OPTIMUNDUS heet de expo in het Muhka, ingericht en gemaakt door het duo Jos de Gruyter(1965) & HaraldThys(1966).
In een zaal draaien hun films en die zijn getuige hun verklaringen het belangrijkst. De beelden in de andere zalen spelen allemaal een rol in die films. Helaas worden de films achter elkaar in een zaal vertoond en het is wel veel gevraagd om al die films te bekijken, daar zijn ze te traag voor en missen ze een spanningsboog. Wat er wel uit blijkt is dat de heren graag lullig doen met verkeerde pruiken en absurd bedoelde situaties. Om toch vooral serieus te kijken, schermen zij met termen als parallel werelden en zien zij dhun kunst als vorm van sociale interactie en therapie. ' dialoog wordt hier echter vervangen door persverse en bovennatuurlijke gebeurtenissen die verschijnen door bizarre, agressieve processen van sublimatie'. Wie zulke woorden gebruikt, doet alsof de naakte keizer kleren draagt.
De beelden en tekeningen laten hetzelfde zien. Ze zijn te vaak nietszeggend en amateuristisch in elkaar gezet. Het beeld hierboven is raak. Het laat zien dat 2- en 3-dimensionaal samen kunnen gaan. De afwerking is prima en de zeggenschap groot.
Dat kan helaas niet van de rest gezegd worden. Alles lijkt afgeraffeld en vooral bedoeld om te lachen, voor ons gaat dat niet op wij vinden het om te huilen.
No comments:
Post a Comment