My Blog List

Saturday, November 19, 2022

ANNI & JOSEF ALBERS in Kunstmuseum Den Haag

Ze ontmoetten elkaar tijdens hun studie aan Bauhaus. Josef Albers (1888-1976) en Anni (1899-1994) studeerden aan dit instituut dat een synthese voorstond tussen 'plastische kunsten, ambachtelijke techniek en industrie'. 
Josef had daarvoor een opleiding tot leraar gevolgd van 1905-1908, daarna gaf hij acht jaar les. Naast het werk volgde hij colleges aan kunstacademies met het accent op decoratieve kunst. In 1920 volgde hij de lessen aan Bauhaus (32 jaar oud). Al snel werd hij leraar bij Bauhaus.  Hij wilde als student al met glas werken, maar zijn docenten waren daar aanvankelijk op tegen. Totdat hij zijn werken toonde, glasmozaieken gemaakt van weggegooid glaswerk. Hij kreeg een glaswerkplaats waar hij studenten begeleidde in hun studie. 




Boven een glasmozaiek uit de Bauhaus tijd.(1920)
Onder een later werk uit 1955

 
 Anni werd direct naar de Weverij gestuurd. Vrouwen waren zeker welkom bij Bauhaus.Na het eerste algemene jaar kregen vrouwen bijna allemaal het advies om met textiel te gaan werken.
Zij wordt gezien als de pionier in het weven als kunstvorm. Ze experimenteerde met het combineren van diverse weeftechnieken, gebruikte verschillende soorten draden en ijzerdraad en cellofaan.
Toen het weven te zwaar voor haar werd begon ze te schilderen en prenten te maken.



In haar eerste jaar ontmoette ze Josef en binnen een jaar trouwden zij. Beiden doceerden aan Bauhaus.  Het echtpaar emigreerden in 1933 naar de Verenigde Staten vanwege de opkomst van de Nazi's.
Tot op hoge leeftijd gaven zij les aan diverse Academies. Ze reisden graag naar Midden- Amerika.
Beiden lieten zich inspireren door de traditionele kunstvormen die ze daar leerden kennen.
 

Josef werkte abstract via een zelf verzonnen systeem. Naast schilderwerk werd hij een enthousiast prentenmaker. Hij onderzocht de werking van kleuren en lijnen. In de zeefdrukken kom je  vooral geometrische figuren tegen. Ze zien er vrij eenvoudige uit, maar ze werken als een werk van Escher.
Je probeert de vormen te ontcijferen, maar de dieptewerking maakt dat bijna onmogelijk 







Zijn systeem was een raster maken als een dambord. Kleuren kiezen, bij voorkeur niet meer dan drie. Mengen is toegestaan. Elke kleur moest een eender aantal vakken vullen.  Zoals hieronder de werken zijn gebaseerd op de typische Mexicaanse huisjes. hij werkte graag in series.


 





In Amerika raakte hij geïnspireerd door de wolkenkrabbers en hij probeerde in zijn systeem de essentie van de bouw te vangen.





Het meest bekend is zijn enorme serie HOMMAGE TO THE SQUARE. Van 1950 -1972 maakte hij er talloze. Hoewel de vorm gelijk is, zijn ze allemaal anders. De basis is het vierkant met daarin nog 2 of 3 steeds kleiner wordende vierkanten. De kleuren zijn zo gekozen dat de vierkanten afwisselend naar voren komen. Ook de lijnen lijken te bewegen.

 





Thursday, November 10, 2022

WIEBKE SIEM -Kunstmuseum Den Haag


De Duitse kunstenares WIEBKE SIEM (1954) werkt graag met alledaagse voorwerpen die zij transformeert in menselijke of dierlijke figuren. Op het eerste gezicht zijn het grappige installaties, soms zelfs wat oubollig. Zo maakte ze huiskamers met meubilair uit de kringloopwinkels en eigen gemaakte beelden van deegrollers, harken, scheppen, etc.


Ze maakte ook een kinderkamer met zeer vergroot speelgoed, absurde kinderkleding en een groot vloerkleed van dik textiel. Het kleed verandert  vreemd genoeg het perspectief .

Een van haar eerste tentoonstellingen toonde zij kleding. Ze zocht de grens op tussen design          en kunst. Ze stuitte op veel onbegrip en afkeuring. 



Textiel is nog steeds een geliefd materiaal voor haar beelden die vaak menselijke trekjes hebben.









 Het is even wennen, maar dan zie je niet alleen de humor  maar ook de perfectie in de figuren. Wiebke Siem toont ons de moeizame wijze waarop we anderen benaderen.


