De Fundatie toont graag werk van schilders die zijn opgeleid in Leipzig. Deze keer een viertal dat op verschillende tijden en bij verschillende professoren de Hochschule bezocht.
Ze hebben niet alleen hun opleiding gemeen, ook zijn er raakvlakken in hun werk, zoals het afwezig zijn van de mens, de architectuur en het spel met verschillende verdwijnpunten. Toch zijn er grote verschillen en hebben ze hun eigen thematiek en techniek .
MARTIN KOBE (1973)
De werken van deze schilder zijn direct herkenbaar. Ze zijn perfect en glad geverfd in heldere kleuren.We herkennen strakke delen van gebouwen die vreemd zweven in de ruimte. We herkennen trappen, balkons, ramen, muren en vloeren. Alleen lijken ze los van elkaar in een soort luchtledige ruimte te zweven. Daardoor kijken we anders naar de voorstellingen. Het is alsof de architectuur in een fase verkeert tussen vast en vloeibaar.
OHNE TITEL 2015 50x80 acryl Het lijkt een collage van gebouwen. Vreemd is dat de ondergrond vloeibaar lijkt en andere gebouwen weerspiegelt.
|
TRAIL II 2019 90x140 acryl |
MIRJAM VOLKER (1977)
We zien huizen, hutten, bouwsels die er als krotten uitzien en door de natuur zijn overwoekerd.
Er lijkt een strijd gestreden te zijn tussen natuur en beschaving. Is dit een nieuw soort romantiek of een somber beeld van de toekomst?
ZYKLOP 2012 260x200 acryl Het lijkt dat in de nacht een groot licht op de hut en de takken vallen. Dit koude licht geeft de achtergrond een lichte kleur. De boomhut heeft een dak dat op palen rust, maar de begroeiing heeft de vloer in bezit genomen. Raadselachtig is het felle tegenlicht dat vanuit een tweede ruimte ons tegemoet schijnt.
|
WACHE 2016 80x110 acryl |
BRUCH 2017 120x150 acryl |
WARTE 2017 130x100 acryl |
No comments:
Post a Comment