Het Pavillion Centrale en een deel van de Arsenale geven weer wat de curator Bice Curriger als belangrijk in de hedendaagse kunst ziet. De expo heet ILLUMInations.
Als een soort duiding hangen diverse doeken in de entree van Tintoretto, de meester van het licht, zoals hij in Italië wordt genoemd. Veel van de kunst die achter zijn werken te zien zijn, zullen zeker niet meer te zien zijn over een paar eeuwen, ze worden vergeten of zijn verdwenen.
Sommige kunstenaars werken bewust met vergankelijke materialen, zoals Urs Fisher.
Hij liet van kaarsvet een kopie van een klassiek beeld maken, enkele portretten van kunsthandelaars en bureaustoelen. Al deze opbjecten zijn aangestoken en breken door de kaarsvlam in stukken, de bedoeling is dat ze compleet verdwenen zijn als de Biennale afloopt.
Mai-Thu Perret(1976, Zwistserland)krijgt veel internationale erkenning. Ze is veelzijdig, werkt met allerlei materialen en schept beelden die helder zijn en tegelijkertijd raadselachtig.
Andro Wekua(1977. Georgie) beperkt zich niet tot een genre. Schilderen, fotografie, beelden en installaties. Hij weet met details veel te suggereren, waardoor de kijker zelf aan het werk gaat op zoek naar de diepere betekenis.
Katharina Fritsch(1956, Duitsland) is een hedendaags beeldhouwer die graag grote beelden maakt die heel figuratief zijn maar door kleur of materiaal hun betekenis zien veranderen. Wat knus is wordt ongemakkelijk, wie macht heeft wordt een zetstuk.
Maurizio Cattelan(1960 Italie) is alom tegenwoordig in Venetie. Zijn beelden werken humoristisch omdat hij ze zet op een plek waar ze niet thuishoren of waar ze iets doen wat niet kan of past. In het centrale paviljoen zitten duizend opgezette duiven op de kunst neer te kijken, gelukkig zonder de werken onder te schijten.
Monica Bonvicini(1965, Venetie)werd uitgenodigd iets voor een zaal te maken in het Arsenale. Zij maakte 7 stairs for a virgin, een installatie van trappen en licht doe terug grijpt op het werk van Tintoretto waarin de maagd Maria bovenaan een trap staat en neerkijkt op het volk.
Jeanne Natalie Wintsch(1877 polen, 1944 Zwitserland) leefde en werkte in een psychiatrisch gesticht. Zij was daar patiënte door haar extreem gewelddadige aard.
Ze werkte met naalden en prikte haar werken, Eerst nu komt haar werk in de openbaarheid.
David Goldblatt(1930 Zuid Afrika) fotografeert bij voorkeur de achterkant van Afrika.
Hij heeft bijvoorbeeld een serie gemaakt met dieven en moordenaars die hij terug nam naar de plaats van de misdaad. Hij liet hun het verhaal doen en fotografeerde hen daarna.
No comments:
Post a Comment