CAULLUM INNES, DAVID CLAERBOUT EN HESTER OERLEMANS De Pont Tilburg

Er zijn veel kunstenaars die ogenschijnlijk steeds dezelfde werken maken, zoals Alberto Giacometti met zijn langgerekte en superdunne mensbeelden, Morandi met zijn stillevens en Klaas Gubbels met zijn koffiekannen. Wie beter kijkt, ziet dat er verschillen zijn in vorm en kleur. En dat is precies waar het deze kunstenaars om te doen is. Zij onderzoeken wat mogelijk is in vorm en kleur en daarom leggen ze zich beperkingen op.
Callum Innes (1962, Schotland) is ook zo'n onderzoeker. Wie in De Pont langs de vele werken in de tentoonstelling loopt, ziet veel van hetzelfde. Pas wanneer je een werk of een serie op je laat inwerken, gebeurt het. Je ziet dat er gewerkt is met verschillende formaat kwasten, dat er verf is aangebracht en weer is weggehaald, dat de druk op de kwast varieert, dat het materiaal en de dragers anders zijn en dat de kleuren je naar binnen trekken. Om zijn werk hangt niet het mystieke van Mark Rothko of het koele van Piet Mondriaan, Al kan je hun werk met het zijne vergelijken. Het is wat het is: kleur en vorm, maar door zijn manier van schilderen en weer verwijderen van sommige delen met terpentine krijg je een gelaagdheid die je doet twijfelen aan wat je ziet. Er is niet voor niets een boekje van hem verschenen dat EDGES heet, waarin alleen zijkanten en hoeken zijn afgebeeld.
De werken kunnen eigenlijk niet afgebeeld worden. Je moet voor ze staan en ze laten inwerken om de kracht ervan te ervaren.

De expositie is getiteld I'LL CLOSE MY EYES.

Wallpaintings in De Pont

Het werk van DAVID CLAERBOUT (1969, Belgie) vraagt ook geduldig kijken. Zijn werken noemt men videokunst. Het beeld beweegt inderdaad, zij het traag, maar er is geen filmcamera aan te pas gekomen. In de nieuwe vleugel van De Pont zijn een aantal video's op verschillend formaat te zien, getiteld THE FUTURE.
Nieuw zijn de werktekeningen die Claerbout maakt voor hij achter zijn computers plaatsneemt.
Die tekeningen zijn kunstwerken op zich, al zijn ze niet met dat doel gemaakt.
Uitgangspunt voor de video's zijn foto's zoals een foto van de jonge Elvis Presley.

De foto wordt bewerkt met 3d-technieken en maakt het mogelijk om een filmreis te maken door de kamer, in en uit te zoemen, etc.

Werktekening voor THE KING

Een ander werk is Oil Workers. We zien een aantal arbeiders van Shell Nigeria staan schuilen op hun weg van werk naar huis. Ook deze foto is bewerkt, maar radicaler: alles is kunstmatig, sommige hebben zelfs geen ogen meer.

REMAIN IN LIGHT met werk van Hester Oerlemans(1961,NL) en Rene Daniels (1950,NL) ontleent zijn titel aan een album van de Talking Heads. De hoes is ooit door Daniels nageschilderd en is op deze expo te zien. De overeenkomst tussen Oerlemans en Daniels is goed te zien op onderstaande  affiche:

Oerlemans verzamelde in Berlijn(waar zij woont en werkt) plastic teenslippers die vluchtelingen droegen, Met wat tape en lak zet zij zo'n slipper om in een enorm herdenkingsteken voor de volksverhuizing die we in 1916 meemaakten. Daniels maakt van een schoenlepel en twee koperen wieltjes een skate.
Oerlemans maakt vooral objecten, maar is nu ook aan het schilderen gegaan. Het werk ziet er slordig uit, maar van een afstand heeft het een fenomenale werking.

RENE DANIELS