My Blog List

Tuesday, January 31, 2023

EEN FRAGMENT VAN LEVEN - JOCHEM HAMSTRA in BELVEDERE Heerenveen

Museum Belvédère in Heerenveen heeft vanaf 2004 een reeks exposities gemaakt met werk van Friese kunstenaars. In 2011 was de eerste keer dat Jochem Hamstra (1962, Heerenveen) een solotentoonstelling had in Belvédère. Stadsfragmenten was de titel van de expositie en van de werken. Hamstra woont al vele jaren in Groningen. Tijdens zijn wandelingen door de stad (hij heeft geen auto en geen fiets) speurt hij naar wat hij in zijn kunst kan gebruiken. Vooral afvalhout inspireert hem door kleur of vorm. Hij gebruikt het hout als drager van de abstracte werken die hij erop schildert.

Nu is in het museum een overzicht van zijn werk te zien (wellicht vanwege zijn 60e levensjaar. Hamstra kwam zelf met de titel: Een Fragment Van Leven. Het is een poëtische titel die wellicht gestolde tijd betekent, want dat zijn schilderijen.

Het oeuvre van Hamstra is veelzijdig, een mengeling van figuratief en abstract, een constant onderzoek van de (on)mogelijkheden van verf en naar de werking van kleuren en compositie.

Vaak werkt hij in series, gebaseerd op eigen ervaringen, herinneringen of foto's. Toch is zijn werk niet autobiografisch, hij zoekt naar het 'universele' dat wat mensen herkennen en toch raadselachtig blijft.

Bij elke serie legt hij zich beperkingen op, zo blijft schilderen voor hem een uitdaging en een manier om zich verder te ontwikkelen.

Jochem Hamstra is dol op haringen. Het ligt voor de hand om zijn lekkernij als onderwerp te nemen. Bovendien ' moet er brood op de plank komen'. Hij schildert zijn visjes op wat er in de buurt ligt.

VISSENKOPPEN 2006


Hij heeft vaak fammen(vrouwen) geschilderd, waaronder Marilyn Monroe, Bo Derek en Doutzen Kroes. Het zijn geen portretten, maar aanleidingen. De 'decors' zijn even belangrijk.

FAAM  2004

MODEL DOUTZEN 2017

Vrouwen spelen ook een hoofdrol in zijn graphic novel DE KIKKERS HEBBEN NOG GEEN POOTJES.

DE KIKKERS HEBBEN NOG GEEN POOTJES 2012/16
potlood op papier 72 tekeningen

FRAGMENT 

FRAGMENT

De dood is een belangrijk thema in het werk van Hamstra. De dood van zijn vader bracht hem tot een reeks werken. Ook hier probeert hij de emoties buiten te sluiten. Via een sterf geval kwam hij in het bezit van familiefoto's die nam hij als onderwerp voor een serie HET MOOIE LEVEN (2009-2013).
De serie bestaat uit 52 werken. Mensen lachen altijd op de foto, maar zijn ze wel zo blij?

SCHICK (herinnering aan mijn vader) 2005


ROUWBRIEF MET SUIKERKLONTJES 2005


ROUWKOST 2005

HET MOOIE LEVEN

HET MOOIE LEVEN 2010



HET MOOIE LEVEN 2010


HET MOOIE LEVEN 2010

HET MOOIE LEVEN 2011

HET MOOIE LEVEN 2011


Zoals bijna elke kunstenaar heeft hij ook zelfportretten gemaakt, al noemt hij ze ZELFBEELDEN.
Zo nu en dan maakt hij ze, meestal in de stijl van de serie die hij aan het maken is.

ZELFBEELD ( de brutaliTIJD) 2008

ZELFBEELD 2022


De meest recente serie is INKARNATIE.  Vanaf 2014 werkt hij eraan. Zijn werkwijze is weer anders. |In de ene laag schildert hij de volgende, soms zelfs met een afwasborstel. De verf wordt korrelig. We zien nauwelijks welk deel van het lichaam is afgebeeld, de kleur rossig overheerst. Hamstra noemt het meer lijfelijk dan lichamelijk. De werken fascineren, al is het moeilijk te begrijpen.




Soms maakt hij beelden met wat hij op straat vindt.

FOR CHRIST'S SAKE 2020



FUCK YOU STATUE 2021





Monday, January 23, 2023

REALISME 1900 TOT NU in Museum More in Gorssel

Nog meer werken uit de eigen collectie van het museum en enkele bruiklenen.


