My Blog List

Monday, August 31, 2020

KATI HECK - HAURUCK D'ORANGE GEM DEN HAAG

KATI HECK (19790 kwam naar Antwerpen om aan de mode academie te studeren. al snel maakte ze de overstap naar de kunstacademie. Ze voelde zich direct thuis in Antwerpen en besloot zich daar te vestigen.
Ze is bevriend met tal van kunstenaars uit die stad en deze zijn soms op haar werken te vinden.
Ook geeft ze zichzelf rollen in de diverse uitingen op doek, film en foto.
Het oogt allemaal lekker vrolijk met heldere kleuren en bijna stripachtige figuren. Toch zijn de voorstellingen schurend, ongemakkelijk. Het dagboek van een baby-detective bestaat uit een twaalf tal tekeningen, propvol scenes en details, soms verwijzend naar werken uit heden en verleden (de droom verwijst losjes naar Jeroen Bosch). Er lijken diverse werelden samen te komen, bijvoorbeeld in de afmetingen.


DER TOD  TAGESBUCH DES BABYDETEKTIVE: 2012
SPINNER (AUS TAGEBUCH) 2012

TRAUM (AUS TAGEBUCH) 2012
KRIEG (AUS TAGEBUCH) 2012


De schilderijen zijn bijna allemaal fors van formaat. De portretten zijn op het eerste gezicht fotorealistisch,
maar er zitten vervormingen in en onafgewerkte elelementen.


SELBSTVERSTANDLICH! 2016
De vriendinnen die hier gezellig bijeen zijn gezet, kijken elkaar niet aan. Voor de dame in de rode jurk ligt een gigantische haarlok die de dame in het wit in extase brengt. Het been van de dame in blauw is niet afgewerkt, evenals de achtergrond achter haar. Aan de linkerkant is een timmerman aan het werk.


PROBE PFLANZUNG 2019
Ook in dit werk zijn benen aangeduid maar niet gekleurd en de vrouw met een been heeft veel te lange armen. Het beeld op de tafel is van Brancusi (Vogel in de ruimte 1928).

VERSPATETE SITZUNG 2019
Dit zelfportret  is typerend voor haar werk. De zonnebloem (Van Gogh) lijkt te zweven en houdt de blik vast. De witte vlek op de knie komt regelmatig terug in haar werk. Haar rechtervoet is absurd klein. Haar handen zijn klein en de handen op haar borst zien er mannelijk uit. Op de voorgrond een keurig stilleven van flessen die zo door Morandi geschilderd lijken.
 

SIMSALABUMM 2019
De onderrand toont een oorlogstafereel.

SELBST MIT VOGEL 2019
Het hoofd is te klein voor het lichaam. De armen zijn te lang voor het lijf. De vogel is in een heel andere stijl geschilderd.

REZEPTE II 2019 (foto voorzien van geschilderde voorwerpen.

REZEPTE I 2019

INNS INNEN!  2020

Monday, August 17, 2020

INSOMMIA - ANNABEL OOSTENWEEGHEL FUNDATIE ZWOLLE

 De fotografe ANNABEL OOSTEWEEGHEL (1969) werkt in projecten, al of niet in opdracht. Ze maakte indruk met haar fotoboek en tentoonstelling Armoede (Generation Poor). Nederland is een welvarend land en de meeste inwoners hebben geen idee dat er veel armoede is. Zij toont ons de mensen die in armoede leven. Haar foto's vertellen een verhaal. Ze zien eruit als stills uit een film. Dat is een gevolg van haar opleiding als filmmaker. Pas later koos zij voor de fotografie.

Nu is de tentoonstelling (en boek) te zien waar de slapeloosheid centraal staat. We zien wat het doet met mensen en hoe ze er mee omgaan. Bovendien zijn er teksten bij (interviews door Carlijn Vis).

ALYSSA

JULIA

DAVID

JOHN

JORIS

MICHELLE


ULRICA
De meeste foto's zijn gemaakt met een sterk licht/donker effect. De lichtbron blijft buiten beeld.
Dit is een van de weinige foto's die niet in het duister zijn gemaakt.


CRUX : SEIDEL, SCHADE (Kobe en Voelker) FUNDATIE ZWOLLE

 ROBERT SEIDEL (1983)

wijkt af van de anderen. Zij schilderen mer acryl of olie, hij gebruikt tempera en grijpt daarmee terug op de 16e en 17e eeuwse technieken. Hij schildert laag op laag en construeert de voorstelling op het doek zonder schetsen vooraf. Ook hij is geïnteresseerd in het vraagstuk van ruimte creëren, maar werkt niet met verschillende verdwijnpunten. Hij is de enige die de mens toelaat in zijn werk, hij maakt zelfs portretten.

FORUM ROMANUM 2016 200 x 300 eitemepra
Seidel gebruikt hier de techniek van computergames. Alles ziet er nadrukkelijk plat uit.

DAVID 2018 50x35 eitempera
Dit is het eerste portret dat hij maakte. David is een zwerver die hem fascineerde tijdens zijn verblijf in Florence (USA)

MANU 2018 60x40 eitempera
Ook dit portret is zo plat mogelijk. Het gezicht is opgebouwd in diverse lagen.
En de rode trui is een rood vlak, zelfs een aanduiding van een rechterarm ontbreekt. 



