Ze zou tot dit idee gekomen zijn door horror vacui: de angst voor leegte.
Of ze nuschilderijen, beelden of installaties maakte, alles was voorzien van stippen.
Het verhaal gaat dat ze van jongs af aan kunstenaar wilde worden, maar dat haar moeder daar fel tegen was en haar teken- en schilderspullen afpakte.
Sinds 1977 woont ze vrijwillig in een psychiatrische inrichting. Doordat haar werk zeer geleifd is bij rijke verzamelaars is ze instaat geweest een eigen atelier te openen naast de inrichting. daar werkt ze onophoudelijk aan haar kunst, gesteund door een team helpers.
Ze is nu 90 geworden en da tis voor het museum een reden om een aantal werken van haar te laten zien. Ze laat zich graag fotograferen in haar eigen ontworpen kleding en met een oranje pruik op het hoofd. Ze zit altijd voor haar eigen werk, waarmee ze lijkt te versmelten.
In veel musea kan je een ruimte bestreden voorzien die compleet voorzien is van spiegels en van kleur veranderende lampjes of van een installatie voorzien van haar stipppen.
No comments:
Post a Comment