SIDI EL KARCHI (1975)
HIDE 2006

SIDI EL KARCHI (1975)
REST 2006

MARGRIET VAN BREDEVOORT (1990)
TOTEM FOR MANKIND 3 2021 beeld

LEVI VAN VELUW (1985)
LANDSCHAP III 2008 foto

BOBBI ESSERS (..)
THIS TIME I'M READY TO RUN 2022
bruikleen

ANNEMARIE BUSSCHERS (1970)
ZELFPORTRET 2008

SILVIA B(1963)
LE PETIT MONDE 2008
beeld

SILVIA B (1963)
ANDREW & ANNUBIS 2008
beeld

KATINKA LAMPE (1963)
Z.T. 2007

TOBIAS SCHALKE (1972)
HIS UNEXPECTED RETURN 2002
beeld

ROBIN SPEIJER  (1997)
SCALENE 2021
bruikleen


MARK OUTJERS (1967)
VELDHOSPITAAL 2005
gemengde techniek

LARA DE MOOR (1969)
VESSEL  2015

CO WESTERIK (1924- 2018)
MANNEN ONDERBENEN 1980

 

REALISME VAN 1900 TOT NU MUSEUM MORE GORSSELE

  In het korte bestaan(vanaf 2017) van het Museum More is de collectie behoorlijk uitgebreid. Tijd dus voor een collectie-overzicht. Natuurlijk zijn er werken te zien die ook in 2018 getoond werden. Om verdubbeling met het verslag uit 2018 hebben we gekozen voor werken die nog niet in het blog te vinden zijn.

Museum More noemt zich het Museum van het Realisme, kunst die de werkelijkheid verbeeldt. Natuurlijk zijn de kunstenaars niet geïnteresseerd in een exacte weergave van wat zij voor zich zien, dat zou saai werk betekenen. Zij eigenen zich de werkelijkheid toe door compositie, kleur en lichtval. Bovendien willen ze dat de toeschouwer door hun werk geraakt worden of geëmotioneerd. De beste werken zijn voor meerdere uitleg vatbaar. Daardoor blijft een werk boeien. Museum More heeft heel diverse werken die zich baseren op de werkelijkheid, maar meer weergeven dan het alledaagse.

PAT ANDREA  (1942)
LICHTVAL 3 2003

BAREND BLANKERT (1941)
GROENE STOEL IN ATELIER 2000

LODE PEMMELAAR (1942-1997)
ZES VLAKGUMMEN 1978

HAR SANDERS (1929 - 2010)
INGEDUT KUSSEN 1970


JAN BEUTENER (1932)
KOMEND VAN RECHTS 1996

FER HAKKAART (1941)
MEISJE EN JONGEN IN HET GRAS 1965

HERMANUS BERSERIK (1921- 2002)
DE JONGE SNOEPER 1979/2001

THEO L'HEMINEZ (1921- 1997)
VROUW IN INTERIEUR 1974

MARLENE DUMAS (1953)
THE COVER UP 1994

RIEK MILIKOWSKI- DE RAAT (1918 - 2018)
ALS MOEDER AARDE 2008
TOBIAS SCHALKEN (1972)
MY HOUSE IS NOT MY HOME 2005


KIKI LAMERS  (1964)
MOUTH OPEN 2001


Wednesday, January 18, 2023

WEGZEHR - NEO RAUCH in Drent Museum Assen


Het werk van NEO RAUCH (1960, BRD) stelt de toeschouwer voor raadsels. De beelden lijken realistisch. We zie mensen die druk doende zijn, maar waarmee is onduidelijk. De kleding en haardracht is jaren vijftig of negentiende eeuws. Soms zie je figuren terug op andere werken, soms zijn er symbolische voorwerpen, die een raadselachtige functie vervullen. 
De schilder maakt geen voorstudies. Hij begint kleurvlakken te schilderen en van daaruit vult hij het doek op met wat hij denkt dat past. Het is eigenlijk een soort collage-schilderen. er ontstaat geen surrealisme, meer een romantisch oproepen van een gevoel  of een verlangen naar voorbije tijden toen ieder deed wat hij moest doen op eigen kracht. Opvallend is het zeldzaam aanwezig zijn van vrouwen. We zien een tafereel in veelal een landelijke omgeving, waarin het voorkomen van mythische figuren of dieren gewoon is. De mens is niet bang. hij neemt het leven zoals het is.
In korte tijd zijn er in het oosten van Nederland verschillende exposities van zijn werk te zien (geweest).
De Fundatie in Zwolle en het Drents Museum  in Assen tonen nu zelfs tegelijkertijd werken van Rauch.
In Zwolle zijn werken van de laatste vier jaar te zien: 30 grote schilderijen. In Assen zijn voor het eerst zijn werken op papier te zien: groet werken in de Abdijkerk en kleiner werk op de eerste etage.
Inhoudelijk zijn er geen verschillen tussen de beelden op doek of papier, Het papier zuigt alleen de olieverf anders op dan canvas, waardoor de kleuren vlakker lijken. Het doet me denken aan de stripuitgaven van rond 1960. De overeenkomst met de 'doffere' kleuren en de wijze waarop de actie in de strips is afgebeeld, maakt dat ik ga denken dat dit de inspiratiebron is voor Rauch.

Beeld uit de strip De Man van Staal.


Werk van Rauch is onmiddellijk herkenbaar door de diepte, de verschillende perspectieven en de figuren die compleet in hun eigen 'werk' opgaan. Ieder kijkt ernstig en geconcentreerd.
De titels zijn niet echt uitleggerig. Rauch heeft een voorkeur voor ouderwetse Duitse woorden, zoals de titel van de expo in Assen. WEGZEHR gaat terug op het 19e eeuwse woord Wegzehrung, dat zoveel betekent als proviand voor  de reis.
 







De kleine werken zijn litho's, aquarellen, potlood of een mix.