Ook Capa is present. Zijn nieuwsfoto's zijn zo precies in
Thomas Struth fotografeert kijkende mensen in bekende musea.
Het is niets: een bord en een vork. Maar Kertesz ziet wat wij niet zien en legt het vast.
Als reactie op zijn voorliefde voor heldere, strakke lijnen kwam hij met brekingen in water, zoals bij deze zwemmer.
Kertesz experimenteerde met gebogen spiegels om het vormenspel aan te gaan met zijn modellen.
De meeste indruk maken de werken van Kertesz en Mappletorpe. Beiden fotografeerden tulpen. Maar wat een verschil. Kertesz speelt met lijnen en licht, Mappletorpe met dubbelzinnigheid.
Robert Mappletorpe
Patti Smith zette de kunststudent Mappletorpe aan tot fotografie. Zij poseerde vaak voor hem. Haar androgyne verschijning en de perfecte belichting maakte haar album Waves en haar fotograaf wereldberoemd.
Kort nadat hij doorbrak met zijn foto's van Patti Smith kwamen zijn zelfportretten op de markt. Jong, uitdagend, homo, zo wilde hij gezien worden.
Dit is Mappletorpe op zijn best. De lichamen zijn perfect uitgelicht en loepzuiver gefotografeerd. De houding is klassiek en erotisch tegelijk.
Zelfportret uit 1988. Hij wist dat hij Aids had en niet lang meer zou leven.
Deze foto is zijn afscheid van de wereld.
My Blog List
Tuesday, September 30, 2008
Wednesday, September 17, 2008
Faroe Museum
Het Leopold Museum maakt met zijn keuze uit de collectie van het Faroe Museum de indruk dat die eilanden bevolkt worden door vele begaafde kunstenaars.
Wie de site bezoekt van het museum, ziet dat de samenstellers echt de top hebben uitgekozen, de rest is veel minder. Maar deze werken waren verrassend, vooral het werk van Edward Fuglo
.
Beinta Av Reyni
Hans Hansen
Torbjorn Olsen
Bad Painting
Het Ludwig Museum heeft vele zalen ingericht voor deze thematentoonstelling.
De zalen zijn ruim en de werken hangen perfect belicht. Vele bekende kunstenaars zijn verzameld onder de noemer Bad Painting Good Art.
Asger Jorn is volkomen op zijn plaats in deze expositie. Hij haalt schilderijtjes van de vlooienmarkt en schildert ze over. Het snorretje en sikje refereren aan Duchamp die de Mona Lisa van dezelfde attributen voorzag.
Wellicht daarom de titel : the avant garde doesnt give up
Asger Jorn
Kippenberger spot met alle conventies in de kunst. Hij lijkt een navolger van Magritte die een tijdje expres lelijke schilderijen maakte.
Yuskavage is ook in Nederland te zien geweest in het Stedelijk Amsterdam.
Technisch is zijn werk goed gemaakt. Het bad zal dan wel in de voorstelling zitten.
John Currin - thanksgiving. Dit werk siert de poster voor de tentoonstelling. Hij is geen slecht schilder, integendeel. Alleen de personen zijn karikaturaal weergegeven.
Jaunty and Mame
Neil Jenney is een van de kunstenaars die dankzij Saatchi doorbrak. Hij is echt een bad painter.
Natuurlijk hoort Philip Guston ook op deze tentoonstelling. Na zijn abstracte werken legde hij zich toe op dit soort stripachtige werken. De voornaamste kleuren roze en paars.
Julian Schnabel - Sylvie. Schnabel plakt serviesscherven op het doek en schildert dan de voorstelling die hij in zijn hoofd heeft.
De zalen zijn ruim en de werken hangen perfect belicht. Vele bekende kunstenaars zijn verzameld onder de noemer Bad Painting Good Art.
Asger Jorn is volkomen op zijn plaats in deze expositie. Hij haalt schilderijtjes van de vlooienmarkt en schildert ze over. Het snorretje en sikje refereren aan Duchamp die de Mona Lisa van dezelfde attributen voorzag.
Wellicht daarom de titel : the avant garde doesnt give up
Asger Jorn
Kippenberger spot met alle conventies in de kunst. Hij lijkt een navolger van Magritte die een tijdje expres lelijke schilderijen maakte.
Yuskavage is ook in Nederland te zien geweest in het Stedelijk Amsterdam.
Technisch is zijn werk goed gemaakt. Het bad zal dan wel in de voorstelling zitten.
John Currin - thanksgiving. Dit werk siert de poster voor de tentoonstelling. Hij is geen slecht schilder, integendeel. Alleen de personen zijn karikaturaal weergegeven.
Jaunty and Mame
Neil Jenney is een van de kunstenaars die dankzij Saatchi doorbrak. Hij is echt een bad painter.
Natuurlijk hoort Philip Guston ook op deze tentoonstelling. Na zijn abstracte werken legde hij zich toe op dit soort stripachtige werken. De voornaamste kleuren roze en paars.
