Opvallend is dat deze lichting fotografen voor het merendeel hun werk in boekvorm op de markt brengt. Vaak financieren ze de uitgaven via crowd funding. Dat sluit mooi aan bij het gekozen thema: You, de zelfredzaamheid van de hedendaagse mens. Zowel de wereld van de zeer rijken als van de daklozen komen aan bod. De positieve kanten komen aan bod in het werk van bijv. Michael Wolf, de negatieve kanten zien we o.a. bij Mohammad Abdulazez en Yannis Kontos.
Alexy Shlyk kijkt in zijn project The Appleseed Necklace met een ironische blik terug op de noodzakelijke creatieve oplossingen die men in zijn geboorteland Wit-Rusland vond toen er grote tekorten waren in de nadagen van het Sovjet Imperium.
Michael Wolf woont al jaren in Hong Kong. In ieder project zoemt hij in op hoe de bewoners zich aanpassen aan de onmogelijke stad. Informal Solutions toont ons hoe mensen zich met hun spullen een eigen plekje creëren in de stad.
Mike Harris (Nederland, 1962) is voor zijn project The Great Outdoors in de bossen rond Breda op zoek gegaan naar daklozen die daar noodgedwongen kamperen. Velen zijn slachtoffer van de financiële crisis, waarbij ze alles wat ze hadden, verloren.
Danny Veys (België, 1970) doet onderzoek naar de invloed van mijnbouw op landschappen. In Yukon, Canada, zag hij veel verlaten woonplekken en een enkele nazaat van de goudzoekers uit het begin van de 20e eeuw.
Antoine Bruy (Frankrijk, 1986) ging in heel Europa op zoek naar mensen die bewust afstand hebben gedaan van het moderne leven met zijn geld en regels. Ze kiezen ervoor in hun eigen onderhoud te voorzien met wat de natuur hen biedt. In Scrublands toont hij ons dat de romantiek vaak ver te zoeken is in de zelfgekozen armoe en krakkemikkige huisjes.
Robin de Puy (Nederland, 1986) bezocht voor Breda Photo haar oud-oom Jan.
Hij leeft in Denemarken, is 81 en heeft Alzheimer.
Sinisa Vlajkovic(Servie, 1969) reisde tussen 2007 en 2011 regelmatig naar de Emiraten. Hij fotografeerde voor zijn project Substations oude tankstations die herinneren aan de begindagen van de olie-industrie die zoveel rijkdom hebben gebracht. De pomphouders knappen de pompen op met behulp van afval. Het is de vraag hoe lang ze hun pompen in de woestijnen of aan de rand van dorpen nog in stand kunnen houden. Deze armoe is niet waar je aan denkt bij de Emiraten.
Ralf Mitsch (Duitsland, 1967) was van jongs af aan al benieuwd waarom mensen juist die voorstelling op hun lijf wilden hebben. Dat resulteerde een paar jaar geleden in het boek Why I Love Tattoos. De portretten gaan vergezeld van persoonlijke verhalen over de tattoos.
Karoly Elfenberger (Nederland, 1972) portretteert in Alone mensen die vereenzamen en niet mee kunnen in wat de huidige maatschappij van ons verlangt.
Hideyuki Ishibashi (Japan,1986) wil met Presage een statement maken. Door de tsunami aan beelden verleren we het aandachtige kijken. Daarom construeert hij met oude foto's beelden die we niet direct kunnen doorgronden.
Anika Neuss (Duitsland, 1986) las Sybil, een roman gebaseerd op het leven van Shirley Ardell Mason (1923-1998). In de roman wordt beschreven hoe Shirley omging met haar dissociatieve identiteitsstoornis. Liefst 16 alter-ego's had Shirley. Op grond van de beschrijvingen in de roman
portretteerde ze mensen in kleding en met attributen die bij een alter-ego pasten. Daarover heen projecteerde ze een foto van Shirley uit 1941. Zo ontstond uit twee personen een nieuw iemand.
Vergelijkbaar werk van Eva Beazar(België, 1987). Zij plaatste pasfoto's van vrienden en familie over elkaar heen, waarbij ze de focus op de ogen legde. Het is alsof op deze wijze heel nieuwe identiteiten ontstaan.
de kijker aan het interpreten zetten. De foto's dagen uit om de emoties en de omstandigheden in te vullen van de personen die je ziet.
Satomi Shirai (Japan, 1972) verhuisde ruim 10 jaar terug van Tokio naar New York.
Ze ervoer het moeilijke aanpassen aan nieuwe gebruiken, taal en houdingen. Daardoor maakte ze geensceneerde foto's van Aziatische vrouwen in een Amerikaanse omgeving.
De fruitschillen verwijzen naar een Japans gebruik om schillen op de grond te laten vallen. Hun vorm zou aangeven hoe oud je zal worden.
De titel moeten we letterlijk nemen. Hij biedt aan bij mensen de afwas te doen nadat hij er een verrassend bouwsel van heeft gemaakt.
Zo langzamerhand weet iedereen dat de kloof tussen de rijken en de armen steeds groter wordt.
De Occupy Mouvement was de eerste groep die in verzet kwam tegen het feit dat 1 % van de wereldbevolking evenveel bezit als de overige 99 % samen.
Paolo Woods (Italie, 1970) en Gabriele Galimberti (Italie, 1977) bezochten over de hele wereld belastingparadijzen om zo de banaliteit van rijkdom te tonen. Dat doen ze in hun jaarboeken, uitgegeven door hun firma The Heavens.
