BEATRICE GONZALEZ (1932, Colombia) is een belangrijke schilder in Zuid-Amerika. In haar werk zijn diverse periodes aan te wijzen. De laatste tijd is haar werk politiek. Ze reageert op wat er in haar geboorteland aan de hand is en het verleden. Haar commentaar op de ontwikkelingen is niet eenduidig,
meer poëtisch. Ze laat zich inspireren door journalistieke foto's in kranten en tijdschriften. Ze is vooral geïnteresseerd in de gebaren die mensen maken. Ze weet niet zeker of de Europeanen haar werk waarderen of begrijpen. Haar werk is vol kleuren. Columbianen houden van kleuren. Europeanen zijn niet op de hoogte van de rituelen, gebruiken en het dagelijks leven in Latijns-Amerika.
KRITISCHE TOE-EIGENINGEN
In het begin van haar carrière liet ze zich inspireren door de grote kunstenaars uit Europa en door de volkskunst uit haar eigen land. In die periode gebruikte ze emailverf op metaal.
 |
| AY JERUSALEM 1969 |
 |
| NATURALEZ CASI MUERTA 1970 Rond 1970 gebruikte ze meubelen als dragers van haar werk. Een soort objets trouvée. |
 |
| PICASSO'S GUERNICA (1981) 'Kunst toont wat de geschiedenis niet kan zeggen.' Zij gebruikt Picasso's beroemde werk om de wanhoop van onschuldige slachtoffers van het bewind in Colombia uit te drukken. |
ROUW
In de jaren 80 concentreerde ze haar werk op verwerking van rouw. Er vielen veel slachtoffers in Colombia door corruptie, guerillastrijd en drugsoorlogen. Een eerste werk zoemde in op de dragers:
zij vervoerden gestorvenen hangend aan een staf. Zij liepen met het lijk in linnen door de stad naar de kerk of naar de begraafplaats.
 |
| CEREMONIA DE LA CAJA 2010 Ook dit werk gaat terug op een nieuwsfoto. Het Colombiase leger overhandigt in kleine kisten de stoffelijke resten van omgekomen burgers aan de familie. Ze heeft een hele serie gemaakt van dragers van kistjes. |
 |
| EMPALIZADA 2001 Een belangrijk werk dat kenmerkend is voor haar oeuvre. De eerste indruk is dat de dame in een seksclub werkt. De basis voor dit werk is inderdaad een veel gebruikt logo op spatlappen op Amerikaanse vrachtwagens. Nu ligt deze dame op een kist en rouwt. Achter de palissade staan mensen die weg kijken of hun handen voor de ogen houden. |
DE LEVENLOZEN
Een ander thema dat zij vaak schildert zijn de gestorvene. Het gaat haar in deze serie niet om de rouw pf het verdriet. Ze zoomt in op de onbewogen en weerloze lichamen. Ze werkt aan deze werken met een beperkt kleurenpalet en een sobere compositie.
 |
| LA CORRIENTE 1992 Het lijkt of dit lichaam in water drijft. De opzet is drie blauwgroene banen met een hoofd in citroengeel. Het is een groot werk dat wegkijken niet mogelijk maakt. Aan de bovenkant zien we de handen van de rouwenden. |
 |
| CARGUEROS 2006 Na de jaren 80 bleef ze de Carqueros schilderen. Een complete wand hangt vol met dir soort kleine werkjes . |
 |
| CONNECTIONES Op de achtergrond zie je de rouwenden. De oplichtende arm in de hand van een levend mens symboliseert de herinnering aan de dode. |
 |
| ENTIERRO EN EL MUSEO NATIONAL 1991 Dit werk is een 'collage' van menselijke uitdrukkingen en gebaren die de omgang van levenden en levenlozen. |
OORLOG EN VREDE
 |
| EL PRESIDENTE 1981 Deze president van Colombia was een dictator in wording. Hij zette de media naar zijn hand en liet zich graag zien als een vrolijk, vriendelijk mens. hij liet zich omringen door jaknikkers. |
 |
| DECORACION DE INTERIORES 1981 Een foto van de president tijdens een gala inspireerde haar voor dit metersgrote werk in de vorm van een gordijn. Het leek haar een goed idee om een gordijn op een gordijn te schilderen. |
 |
| Studie voor Decoracion |
 |
| TELON GUERRA 2022 Een kolossaal doek dat zij maakte nadat er in de krant stond, waarbij een groep sekswerkers genodigd waren door rijke heren om langs de rivier te ontbijten. Na de lunch vonden de heren het wel grappig om hen te doden. |
 |
| TELON PAZ 2022 Even groot doek dat terug grijpt op de teruggave van een gekoloniseerd land aan de oorspronkelijke bevolking. Het contrast is duidelijk. |
No comments:
Post a Comment