Julian Schnabel - Sylvie. Schnabel plakt serviesscherven op het doek en schildert dan de voorstelling die hij in zijn hoofd heeft.
FRANZ XAVER MESSERSCHMIDT
Deze Duitse beeldhouwer leefde van 1736 tot 1787. Hij maakte meer dan 60 bustes. In de galerie Belvedere te Wenen kun je 16 van deze karakterkoppen bekijken.
Messerschmidt en zijn serie van meer dan zestig koppen, de menselijke aandoeningen uitbeeldend, zijn bijna klinisch van observatie. Er blijkt een toenemende belangstelling uit voor wetenschappelijk onderzoek, dat zich voor de sculptuur niet beperkte tot anatomie maar ook dat, wat nu psychologie wordt genoemd.
(ZIE OOK:http://www.digischool.nl/ckv2/ckv3/kunstentechniek/messerschmidt/franz_xaver_messerschmidt.htm)
Messerschmidt en zijn serie van meer dan zestig koppen, de menselijke aandoeningen uitbeeldend, zijn bijna klinisch van observatie. Er blijkt een toenemende belangstelling uit voor wetenschappelijk onderzoek, dat zich voor de sculptuur niet beperkte tot anatomie maar ook dat, wat nu psychologie wordt genoemd.
(ZIE OOK:http://www.digischool.nl/ckv2/ckv3/kunstentechniek/messerschmidt/franz_xaver_messerschmidt.htm)
Tuesday, September 16, 2008
GUSTAV KLIMT & EGON SCHIELE
Wenen is de stad van Klimt en Schiele. Voor mij twee grote kunstenaars van rond 1900. Wenen kent van beide de grootste verzamelingen.
Klimt in het Belvedere en Schiele in het Leopold Museum.
Gustav Klimt zijn werken zijn overbekend uit alle mogelijke plaatjseboeken.
Maar geen afbeelding haalt het bij het echte werk. Dan vallen de twijfels in een klap weg. Het goud en de decoratieve schildertrant zijn puur en geen kitsch.
Om stil van te worden.
Dit ontwerp voor een affiche is zo gedurfd. Het lege vlak drukt de voorstellingen naar de rand. En het werkt.
De mensen staan stil voor het grote doek. Hun ogen schieten van links naar rechts.
De fotocamera's klikken om je heen. Velen kijken een tweede, een derde keer. Het werk is als een altaarstuk.
Er zijn verschillende versies van Judith. Haar triomfantelijke lach, haar koele erotiek als van Caterine Deneuve en dan bijna weggestopt het hoofd van Holofernes.
Het gaar deze Judith niet om de bevrijding van haar stad. Het gaat haar om een pervers genot.
Het werk van Egon Schiele blijft fascinerend. Zijn aparte manier van afbeelden met de gehoekte lijven en handen, de erotiek die in zijn werk aanwezig is, smullen
Bijna abstract is dit werk. Een dode boom meer niet, maar wat een spanning in de vormgeving. Verrassend, nog beter dan zijn straatjes.
Klimt in het Belvedere en Schiele in het Leopold Museum.
Gustav Klimt zijn werken zijn overbekend uit alle mogelijke plaatjseboeken.
Maar geen afbeelding haalt het bij het echte werk. Dan vallen de twijfels in een klap weg. Het goud en de decoratieve schildertrant zijn puur en geen kitsch.
Om stil van te worden.
Dit ontwerp voor een affiche is zo gedurfd. Het lege vlak drukt de voorstellingen naar de rand. En het werkt.
De mensen staan stil voor het grote doek. Hun ogen schieten van links naar rechts.
De fotocamera's klikken om je heen. Velen kijken een tweede, een derde keer. Het werk is als een altaarstuk.
Er zijn verschillende versies van Judith. Haar triomfantelijke lach, haar koele erotiek als van Caterine Deneuve en dan bijna weggestopt het hoofd van Holofernes.
Het gaar deze Judith niet om de bevrijding van haar stad. Het gaat haar om een pervers genot.
Het werk van Egon Schiele blijft fascinerend. Zijn aparte manier van afbeelden met de gehoekte lijven en handen, de erotiek die in zijn werk aanwezig is, smullen
Bijna abstract is dit werk. Een dode boom meer niet, maar wat een spanning in de vormgeving. Verrassend, nog beter dan zijn straatjes.
Sunday, September 14, 2008
WENEN Bouwkunst
De TU Wien huist in een typisch gebouw voor Wenen. Het Classiscisme tref je in elke straat aan.
De Rococo was meer voor de paleizen en voor de interieurs.
Vooral tegen deze stijl verzetten architecten als Otto Wagner zich. Zij kozen voor de Art Nouveau, die zij kenden vanuit Frankrijk. Het eerste gebouw in die stijl was de Franse ambassade.
De Rococo was meer voor de paleizen en voor de interieurs.
Vooral tegen deze stijl verzetten architecten als Otto Wagner zich. Zij kozen voor de Art Nouveau, die zij kenden vanuit Frankrijk. Het eerste gebouw in die stijl was de Franse ambassade.
Subscribe to:
Posts (Atom)