Biennale elders: Markus Lüpertz & Ugo Rondinone & Lita Albuquerque & Katharina Grosse & Daniel Richter & Bruno Catalano

 In Palazzo Loredan is recent werk te zien van MARKUS LUPERTZ (1941, BRD). Het zijn niet zijn beste werken. Interessant is dat je tegenover diverse variaties ziet op hetzelfde thema. Sommige werken lijken niet af. De onderwerpen zijn mythes en bijbelverhalen die geplaatst zijn in een 'Duits' landschap.

Het paleis is onderdeel van de universiteit. Da komt vooral tot uiting in de borstbeelden die in de trappenhal staan. Lupertz kon het niet laten om ook daar beelden van zijn hand neer te zetten.

In een kerk van een van de oudste scuole uit 1261 is een installatie te zien van UGO RONDINONE (1964, Zwitserl) met als titel BURN, SHINE, FLY.  In een aangrenzende zaal staan een aantal kaarsen op de grond. Geen gewone kaarsen, maar beelden van kaarsen, dus branden kunnen ze niet. De zon staat op de binnenplaats, en in de kerk vliegen blauwe wezens.

                      

Op het eiland achter de Giardini is de installatie LIQUID LIGHT te zien van LITA ALBUQUERQUE (1946,USA). Het belangrijkste onderdeel is een film met dezelfde titel. Deze maakt deel uit van een trilogie over een vrouwelijke astronaut die tussen duister en licht leeft op een plek ergens tussen twee werelden in. Het gaat over de schoonheid van de aarde die de mens dreigt te vernietigen door zijn wijze van bestaan. De werken die de film ondersteunen zijn van een grote schoonheid.

Venetië kent een dure winkelstraat waar alle grote en dure merken te vinden zijn. De Louis Vuitton Foundation is boven de winkel te vinden. KATHERINA GROSSE (1961,BRD) presenteert hier haar installatie APOLLO APOLLO.  De muren zijn zwart gemaakt. Meters fijn gaas zijn voorzien van prints die een ingetogen verloop van kleuren tonen. Op diverse plekken staan voorwerpen als schoenen en tassen.

LIMBO heet de serie schilderijen van RICHARD RICHTER (1962, BRD) die nu in Venetië te zien is.

De figuren in felle kleuren zien eruit als oorlogsslachtoffers op weg naar Limbo (het voorgeborchte, de plaats waar ongelovigen terecht komen volgens de katholieke kerk (het Vaticaan heeft erkend dat dit een verzinsel was).

Op diverse plekken heeft BRUNO CATALANO (1960, Marokko, nu in Frankrijk) zijn typische werken geplaatst. Het zijn direct aansprekende beelden. We zien reizigers, waar een deel van het lichaam onzichtbaar is. Dat intrigeert, net als de techniek.

                         

Deze beeldengroep is getiteld PIERRE DAVID. Een vluchteling die illegaal in Italië leeft(?)

en langzaam is opgelost en vergeten.