ELINE VERE

Marianna Kraakman kende ik uit de film. Op het toneel had ik haar nog nooit gezien. Maar wat een actrice! Ze staat bijna drie uur lang op het toneel en schakelt snel van de ene emotie in de andere op een meer dan geloof waardige wijze in haar rol van Eline Vere.

De bewerking van boek van Couperus naar Haags toneel is al meer gedaan door het Nationaal Toneel. Deze voorstelling heeft vaart en een fraai taalgebruik, ietwat ouderwets(courant, zelve) maar helder en het verhaal blijft goed overeind.
Al is de rol van Vincent naar voren gehaald, zowel letterlijk als figuurlijk.
En ligt het accent niet op de familie maar op de vrienden en vriendinnen van Eline.

Nadrukkelijk is in het tweede deel dat in Brussel speelt de tante aanwezig. Zij introduceert Eline in de artistieke wereld, brengt haat de lesbische liefde bij en brengt haar aan de morfine.

De dood van Eline is mooi vertraagd vormgegeven, terwijl achter haar het tableau van de vrienden zichtbaar is die zich allemaal gesettled hebben en burger zijn geworden.

HANS HOF ENSEMBLE

1 DECEMBER IN DE KLEINE ZAAL VAN KUNSTMIN IN DORDRECHT DE VOORSTELLING
WORDT AAN GEWERKT VAN HET HANS HOF ENSEMBLE.
HET VERHAAL IS SIMPEL. JONG PAAR BOUWEN SAMEN EEN HUIS, GAAN ER WONEN, VERVREEMDEN VAN ELKAAR, GAAN UIT ELKAAR, MAN NEEMT DEEL VAN HUIS EN GAAT OP ZICHZELF WONEN.
DE TWEE DANSERS EN DE DRIE MUSICI MAKEN ER EEN FANTASTISCHE VOORSTELLING VAN WAARBIJ HET DECOR CONSTANT VERANDERT. KLASSE !

BLOEDVERWANTEN

OP 22 NOVEMBER IN DE KLEINE ZAAL VAN DE ROTTERDAMSE SCHOUWBURG DE VOORSTELLING BLOEDVERWANTEN GEZIEN. EEN BEWERKING VAN DE ORESTEIA DOOR SUVER NUVER EN MAX.
ZE HEBBEN HET VERHAAL NAAR HOLLAND GEHAALD. HET SPEELT IN DE JAREN VIJFTIG(DE THUISKOMST- PA VERMOORD DOOR MA) IN DE JAREN ZEVENTIG(ORESTES DOODT MA) EN DE JAREN NEGENTIG(EEN RELATIESPEL OM VERBORGEN SCHULDGEVOELENS LOS TE KRIJGEN).
SOMS HILARISCH, SOMS SERIEUS. EEN GOEDE VOORSTELLING

Affordable Art Fair

Toevallig gezien dat deze beurs in de Westergasfabriek te Amsterdam gehouden werd.
Een kleine overzichtelijke beurs met galeries uit Nederland, Engeland, Belgie en Frankrijk.
De werken mochten niet boven de € 5000,-- kosten.
Veel bekend galeriewerk, maar ook verrassingen.
Zoals moderne kunst uit China aangeboden door het Londense Artrepublik


'
Werk van Helen Owen door GV Art



Galeries om in de gaten te houden zijn Art Rijbroeck, met name het werk van Diana Kortbeek, Galerie Annee met Robert Fortgens -->



Galerie Rademakers stak voor ons boven de rest uit. Lekker fotowerk van Carli Hermes
en mooie doeken van Aernout Overbeek en vooral Marleen Vogels. Die wordt groot.

CHINA NOW

hedendaagse kunst uit china


chi peng

Het Cobra Museum toont dat de moderne kunst in China een hoge vlucht neemt. Zowel in fotografie, beelden, installaties en schilderijen zie je het vakmanschap gecombineerd met een soort gretigheid die je bij ons niet vaak meer vindt. Grote Klasse.


DAJUN WANG

MINJUN

SCHILDER S VAN DE ZIEL

In het Singermuseum te Laren in najaar 2007 een deel uit een particuliere verzameling te zien. Deze Franse verzameling concentreert zich op de periode 1850- 1920 en dus zitten er veel symbolisten bij.

