BELVEDERE HEERENVEEN

Altijd leuk om het Belvedere in Ornajewoud Heerenveen te bezoeken. Naast wisselende tentoonstellingen hebben zij een goed overzicht van Friese kunstenaars.

G. Brenner

J.Mankes W. Althuis T.Oud

Noorderlicht Leeuwarden Asia

Veel ellende, veel pogingen om aan de armoede te ontsnappen. Bijvoorbeeld door travestie.

Is bureaucratie noodzaak of import uit het rijke westen?

Rene Magritte in Boymans

Een tweede overzichtstentoonstelling van Magritte in Boymans. Was het de eerste keer vooral de schilderijen die werden getoond, nu ging de aandacht naar de werken op papier.
Dat betekent veel aandacht voor de schetsen, de eerste ideeën, de reclames, de brieven, etc.
Interessant? Zeker, maar niet spectaculair.

Magritte noemde dit werk De Philosoof. Volgens velen zit er een seksuele symboliek in het werk. De druipende kaars, de pijp en de neus zouden slaan op het mannelijke geslacht.
Dat kan best, maar waar gaat het dan over?

Dit was het eerste werk dat ik ooit van Magritte zag. Het was de illustraite van een album van de Young Rascals. Ik was verkocht. En wilde meer weten en zien van deze kunstenaar.

Dit werk is een versie van vele. Het is een belangrijk werk om Magrittes werk te snappen. Het is geen pijp, het is een voorstelling van een pijp. Woorden en verbeeldingen staan naast de realiteit, ze verwijsen daar hooguit naar, maar kunnen ook los van de werkelijkheid een betekenis hebben.

CO WESTERIK

Het Gemeentemuseum Den Haag heeft een Groots Overzicht in huis van het werk van de 81-jarige Co Westerik. Etsen, grafiek en schilderijen beslaan vele zalen. Westerik heeft een herkenbare stijl. Zijn figuren zijn voorzien van grote ogen die de toeschouwer aankijken met een blik die tegelijk triomfantelijk en naief lijkt. Zijn oudere werken (1950-1960) met de heldere kleuren staan als een huis. Ze komen wat knullig over door de platte compositie en de niet anatomische lichamen.
Ze stemmen even vrolijk maar geven daarna een onbehaaglijk gevoel. Is het echtpaar wel zo aan het genieten van hun vrijheid en de zon. Of delen ze niets meer, maar weten dat nog niet?
En die schoolmeester. Legt hij zijn hand troostend op de schouder van het kind of grijpt hij hem bij de keel?

Zijn latere werk is veel 'dunner'geschilderd, transparanter bijna. We zien de onderliggende kleuren door de dekkende heen. Zijn voorkeur gaat uit naar zachtere pastelachtige kleuren.

Het nadeel van een overzicht doet zich ook hier weer gelden: het is teveel en het gaat daardoor op elkaar lijken.

Zijn beroemdste werk: Snijden aan gras.

Een heel fraai werk Boris I.M.

http://www.westerik.nl

BRUCE NAUMAN

In het SMCS zoals het Stedelijk tijdelijk heet, Mapping the Studio bezocht.
Daar wordt je niet vrolijk van. Veel kunstenaars en hun werkplek. Dat is niet vaak meer een atelier, maar veeleer een ruimte die gebruikt wordt om een kunstwerk te plaatsen. Zoals Robert Smithson, de beroemde landartkunstenaar, die in een zoutmeer in Utah zijn beroemde Spiral
creeerde.

En natuurlijk was Bruce Nauman ook weer present. Na de vele werken in Berlijn, de trotse aankopen in veel moderne musea heb ik de indruk dat we met een handige zakenman te doen hebben en niet met een geniaal kunstenaar. Zijn video's en installaties zijn daarvoor te eenduidig.

SASKIA OLDE WOLBERS

The Falling Eye is d eeerste solotentoonstelling van Saskia (Breda, 1971).
Haar werk bestaat uit video's. De voorwerpen maakt ze zelf. Ze filmt ze in aquariums.
Daar voegt ze een verteller aan toe. Woorden en beelden gaan een associatieve relatie aan.
De verhalen zijn verzonnen maar gebaseerd op tv documentaires en berichten uit de krant.
Ze zijn bizar en onvoorstelbaar. De beelden zijn plantvormig of architectonisch. Ze maakt ze van visdraad, verpakkingsmateriaal en delen van gebruiksvoorwerpen. Ze doopt ze in verf en door het water in de aquaria krijgen ze stroperige, mysterieuze, pulserende vormen. Fascinerend.

RUSSISCHE KUNST IN ALKMAAR

NEDRLANDSE REALISTEN

In Gorinchem was een selectie te zien uit de ING- collectie. Deze bank legt zich al jaren toe op het verzamelen van Nederlandse realisten. Hoogtepunten voor ons waren Piet van den Boog(boven) en Frans Clement(onder).

HAMBURGER BAHNHOF

In 1996 opende dit museum de deuren in het vroegere station uit 1847.
Een deel van de collectie kwam uit de Neue Nationgalerie en uit de collectie van de verzamelaar Flick. Het museum telt meer dan 10.000 m2 tentoonstellingsruimte.

Het bezit dankzij Flick een belangrijk overzicht van de minimal art, met werken van Donald Judd.

