Bad Painting

Het Ludwig Museum heeft vele zalen ingericht voor deze thematentoonstelling.
De zalen zijn ruim en de werken hangen perfect belicht. Vele bekende kunstenaars zijn verzameld onder de noemer Bad Painting Good Art.

Asger Jorn is volkomen op zijn plaats in deze expositie. Hij haalt schilderijtjes van de vlooienmarkt en schildert ze over. Het snorretje en sikje refereren aan Duchamp die de Mona Lisa van dezelfde attributen voorzag.
Wellicht daarom de titel : the avant garde doesnt give up

Asger Jorn

Kippenberger spot met alle conventies in de kunst. Hij lijkt een navolger van Magritte die een tijdje expres lelijke schilderijen maakte.

Yuskavage is ook in Nederland te zien geweest in het Stedelijk Amsterdam.
Technisch is zijn werk goed gemaakt. Het bad zal dan wel in de voorstelling zitten.

John Currin - thanksgiving. Dit werk siert de poster voor de tentoonstelling. Hij is geen slecht schilder, integendeel. Alleen de personen zijn karikaturaal weergegeven.

Jaunty and Mame

Neil Jenney is een van de kunstenaars die dankzij Saatchi doorbrak. Hij is echt een bad painter.

Natuurlijk hoort Philip Guston ook op deze tentoonstelling. Na zijn abstracte werken legde hij zich toe op dit soort stripachtige werken. De voornaamste kleuren roze en paars.


Julian Schnabel - Sylvie. Schnabel plakt serviesscherven op het doek en schildert dan de voorstelling die hij in zijn hoofd heeft.