Terwijl de kisten met de werken van Frida Kahlo worden uitgeladen, zagen wij in de Abdijkerk de wondermooie schilderijen van de Zuid-Afrikaanse Deborah Poynton (1970). De werken zijn realistisch, toch krijg je het gevoel dat je een andere wereld binnentreedt. Ze krijgt dit voor elkaar door figuren, objecten, dieren en planten bijeen te brengen op een manier die onwerkelijk is. Ze is heel precies in het schilderen en schenkt aandacht aan de kleinste details. De figuren die afgebeeld zijn, zijn steeds dezelfde vrouw, man en jongen.
Speciaal voor deze tentoonstelling maakte ze het werk Beyond Belief (2019-2020). Ze heeft zich laten inspireren door het kerkgebouw, dat nu tentoonstellingszaal is. Het is een drieluik dat het verhaal van Adam en Eva oproept. Ze hebben geen contact, zijn in zichzelf verzonken. Wellicht komt dat door het aapje in het bovenluik. In de middeleeuwen stond de aap symbool voor de duivel. De pelikaan naast de vrouw staat symbool voor de verlossing, voor de offerdood van Christus. Toch is het geen religieuze voorstelling. De figuren zijn eigentijds, ook de voorwerpen die onder de figuren zijn afgebeeld behoren tot onze tijd. Poynton maakt graag kleine stillevens op haar grote werken. Ze zoekt in huis of op straat naar voorwerpen die daarvoor kunnen dienen.
No comments:
Post a Comment