JEAN BRUSSELMANS in het Gemeente Museum Den Haag

Jean Brusselmans (1884-1953) was een eenling. Hij hield er niet van bij een kunststroming ingedeeld te worden. Daarbij komt nog dat hij een Frans sprekende Vlaming was en dat hij bijna zijn hele leven woonde in het landelijke en afgelegen Dilbeek woonde en vooral dat hij een stug karakter had en het talent miste om een netwerk op te bouwen.
Vanaf zijn twintigste wijdde hij zijn leven aan de kunst. Hij schilderde figuratief, maar niet realistisch. Het ging hem niet om het overbrengen van emoties of sfeer. Zijn werk gaat over vorm en kleur. Daarom kiest hij regelmatig voor dezelfde onderwerpen. Hij abstraheert wat hij ziet tot elementaire vormen en kiest voor ritmische patronen en experimenteert met kleurschakeringen.
Zijn invloed op latere kunstenaars is groot. Zij nemen zijn stripachtige vormgeving over en zijn gebrek aan diepte. Daarin is een overeenkomst te zien met Matisse en Cezanne.
Hij leefde in armoede. Zijn vrouw verdiende wat met handwerken, hij verkocht amper werk.
Pas na 1940 kreeg hij een mecenas in de vorm van een koopman die regelmatig werk van hem kocht.
Na de dood van zijn vrouw, gevolg van de ontberingen, leefde hij samen met een jongere tekenlerares.
Het accent van de tentoonstelling ligt op zijn werk tussen 1930 en 1940, omdat hij in die periode zijn beste werken maakte.

BRUSSELMANS VOOR ZIJN ZEEGEZICHT.

Kenmerkend zijn de strakke opbouw, de gedempte kleuren en de merkwaardige weergave van de golven.

Dit zeegezicht met regenboog is een ouder werk. De golven komen overeen.

Ook in zijn zelfportretten zien we het terugbrengen naar vormen (de buste en het gezicht).

Portret van zijn vrouw

De vrouw draagt dezelfde jurk. Sommigen denken dat het haar enige 'zondagse' jurk is.Waarschijnlijker is dat de schilder vooral het patroon interessant vindt.

Interieur. Opvallend is de rode wand. Deur, spiegel en bordjes zijn ook op het werk hierboven te zien. Het lijkt of hij deze plek steeds opnieuw ensceneert voor zijn schilderijen.

Stilleven. Hetzelfde rood trekt het oog naar de kan.

Stilleven. Bijna dezelfde voorwerpen, maar anders geschikt en een andere achtergrond.
Het armzalige visje op het bord verwijst waarschijnlijk naar de armoede van huize Brusselmans.

Zo'n 14 maal schilderde hij dit uitzicht vanuit zijn werkkamer.

Bijschrift toevoegen

Bijschrift toevoegen

Duidelijk is te zien dat het hem om vlak en kleur gaat.

Ook de vuurtoren is een terugkerend voorwerp in zijn werk. Hier contrasteert de voorgrond met de vlakke vormen met de lucht die heel beweeglijk en vrij geschilderd is.

Naakt 
Zijn eerste vrouw zit model. Het vogelperspectief en de behoefte om perspectief te vermijden, geven het werk een goede spanning. Het lichaam is stripachtig weergegeven met lichte en donkere vlakken die niet overeenkomen met de lichtval. 

NAAKT
ook zijn tweede vrouw poseert voor hem. Weer is de verhouding zoek. De schelp achter haar is reusachtig t.o.v. haar lichaam. Ook haar lichaam is stripachtig en kent lichte en donkere gedeeltes die vreemd vallen. En toch klopt het beeld.