Rinus van den Bosch (1938 – 1996)krijgt eindelijk een expositie in een museum. Veel van de tekeningen en schilderijen bevonden zich nog in zijn atelier. Alleen een aantal kennissen waren op de hoogte van zijn werk en ideeen. Zelf had hij weinig behoefte om naar buiten te treden. Via zijn vrienden kreeg hij opdrachten van gemeentes en instellingen. Daar leefde hij van.
Honderden tekeningen maakte hij, een enkele op groot formaat.
Dit schilderij, een bom in een vliegtuig, zit tussen tekening en schilderij in. Het is anekdotisch zoals zijn tekeningen, maar de achtergrond laat zien dat hij experi-menteerde met het aanbrengen van verf in diverse richtingen. Later is hij zelfs monochroom gaan schilderen. Dat het landschappen waren, zag je aan de horizontale en verticale verfstreken.
Eylem_Aladogan_(1975)maakt na zijn studie aan de Willem de Kooningacademie een stormachtige carriere. Nu heeft hij in Boymans de vier kabinetten ter beschikking gekregen en daar toont hij o.a. zijn potloodtekeningen op zwart papier.
Backbone Spearhead een collage van landschapsfoto, tekening van een torso en geometrisch schilderwerk. ,_Fortitude_Solitude,_2009,_534px.jpg)
Fortitude Solitude is weer een combinatie van figuratief en abstract. Kunst en mode groeien steeds dichter naar elkaar. Schilders en beeldhouwers gebruiken stof en garen. Couturiers maken sculpturale jurken, hoeden en sieraden. Blikvangers zijn natuurlijk Victor & Rolf.
Christophe Coppens is van ontwerper met een eigen lijn en eigen winkels steeds meer in de artistieke hoek gekomen. Hij maakt objecten die een combinatie zijn van etalagepoponderdelen en stofobjecten die doen denken aan organen.
LOUISE BERGUSON( 1911!) is bekend als beeldhouwer(haar spinnen zijn overal ter wereld te zien), omdat zij beelden maakt van wol, heeft ook zij een plaats gekregen in deze expo. Tja.
Paul Kooiker(1964) maakt fotoseries die in boekvorm verschijnen. Nu is zijn nieuwste serie in Boymans te zien: Crush
De foto's zijn tot groot formaat opgeblazen. Vaak geeft het formaat de foto een meerwaarde. Dat is bij dit werk niet zo. Op elk formaat overheerst het idee van een crime scene, de foto's zijn grofkorrelig, bewust fout belicht en tonen armoe. De modellen die niet beantwoorden aan welke schoonheidswaarden dan ook voegen zich in deze geensceneerde triestigheid.
No comments:
Post a Comment