FLORENCE I 2019 100 x 140 eitempera
Op het eerste gezicht lijkt dit realistischer met duidelijke dieptewerking. Als je goed kijkt zie je dat ook dit werk opgebouwd is uit platte vlakken.


CABRIO 2019 160x220 eitempera


TITUS SCHADE (1984)

Zijn olieverfschilderijen zetten je hersens onmiddellijk aan het werk. Waar kijk je naar?
Maquettes of toneeldecors, bestaande huizen? Misschien alles bij elkaar. De belichting en de kampvuren het mysterieus, De zwevende vloeren en het gebrek aan zonlicht maken het tot droombeelden, maar dan wel van het thrillerachtige soort.


DIE EISENSTADT  2014 100 x 180 olie/acryl



DAS DEPOT  2014 110 x 200 olie/acryl

MODELLTISCH - LIEFERUNG 2016 100 x 170 olie/acryl


DIE GROSSE WINDMUHLE 2017 olie/acryl



DIE LANDSCHAFT 2018 80 X 100 olie/acryl


DER GROSSE KIOSK 2018 olie/acryl


DIE GROSSE BERGKIRCHE 2018 olie/acryl

DAS GROSSE GEHOFT 2019 olie/acryl

CRUX KOBE + VOELKER (+ Seidel+ Schade) DE FUNDATIE ZWOLLE


De Fundatie toont graag werk van schilders die zijn opgeleid in Leipzig. Deze keer een viertal dat op verschillende tijden en bij verschillende professoren de Hochschule bezocht.
Ze hebben niet alleen hun opleiding gemeen, ook zijn er raakvlakken in hun werk, zoals het afwezig zijn van de mens, de architectuur en het spel met verschillende verdwijnpunten. Toch zijn er grote verschillen en hebben ze hun eigen thematiek en techniek .


MARTIN KOBE (1973)
De werken van deze schilder zijn direct herkenbaar. Ze zijn perfect en glad geverfd in heldere kleuren.We herkennen strakke delen van gebouwen die vreemd  zweven in de ruimte.  We herkennen trappen, balkons, ramen, muren en vloeren. Alleen lijken ze los van elkaar in een soort luchtledige ruimte te zweven. Daardoor kijken we anders naar de voorstellingen. Het is alsof de architectuur in een fase verkeert tussen vast en vloeibaar.


OHNE TITEL  2010 120x130 cm Acryl
De kijklijn loopt van links voor het gebouw in. De tweede kijklijn die naar de lagere gelegen etage loopt van rechtsvoor. De derde kijkt van midden onder naar de lucht 

PERISPHERE  2013  220x390 acryl
Het lijken flarden van gebouwen met een luchtspiegeling en een reflectie in water (?) 
De titel verwijst naar de modernistische stijl waarin de wereldtentoonstelling was opgebouwd in New York 1939.


OHNE TITEL 2015 50x80 acryl
Het lijkt een collage van gebouwen. Vreemd is dat de ondergrond vloeibaar lijkt en andere gebouwen weerspiegelt.
OHNE TITEL  2016 80x290 acryl
De strakke lijnen suggereren een enorme diepte. Deruiten rechts zweven vlak voor de muren.
En ook links zweven delen los van elkaar.
OHNE TITEL 2017 100x80 acryl
Dit is duidelijk een collage. Een spel van architectuur elementen.
Linksonder zien we abstract deel dat lijkt op wat we bij David Schnell zagen in Assen
(zie vorig bericht).


TRAIL II 2019 90x140 acryl

 

MIRJAM VOLKER (1977)
We zien huizen, hutten, bouwsels die er als krotten uitzien en door de natuur zijn overwoekerd.
Er lijkt een strijd gestreden te zijn tussen natuur en beschaving. Is dit een nieuw soort romantiek of een somber beeld van de toekomst?

ZYKLOP 2012 260x200 acryl
Het lijkt dat in de nacht een groot licht op de hut en de takken vallen.
Dit koude licht geeft de achtergrond een lichte kleur.
De boomhut heeft een dak dat op palen rust, maar de begroeiing heeft de vloer in bezit genomen.
Raadselachtig is het felle tegenlicht dat vanuit een tweede ruimte ons tegemoet schijnt.

UNTIEFE 2013 270x360 houtskool
Het lijkt erop of een boot gestrand is om een hoop boomtakken. Alleen de brug is overgebleven.
Een ladder verwijst naar mensen die mogelijk een stellage hebben gebouwd om de brug te stutten.
Er zijn doeken gespannen of tegen het wrak aangewaaid. De kooltekening is haarscherp. 

NACHTSCHATTEN 2014 122 x 92 houtskool
Wat opvalt is de schaduwen op het witte vlak links van de molen.
Het is alsof er een stuk papier is opgehangen om de schaduwbeelden te vangen.



WACHE 2016 80x110 acryl


BRUCH 2017 120x150 acryl

WARTE 2017 130x100 acryl

ABZWEIG 2019 210x160 acryl