Kasper Bosmans, Hans Broek & David Claerbout in De Pont Tilburg

 Drie kunstenaars die in de vaste collectie van De Pont zitten tonen nieuw (en oud) werk.            De jongste is de veelbelovende Belg Kasper Bosmans (1990). Hij schildert kleine werken gebaseerd op kunstgeschie- denis, gebruiksvoorwerpen en heraldiek. Voor tentoonstellingen maakt hij een muurschildering en plaatst daarin zijn werkjes.

 

De kunstenaar is dol op geschiedenis. Voor deze tentoonstelling heeft hij zich verdiept in de geschiedenis van de Kempen (een zandstreek onder Tilburg). Hij las dat de vrouwen in de Kempen de vloer bestrooien met zand voor het schrobben. Dat bracht hem op het idee om zandschilderijen te maken. Ook kwam hij tegen dat in de middeleeuwen een plein in driehoeken werd verdeeld in verband met de schaaphouderij.

De Pont heeft een grote verzameling werken van David Claerbout (1969, B). Zijn video's zijn prachtig. Bijna altijd in zwart-wit en in lange en langzame takes opgenomen en vrijwel zonder geluid. Hij zet vaak de kijker op jet verkeerde been, door bijv. in een oude foto een boom te laten ruisen of met de camera in een foto binnen te gaan en dan de achterkant te onderzoeken van de personen of voorwerpen die we alleen van de voorkant zien, zoals in een bekende foto van een jonge Elvis Presley. Is het de echte foto of is het een remake met een look-a-like?

Soms zet hij de camera vast op een plek, bijvoorbeeld een lege hal van een bank. De potentiële klanten komen aan een gesloten deur. Zijn het echte passanten of acteurs?

Naast de video's toont De Pont ook werktekeningen die  een idee vormgeven of een soort draaiboek zijn.

Studie voor Olympisch Stadion Berlijn

Studie voor film over vogels.

                                                                           

Studie voor zijn nieuwste film Aircraft (Fall)
In een enorme hal wordt een vliegtuig gebouwd. De camera draait rond het toestel dat zowel modern als ouderwets lijkt, net als de bouwwijze. Het rust op een houten stellage en wordt bewaakt door geüniformeerde mannen. Hun voetstappen zijn het enige geluid dat we horen.

De oudste van de drie is  Hans Broek(1965). Hij woonde en werkte lange tijd in de VS, maar is terug in Nederland. Bij toeval kwam hij erachter dat een verre voorvader goed geld verdiende aan de slavenhandel: Adriaen Pierszn. Broek was onder meer bestuurder van de Amsterdamse admiraliteit.

Dat bracht hem ertoe om de plekken op te zoeken vanwaar de Nederlanders Afrikaanse slaven bijeenbracht voor de oversteek naar de plantages, etc. De plekken zijn dik geschilderd met grove kwasten vaak in zwart en wit.

De slaven werden ondergebracht in de kelder van het huis waar de gezant van het V.O.C. met zijn gezin woonde.

De kunst van Elmina ziet eruit als een Bounty- eiland, toch zijn hier nog restanten te vinden van de gebouwen die dienden voor de doorvoer van de handel in mensen.

De kleuren verzachten de afbeeldingen

Voorouder met slavenkerkers (drieluik, 8 m. groot