Op de rand van kitsch is het werk soms door het verlangen de natuur te vullen met mysterie en droom, zoals in het werk van Osbert.


De grootste ontdekking naast Beronneau en Point was Levy Dhurmer.
persephone

eva

Salome

portret van Dhurmer door Rodenbach

Steinlen

In de kunsthal een overzicht van de Franse schilder en graficus Steinlen.
In zijn tijd een zeer geliefd en veel gevraagd kunstenaar.
De Kunsthal doet het voorkomen of de tijd rijp is voor rehabilitatie.
Dat gaat niet lukken,volgens mij.
Steinlen is een vakman, geen kunstenaar. Hij illustreert maar roept niets op.
De tijdgeest spreekt uit zijn werk, maar hij mist ten ene male het eigene dat Toulouse- Lautrec wel heeft, een eigen handschrift, een soort gretigheid.

JEAN TINGUELY

Eindelijk weer te zien in Nederland: Tinguely. Een mooi overzicht in de Kunsthal.
Het stemt nog steeds vrolijk en wekt bewondering af. Moet toch eens naar de Cyclope in het bos onder Parijs bij Fontainebleu.





Voor mij nieuw zijn de meta-werken.
Zelf verzonnen 'Kadinsky's en Malevitch's" die kunnen bewegen.


Het vraagt geduld om de werken aan het werk te zien. Meestal zit er drie minuten tussen twee aanvragen om kinetisch te worden.




De machines zijn indrukwekkend. De illuminator weegt liefst 3 ton.
Het dak moest van de kunsthal af om het beeld te kunnen plaatsen.





Nieuw waren voor mij zijn kleurige ontwerptekeningen. Daar werd ik hebberig van.

Fred Bervoets

De Antwerpse schilder Fred Bervoets krijgt voor zijn 65e verjaardag een overzichtstentoonstelling in het MUhka. Als docent aan de kunstacademie heeft hij vele studenten gehad waarvan een aantal in de expo zijn opgenomen. Liz Wright maakte een prachtig haarscherp portret van de oude meester.
Niet alle werken spreken me aan. Maar zijn primitieve stijl met merkwaardig perspectief geeft een hard beeld van de man. De fles is altijd nabij en de vrouwen verlaten hem en ontvangen hem weer.

Yosimoto Nara

Het Gem heeft twee zalen ingeruimd voor de voor mij onbekende kunstenaar Yosimoto Nara.
Hij heeft twee huizen laten bouwen waarin zijn werken hangen. Het zijn op het eerste gezicht lieve kindertjes die hij schildert. Maar een tweede blik laat zien dat het kleine duiveltjes zijn, die zich vervelen al lijken ze bedolven onder de knuffelbeestjes.

Koos Breukel

De zomerexpositie in het fotomuseum Den Haag laat de portretten zien die koos Breukel maakte van zijn medefotografen. Van hen had Breukel hem aansprekende werken uitgekozen.
Een mooi geheel dat een dwarsdoorsnede geeft van vooral de Nederlandse kunstfotografie

Beelden aan Zee Kijkduin

Eens in de twee jaar organiseert Kijkduin een beeldententoonstelling op de Boulevard.
Dit keer was de overeenkomst: glas. Al stonden er ook bronzen beelden. Het was een mooi geheel.

De Italiaan Pino Castanga maakt bamboe van glas.

De Israelier Zadok Ben David heeft zijn figuren prachtig op de duinrand gezet.



De Nederlander Bert van Loo gebruikt
glas vooral vanwege de lichtbreking.









Een publiekstrekker is het werk van de Tsjech Milos Balgavy.
Zijn spiegelwerken roepen op tot publieksparticipatie.











OokVaclav Cigler komt uit Tsjechie. Hij combineert glas met bladgoud, dat hij voorziet van gezichten.
Pepe Gregoire is de lieveling van de nouveau riche. Zijn theatrale werken doen het goed in hallen van theaters, stadhuizen, maar ook hier in de
duinen blijft zijn werk recht overeind. De combinatie van handen en voeten maakt het werk figuratief, de uitvoering is perfect.








Jaume Pensa verbeeldt de honger in Afrika op een simpele maar sprekende wijze.
De omgeving van eetschuren geeft het werk nog meer zeggingskracht.