My Blog List
Monday, April 21, 2008
ODYSSEUS TONEELGROEP DE APPEL
Negen uur duurt de voorstelling inclusief pauzes. De zes delen duren allemaal ongeveer een uur. Ieder deel heeft een ander decor en een andere kostumering.
De voorstelling vliegt voorbij.
Na Tantalus levert De Appel het publiek het verhaal van Odysseus. De teksten en de regie was in handen van Aus Greidanus, Alain Pringels en Jules Terlingen.
De negen spelers nemen een grote hoeveelheid rollen voor hun rekening. opmerkelijk is dat het vooral een mannenstuk is geworden.
Odysseus heeft Poseidon getergd door zijn zoon de cycloop blind te maken.
Daardoor kan Odysseus niet op Ithaka landen, maar komt hij op velerlei eilanden waar hij in weerwil van zijn bemanning lang blijft hangen, betoverd door de schoonheden op het eiland. Gelukkig voor hem is Pallas Athene in de buurt om hem steds weer te doordringen van zijn missie: naar Ithaka.
De Faiaken leven in harmonie met elkaar en met de natuur. Zij verwelkomen iedere vreemdeling. Toch sijpelt ook daar de angst voor de vreemde culturen door.
Telemachos is tevergeefs op zoek geweest naar zijn vader. Als hij eindelijk met hem verenigt is, richten zij samen een bloedbad aan onder de vrijers die dongen naar de hand van Penelope. Als zij eindelijk met haar man is verenigd, vertelt deze dat hij de volgende dag weer op pad moet om vrede te sluiten met Poseidon.
Alle spelers hebben hun grote momenten, zelfs Jules Terlingen. Al blijft hij voor mij de amateur tussen de spelers uit de eredivisie. Groots zijn Aus Greidanus(Achilles),
Geert de Jong(Penelope), Davis Geysen( Telemachos)Hugo Maerten(Odysseus) en Hubert Fermin en sacha Bulthuis in alle rollen die ze speelden.
Thursday, April 10, 2008
NATIONAAL TONEEL - AS YOU LIKE IT
Gerard Jan Rijnders bewerkte en regisseerde deze Shakespearekomedie.
Het is beslist niet het sterkste stuk van de Britse bard.
Zoals gebruikelijk lopen er twee verhalen door elkaar. Aan het hof heerst een wrede hertog die zijn broer van zijn troon heeft verstoten. Hij kan de innige band die er is tussen zijn dochter en haar nichtje niet langer verdragen en stuurt haar weg. Dochterlief gaat met nichtje mee en de nar ook.Rosalind verkleedt zich als man.
De verbannen hertog en zijn gevolg hebben hun rust gevonden in het woud, waar ook een hopeloos verliefde herder rondloopt, de herderin die hem ontvlucht.
In het woud is ook Orlando met de oude knecht Adam. Rosalind is verliefd op hem en Orlanda op haar. Zij test hem, maar hij doorstaat al haar vernederingen.
Jacques en de nar vergrijpen zich aan Kind, die al die seks maar wat prettig vindt.
De goede cast met Anniek Pheifer(Rosalind), Xander van Vledder(Orlando), Rene Zinnicq Bergmann(Jacques de homo filosoof), Paul R.Kooij(hertog)en Jan-Paul Buijs(Kind/Adam)
maken er een acteursfeestje van.Plat als het moet, poëtisch als het kan.
Het is beslist niet het sterkste stuk van de Britse bard.
Zoals gebruikelijk lopen er twee verhalen door elkaar. Aan het hof heerst een wrede hertog die zijn broer van zijn troon heeft verstoten. Hij kan de innige band die er is tussen zijn dochter en haar nichtje niet langer verdragen en stuurt haar weg. Dochterlief gaat met nichtje mee en de nar ook.Rosalind verkleedt zich als man.
De verbannen hertog en zijn gevolg hebben hun rust gevonden in het woud, waar ook een hopeloos verliefde herder rondloopt, de herderin die hem ontvlucht.
In het woud is ook Orlando met de oude knecht Adam. Rosalind is verliefd op hem en Orlanda op haar. Zij test hem, maar hij doorstaat al haar vernederingen.
Jacques en de nar vergrijpen zich aan Kind, die al die seks maar wat prettig vindt.
De goede cast met Anniek Pheifer(Rosalind), Xander van Vledder(Orlando), Rene Zinnicq Bergmann(Jacques de homo filosoof), Paul R.Kooij(hertog)en Jan-Paul Buijs(Kind/Adam)
maken er een acteursfeestje van.Plat als het moet, poëtisch als het kan.
AYA DRIJFZAND
In 2002 had ik deze voorstelling al gezien. Daarna zaten er gedeeltes in de voorstelling Kicks. In begin maart een repetitie bijgewoond met een aantal tweedeklassers en nu in Hal 4. De dansers herkenden de leerlingen van toen en betrokken hen zo nu en dan in de voorstelling. Een gedreven combinatie van monologen en dans.
De leerlingen genoten bijna allemaal, een enkeling vond enkele scenes te lang duren, maar het thema onmacht en hoe daarmee om te gaan sprak aan. Ook de overgang van spel of tederheid in geweld maakte de zaal stil. Volgend seizoen gaan we zeker weer kijken.
Subscribe to:
Posts (Atom)