ABV24: Landenpaviljoens in de stad 2

 GRENADA heeft weer een verrassende tentoonstelling in een fraai palazzo.                                     JASON DE CAIRES TAYLOR (1974, UK) heeft een bijzonder museum met eigen werk op de bodem van de oceaan. Ook op andere plekken heeft hij beelden op de bodem van zee of oceaan opgesteld. Tegenwoordig bouwt hij zijn beelden op met wild water titanium waarop koraal zich gemakkelijk kan wortelen. Zo hoopt hij een bijdrage te leveren aan het herstel van de koraalriffen. Hij noemt zijn beelden: Vicissitudes.

MOEDER EN KIND

WANDELENDE VROUW

De oudere beelden zijn bedekt met koraal, scheldieren, etc.

NELLO PETRUCCI (Italië) woont en werkt in Pompeï en New York. Speciaal voor deze expo heeft hij een grappig beeld gemaakt.

THE DANCE OF THE ABBYS 2024

BREAKFAST, een designgroep die veel techniek in huis hebben om prachtige beelden te maken die interactief zijn.

INTERWOVEN EXISTENCE 2024

PALESTINA heeft een grote ruimte gekregen in paleis Moira. Uiteraard door de oorlog met Israël. Er zijn filmopnames te zien die Palestijnen zelf maken in Gaza.  

MOHAMMED ALHAJ (1982, Libië) nu in Ghaza
YOU HAVE THE RIGHT; THEY HAVE THE LAND 2023

THE LAST OLIVE TREE 2023

AHED IZZHIMAN (1980, Westbank/Jeruzalem)
DETACHMENT 2022
Sinds de muur tussen Westbank en Israel moeten de Palestijnen iedere dag  gecontroleerd en gefotografeerd worden om naar hun werk te gaan.

RASHA AL-JUNDI (1984, Jordanië) Palestijnse afkomst.
SKIN CARNAGE 2023

KHAIR ALAH SALIM
Z.T. 2019

MOHAMMED SABAANEH (1978, Palestina)
Hij is een cartoonist sinds 2002
MILED WALID 2023

TAIWAN heeft zijn pavillion vlakbij het San Marcoplein. De expo EVERYDAY WAR toont een aantal video's van YUNG GOANG- MING (1965). In verschillende ruimtes staan meubelen: een sofa in de zitkamer en een keukentafel en keukenstoelen. Het grootste doek kan bekeken worden zittend in strandstoelen. 

Een drone vliegt naar de stad Taipei. Er is geen verkeer te zien.
De opname maakte hij toen er vliegoefeningen waren.
Ieder moet dan thuis blijven. Al zittend kijken maakt alsof je zelf over de stad zweeft.

De nieuwste video's tonen rommelige kamers alsof de bewoners nog maar net de kamer hebben verlaten.

De camera in de slaap/ studeerkamer beweegt zich naar een televisietoestel, waarop het journaal een aanslag op de stad rapporteert. Even later vliegen de kogels in slow motion de kamer(s) in en alles ontploft of brandt. Daarna speelt de film van achter naar voren alsof er niets is gebeurd 

ABOVE ZOBEIDE  is de bijdrage van MACAO, China. De maker is WONG WENG CHEONG (1994).  Hij creëert een triest landschap waarin dieren verblijven die enorme poten hebben. De mens is niet aanwezig, al zijn er huisjes en een lichttoren te zien. De kunstenaar noemt de bezoekers de 'invaders.' 

WONG WENG CHEONG  & SCHAAP

FOTO'S GEMAAKT DOOR DE KUNSTENAAR

                                                                           

ABV24: Landenpaviljoens in de stad 1

ZIMBABWE kent veel goede kunstenaars. Opvallend is deze keer dat de meeste kunstenaars hun werken maken met wol of ritssluitingen, knopen, etc.

KOMBO CHAPFIKA (1981)

MOTHER AT WORK 2024

                                                                             

Installatie van MOFFAT TAKADIWA 1983

                                          

een mozaiek van computertoetsen,  fragment 

mozaiek van tandenborstels fragment

   

Een mozaiek van duizenden knopen

TROY MAKAZA 1995

ETHIOPIË toont 13 werken van de schilder TESFAYE URGESSA (1983). In zijn studio werkt hij aan 5 doeken tegelijk. Hij heeft geen vooropgezet plan, maar voegt iets toe op het doek en nog iets, totdst hij begrijpt wat er gebeurt. Dan maakt hij het af. Soms komt een persoon of een voorwerp op een ander doek terug. 

OMAN heeft een smal winkelpand omgebouwd tot een museum. 

SARAH AL OALQI
BREAKING BREAD

ALIA AL FARSI 1972
ALIA ALLEYS 2024

PANAMA 's ON THE BODY , ON THE LAND gaat over de natuur en over mensen. In een ruimte zijn de muren beschilderd als oerwoud met daarvoor enige planten en aarde. Vanaf het plafond hangen glazen (delen van) lijven. In Panama proberen vluchtelingen uit Zuid- Amerika via het oerwoud naar de USa te komen. Velen verdwalen en sterven van honger, dorst en ziekten. Niemand weet hoeveel er omgekomen zijn.

ISABEL DE OBALDIA 1957

In een ander zaal zijn werken te zien van BROOKE ALFARO 1949. Hij zag tijdens zijn studie dat er overeenkomst is tussen  de volkskunst in Panama en de schilderingen uit de westerse Middeleeuwse tijd.

Vooral de hellevaart en heiligenlevens inspireren hem om ze te 'vertalen' naar de oerverhalen uit Midden- Amerika.

