STOP MAKING SENSE Museum Dordrecht

Aanleiding voor deze tentoonstelling was de ontdekking dat er in de collectie van het museum geen schilderijen aanwezig zijn uit de jaren 80. In die periode grepen veel jonge kunstenaars weer naar verf en doek om hun ideeën en gevoelens vorm te geven. Ze zetten zich daarmee af tegen het minimalisme en de conceptuele kunst. Invloeden kwamen uit Duitsland (die Junge Wilde) en de straat(graffiti).
Opmerkelijk is dat er maar een vrouw aanwezig is met werk op de expo: Marlene Dumas. zij is ook de enige die internationaal is doorgebroken. Rene Daniels was wel op de Dokumenta te zien geweest, maar ziekte maakte het hem onmogelijk om de springplank te gebruiken die de Dokumenta toch vaak is naar een internationale doorbraak. Erik Andriesse en Rob Scholte kregen al snel naamsbekendheid, maar een vroege dood(Andriesse) en een ontploffende auto(Rob Scholte) stond een echte doorbraak in de weg. Een aantal werken verrassen, vooral doordat van hun makers weinig of niets bekend is.

De foto's zijn overgenomen uit het verslag van het blog Lost Painters, dat een gevoelige vinger aan de pols is wat betreft de actuele kunst.

ERIK ANDRIESSE - LEEUW EN SPRINGBOKKEN. 1988

FONS HAAGMANS - GROOT CIJFERDOEK 1 1987

EMO VERKERK- STUDIE VOOR PORTRET JAMES JOYCE 1982

JOHAN VAN OORD - COMPOSITIE 4014 1987

HANS SCHUIL - Z.T. (OP BLIK) 1986

HENRI JACOB -SALLE A MANGER SALLE A MOURIR 1989

BERT BOOGAARD - 557 WEESP 1985

MAARTEN PLOEG -Z.T. 1992

MARIEN SCHOUTEN- Z.T. 1984

MARLENE DUMAS - PORTRET VAN MARK MOLENAAR 1984

MARLENE DUMAS & TON VAN SUMMEREN - FAME 1980

PETER KLASHORST - ADAM EN EVA 1982

ROB BIRZA- 1521 . 1989

RENE DANIELS -

ROB SCHOLTE - VERBODEN VRUCHTEN 1985

PHILIP-LORCA diCORCIA in DE PONT

DiCorcia (1951, USA) rekent men tot de belangrijkste hedendaagse fotografen. Hij fotografeert in series, die dan tezamen in boekvorm verschijnen. Ook werkt hij in opdracht voor (foto)tijdschriften.
Hij heeft een voorkeur voor het alledaagse, dus van zijn onderwerp moet hij het niet echt hebben.
Bijna geen foto is zo maar genomen. Daarvan getuigen de 1000 polaroids die op de expo te zien zijn.
Compositie, point-of-view en vooral de belichting wordt tot in het kleinste detail afgewogen.
Dat geeft zijn foto's iets theatraals, iets filmisch.

Hij brak door met de serie HUSTLERS(1990-1992): portretten van mannelijke prostitues in Hollywood. De foto's zijn niet op hun werkplek genomen. DiCorcia heeft ze geplaatst op een plek en in een licht dat hun verschijning meer maakt dan zo maar een portret. De foto's roepen mededogen op met de mannen. Dit wordt versterkt door de titels. Deze bestaan uit de naam van de hustler en het bedrag dat de fotograaf hen moest betalen voor het poseren.

Goed werk is te vinden in de serie STREETWORK(1993-1999). D e voorbijgangers weten niet dat ze gefotografeerd worden. De lichten zitten op diverse plaatsen en de fotograaf zit verscholen. Hij bedient de lampen als flitsers en drukt af. Nieuw is dat de portretten niet geënsceneerd zijn.

De serie HEADS (2000-2001) is een variant op de vorige serie. Door de belichting anders te gebruiken, doemen de mensen op uit een zwarte achtergrond. De verbluffende scherpte geeft hen een bijna een presence als bij Vermeer.

Dogs

 DOGS is aangekocht door De Pont. Het is een typisch DiCorcia werk: de compositie is helder, het natuurlijke licht is aangevuld met extra licht, het witte decor  met de onnatuurlijk gekleurde tv beelden en de weerkaatsing in de glazen tafel, het standpunt zo gekozen dat we met de honden mee kijken, kortom, duidelijk geensceneerd.
De inhoud werkt ook mee. De rijkdom lijkt in strijd met de pornobeelden, waar niemand naar lijkt te kijken behalve de honden. Zo interpreten we de scene. Wie goed kijkt, ziet dat de honden hun blik meer lijken te richten op het onderste tv.-beeld.

Hij is nu nog steeds bezig met zijn serie EAST OF EDEN. De onderstaande twee werken zijn daar onderdeel van. Ze moeten het hebben van het grote formaat. Ook hier is de hand van de meester te herkennen. Het precieze moment, de perfectie in compositie en sfeer en de haarscherpe afdruk.

Sylmar, California 2008