Thursday, October 20, 2022

BREDA PHOTO 2022 VERVOLG 2


 HAVENKWARTIER BREDA

Er zijn veel leegstaande loodsen en kantoren die nu plaats bieden aan de foto's.

FELIPE ROMERO BELTRAN (1982, Bogota) ontmoette een groep jonge immigranten in Sevilla. De jongens zijn illegaal in Spanje gekomen en wachten op verblijfsvergunningen. In die tijd proberen ze Spaans te leren en vervelen ze zicht te pletter.


                                              

                                                  

                                                   





BORI heet het project dat de Braziliaanse GRUPO EWÉ toont. De Yoruba stam heeft een eigen stam en een eigen religie. Hun mythologie vertelt dat het menselijk bestaan alleen mogelijk is als ons hoofden gevoed en in harmonie zijn. De groep wil een toekomst waarin racisme en onverdraagzaamheid overwonnen worden door sociale, politieke en economische gelijkheid. Daarvoor gaan ze de dialoog aan met het verleden en het heden.






AYA - ARGUINE ESCANDÓN & YANN GROSS 
(1979, Spanje &1981, Zwitserland)

Een ansichtkaart uit het begin van de 20e eeuw was de aanleiding voor de twee fotografen om af te reizen naar het Peruaanse Amazonegebied, Om het woud te leren kennen namen ze deel aan ceremonie en aan het leven van de inheemse gemeenschap. Deze serie zagen we al in Brussel.





KLOF, BARIO DI SPIRITU - KEVIN OSEPA(1994, CURAÇAO)

Films, foto's en installaties maakt de kunstenaar Kevin. Klof (kloof) is een met bomen omzoomde weg op Curaçao. Het is een plek waarover vele verhalen bestaan: geesten die zich schuilhouden, vreemde verschijnselen,etc. 







Wednesday, October 19, 2022

BREDA PHOTO 2022 NATACHA DE MAHIEU


NATASCHA DE MAHIEU (1996, België) heeft de populairste natuurlijke plekken op social media bezocht.  Ze heeft vele afbeeldingen op die plaatsen gemaakt en is deze samen gaan voegen tot één beeld.
Ze wil weten waarom veel mensen naar juist deze plekken zijn afgereisd. Het zijn bijna surrealistische beelden geworden waar tal van details niet kloppen. Let maar eens op de vele figuren die foto's maken, waarop richten zij de i-phone?













Tuesday, October 18, 2022

BREDA PHOTO 2O22 VERVOLG

GALERIE ECKER

THE LONGING OF THE STRANGER WHOSE PATH HAS BEEN BROKEN. Deze lange titel geeft REHAB ELDALIL (1989, Egypte) aan de fotoserie die ze maakte na haar terugkeer naar de bedoeïnen-gemeenschap in Zuid-Sinai.In het verleden hadden bedoeïnen te maken met discriminatie in Egypte.      De fotografe hoopt met haar foto's waardering op te roepen voor deze mensen die een hoge cultuur hebben Om dit aan te tonen heeft ze sommige foto's voorzien van borduurwerk (waar haar gemeenschap erg goed in is en andere foto's laat ze zich inspireren door hun poëzie en verhalen.





STADSGALERIJ BREDA

MAPA DE SUCHOS LATINAMERICANOS (kaart van Latijns-Amerikaanse dromen). Tussen 1992 en 2008 reisde MARTIN WEBER (1968, Chili) door Latijns-Amerika en vroeg hij aan mensen waarvan ze droomden. Het antwoord liet hij hen opschrijven op een klein schoolbordje. Uit de antwoorden zie je welke problemen  er spelen (persoonlijk of economisch, sociaal.





ZAMEEN AASMAN KA FARQ (zo ver uit elkaar als de aarde van de lucht) gaf MARQ OHREM-LECLEF (1971, BRD) aan de foto's die hij maakte van de genegenheid tussen Indiase mannen. Ze raken elkaar graag aan en tonen genegenheid, vriendschap en seksualiteit. De titel duidt erop dat homoseksualiteit in delen van India taboe is.







Altijd alleen gebleven door zijn seksuele geaardheid






CHASSÉ PLEIN




EDEN'S EVE -RAGNA ARNDT-MARIC (1974, BRD)
De fotografe bevraagt in haar werk de ongelijkheid tussen mensen.


IN PLAIN AIR  IRINA ROZOVSKY (1981, Rusland)
10 jaar lang maakte de fotografe foto's in het Brooklyn Prospect Park.
Ze fotografeerde de New Yorkers die genieten van de rust in het park.