OVERZICHT

VIRGEN DEL PAPO 1998

ARTEDIVAGUE

CISCO MEREL 1981

MONGOLIË toont werk van OCHIRBOLD AYURZANA (1986).  Hij maakt vooral beelden voor buiten.

Zijn thema is bewustwording. De globalisatie en de medialisatie maken de mensen onzeker. Hij speelt met mogelijkheden die wij nog niet kennen. Met moderne technieken grijpt hij terug op de godenwereld.

In de tuin staat zijn werk
DISCOVERING CONSCIOUSNESS
De figuren worden zich bewust dat zij geworteld zijn in de aarde.

DISCOVERING THE PRESENT FROM THE FUTURE.

Dit doek is kenmerkend voor de expo. We zien in een traditionele stijl hoe twee figuren met elkaar dansen.

Alleen zien ze eruit als skeletten zoals die in de ruimte voor hen aanwezig zijn.

Dit wezen heeft knekels die voorzien zijn van hoofden.
De figuur met de drie ogen is gebaseerd op de boeddhistische god
CITIPATI. Deze godheid overbrugt de kloof tussen dood en bewustzijn.

ABV24: LANDENPAVILJOENS in Guardini en Arsenale

Veel van de landenpaviljoens vallen behoorlijk tegen.  Sommige tonen architectuur of design, andere richten de blik op de wetenschap of op de natuur. Gelukkkig zijn er nog genoeg met verrassende exposities.

 GROOT BRITTANIË heeft een prachtig opgebouwd digitaal verhaal met dia's, films, teksten en muziek. . Wie het geheel wil zien, heeft een uurtje nodig.

FRANKRIJK Het paviljoen is volledig overgenomen door JULIEN CREUZET (1986, FR). Hij heeft een frans-caraïbische achtergrond en is professor op de Ecole des Beaux Arts te Parijs.
In zijn installatie heeft hij vorm gegeven aan diverse gedichten/liederen. Ze hebben te maken met de oceaanwereld, waar vreemde wezens zich tussen de vissen en de koraalriffen begeven. He tis een mix
van video's, beelden en installaties.

Al in de ingang van het paviljoen is al een video te zien.

ROEMENIË presenteert het werk van SERBAN SAVU (1978, Roe)

onder de titel WHAT WORK IS. De grote achterwand bevat 40 schilderijen met als thema momenten van ontspanning tijdens of na het werk.

THE CITY IS BEING BUILD 2017

THE YOUNG GARDIAN 2021

THE GARDENS 2013

THE LAZY FISHERMAN 2010

BENIN is voor het eerst met een paviljoen op de Biennale aanwezig.

Ook dit Afrikaanse land laat zien dat er goed werk uit dit continent komt.

De mooie titel van de expo luidt:

everything precious is fragile.

Centraal staat deze hut gemaakt van jerrycans.
ROMUALD HAZOUME  (1962, Benin)

interieur van de hut.

MOUFOULI BELLO 1987
NIGTHBIRDS 203

                             Hij is een multi-kunstenaar. In de ruimte hangt ook een beeldhouwerk van hem.

                             De kleur blauw is de hoofdkleur in zijn vrouwenportretten. De vrouwen zijn trots, sterk,

                             dansen graag en hun moederschap zien ze als een geschenk.

                      

SENEGAL toont prachtig werk van ALIOUNE DIAGNE (1985) 

Een aantal schilderijen in een hoek opgesteld.

Het is een mengeling van markttaferelen en vluchtelingen met zwemvesten.

De techniek lijkt pointillistich.

Deze kapotte boot staat voor het grote probleem in Senegal.
Vluchtelingen gaan met wrakke bootjes de oceaan op.
Velen verdrinken.

DE VERENIGDE STATEN stelden hun paviljoen open voor JEFFREY GIBSON (1972,USA).

Hij is een Cherokee die zich heeft geschaard bij Mississipi- Choktaw gemeenschap.

Hij schildert en maakt beelden. Hij mixt Indianencultuur met de club-cultuur, de queer-theorie,

mode, politiek en kunstgeschiedenis. Muren zijn met psychedelische kleuren bedekt en met teksten.Verspreid staan zijn beelden en vlaggen.Textiel, kralen, 

alle soorten verf gebruikt hij en krijgt veel bekijks

SAUDIE ARABIE geeft alle ruimte aan het werk van MANAL ALDOWAYAN (1973). Zij is een internationaal bekende kunstenaar. Ze houdt zich vaak bezig met de positie van de vrouw in de enerzijds traditionele cultuur en anderzijds de drang naar modernisme in haar land. Ze zoekt in haar werk naar manieren die de bezoekers doen beleven en  hen aan het associëren zet door wat ze zien en horen. Haar installaties bestaat uit grote, dunne plakken alsof deze uit de woestijn zijn gesneden. Daarbij klinkt het geluid van een zingende woestijn. Door op de zandbergen te stampen en te klappen ontstaan er mystrieuze klanken.

Overal staan tekeningen en teksten.

 VENETIË heeft een eigen plek tussen de landenpaviljoenen. Een mooie ruimte waarin een prachtige installatie van PIETRO RUFFO (1978, IT).

Een enorme bibliotheek op de kaft staan geen woorden, maar planten.

De globe toont geen werelddelen, maar dieren en goden.

Al eerder was het werk van SAFET SEC (1943, Bosnië). De werken hingen in een barokke kerk. Nu hangen ze naast elkaar. En ze spreken nog steeds aan.