Daarnaast krijgt Joseph Beuys en Anselm Kiefer veel ruimte voor hun werk.

Ook Land Art is door FLick verzameld. Enkele grote werken van Richard Long zijn permanent te zien.

De jonge kunstenaar Ugo Rondinone maakte zijn naam door bewerkte portretten te maken waarop zijn hoofd op lichamen van jonge vrouwen was gezet.

Daarna maakte hij beelden die de frisse kleuren hebben van Ronald McDonald, alleen zij beelden een trurigheid uit van afgedankte worstelaars.

Hier is hij vooral vertegenwoordigd met zijn abstracte werken.

DUITSE ROMANTIEK

Casper David Friedrich - De Poolzee

Casper David Friedrich - Reiziger boven een zee van wolken

Berlijn barst van de musea. En er is geïntersseerd publiek. Toch is elk werk goed te bekijken.Al loopt ook hier iedereen met audioguide langs dezelfde werken.In de Alte Galerie is een mooi overzicht van de West- Europese kunst, met het bekende accent op de 17e eeuwse Nederlandse schilderkunst. Maar ook de Duitse romantiek is fraai vertegenwoordigd. Vooral Caspar David Friedrich(1774-1840). Ongelooflijk hoe fris en helder zijn kleuren zijn. De landschappen kennen een enkele figuur die wij op de rug zien. We kijken met hem mee naar het immense landschap, dat het personage beschouwt. De spanning krijgt Friedrich in het landschap door de contrastrijke nuancering in de perspectivische zones: van een donkere voorgrond, via een kleurrijk middenstuk naar een heldere achtergrond.Toevallig las ik Verfhuid van Rascha Peper in Berlijn. Dit boek gaat over een geheim werk van Friedrich in het bezit van een zonderling die neerkijkt op die andere romantische reus Arnold Bocklin (1827- 1901). Zijn Dodeneiland moet iedereen aanspreken. Van dit schilderij bestaan vier versies.

Casper David Friedrich - De Monnik

Arnold Böcklin - Het Dodeneiland

VERUSCHKA SELFPORTRAITS

Fotograaf Helmut Newton

Fotograaf Andreas Hubertus

In het fotomuseum tegenover Bahnhof Zoo in Berlijn was deze zomer een tentoonstelling die heette Veruschka Selfportraits . Te midden van de foto's stond een overvolle tafel met allerlei modetijdschriften en kunstbladen. Veruschka bleek al vele jaren een topmodel. Sterker nog, ze was al te zien in de beroemde film BLow Up van Michelangelo Antonioni uit 1970.

Ze komt uit Berlijn, heeft over de hele wereld gewerkt en woont nu in New York.Hier is ze terug in Berlijn bij de beroemde Fernsehturm.
Ze moet al zestig jaar oud zijn, maar ze ziet er nog jong en lenig uit. Ze heet Vera Lehndorff en samen met haar vaste fotograaf Andreas Hubertus Ilse maakt ze fotoboeken waarin ze zichzelf doet opgaan in de omgeving.
In haar laatste project Selfportraits beeldt ze beroemde vrouwen uit, zoals Catwoman en Salome.

HELMUT NEWTON FOUNDATION BERLIN

Helmut Newton Newton werd in 1920 in Berlijn geboren uit joodse ouders. In 1938 ontvluchtte hij Nazi-Duitsland. Via omzwervingen kwam hij in Australië terecht. De lokale Vogue gaf hem een opdracht. Dat was zijn doorbraak, en in de vroege jaren zestig verhuisde hij naar Parijs met zijn Australische vrouw June. In de Franse hoofdstad maakte hij furore bij Vogue. Hij werkte ook voor andere toonaangevende modebladen zoals Marie-Claire en Elle. Newton maakte eveneens reportages voor Playboy. Newtons werk is niet onomstreden. Hij lag wegens zijn soms provocerende foto's van naakte of halfnaakte vrouwen geregeld in de clinch met onder anderen feministen. Newton is een fotograaf die vanaf 1971, na een bijna fatale hartaanval, besloot nog slechts te fotograferen op zijn eigen voorwaarden. Vanaf dat moment werden zijn foto's,,persoonlijk, ook al werkte ik in opdracht''. Hij is in 2004 overleden.Na zijn dood werd in Berlijn de foundation opgericht. Hij schonk zijn geboortestad een groot deel van zijn privecollectie.Naast zijn bekende foto's zijn zijn terreinwagen, zijn werkkamer en zijn camera's te zien. en films waarop je de grote fotograaf aan het werk ziet.

"Ik fotografeer lichaam, geen ziel. Ziel begrijp ik niet." (bron Wikipedia)

Misschien wel de beroemdste foto van Newton. Het model straalt kracht, zelfbewustijn en trots uit. Haar lichaam inspireerde vele vrouwen in de jaren 70 om aan fitness te gaan doen.

Deze foto kent een voorganger. Op foto 1 lopen deze modellen kleren te showen.

Op foto 2 kopiëren ze exact de houding van die modefoto.

Deze foto maakte hij voor het theatergezelschap van Pina Bausch.

Veruschka was een van de modellen waar Newton graag mee werkte.
Ook in zijn latere werk dat hij voornamelijk maakte in luxe hotels.

Zijn laatste project. Levensechte sekspoppen als modellen voor Playboy.