PORTRETTEN 21E EEUW GORCUMS MUSEUM

Zoals wel meer heeft het Gorkums Museum een prima tentoonstelling te bieden. Het (zelf)portret is in de kunst van alle tijden. Het is dus een goed idee om eens te kijken hoe kunstenaars nu het portret in hun kunst integreren. De definitie is in deze expositie erg ruim genomen. De relatie met bestaande personen is soms niet aanwezig(Van Empel,Yun, Silvia B), soms nauwelijks(Turion, Hardeman, soms alleen maar karikaturaal in de positieve betekenins(Van Riessen, Germeraad, Kramer), soms ontdaan van al te herkenbare elementen(Griffioen, Lampe, Wijnfeld).
Opvallend is het gebruik van diverse portretten over elkaar heen en het gebruik van de computer. Al met al een interessante kijk op het portret.

LORENE BOURGUIGNON(1957) maakt een mix van een zelfportret met dat van haar vader.
Ze projecteert foto's over elkaar heen en maakt met het ontstane beeld schilderijen en tekeningen. Dat levert boeiende beelden op, maar ook soms wat gezochte.
VADER

PAUL VAN DONGEN(1958)zet vaak zichzelf op het doek in expressieve houdingen. Het fascinerende is dat je op het werk geen tekening of hulplijntje tegenkomt. Het is trefzeker in kleurvlakken opgezet, waardoor er een bijna religieuse sfeer ontstaat.




HENDRIK ELINGS(1967)portretteert zijn eigen familie. Dat doet hij zo transparant datze volkomen eerlijk overkomen, mooi en lelijk lopen in elkaar over.
MOEDER
VADER EN ZOON
TANTE

GERT GERMERAAD(1959)is beeldhouwer die zich gespecialiseerd heeft in portretten. Hij zoekt koppen in het foto- of schilderwerk van andere kunstenaars. Op deze voorbeelden past hij de fysiognomie(het lezen van gezichten) toe, waardoor de portretten een diepe emotie uitstralen.
PORTRAIT OF A MAN
DEPICTING CRIMINAL


ANOUK GRIFFIOEN (1979) is een van die jonge kunstenaars die met plezier aan het tekenen zijn. Ze werkt op groot formaat en tekent met allerlei materiaal vrouwenportretten die onzeker en eenzaam lijken. Ze lossen bijna op in de achtergrond.



WIM HARDEMAN(1958) bewerkt portretfoto's met de computer. ze gebruikt daarvoor een soort mengvorm van fotografie en schilderkunst die ze titografie noemt. De kinderportretten stralen iets griezeligs uit, alsof ze zo zijn weggelopen uit een griezelfilm uit de expressionistische school van de jaren 20.




BASTIENNE KRAMER(1961)maakt moderne borstbeelden, alleen zijn de borstbeelden allemaal hetzelfde, zij het dat ze allemaal een ander masker dragen. Voor die maskers maakt ze gebruik van carnavalsmaskers die populaire politici voorstellen.
POETIN 42

KATINKA LAMPE (1963) portretteert mensen uit haar directe omgeving. Door haar perfecte, maar bijna onpersoonlijke manier van schilderen lijken de mensen op haar werken meer op archetypen dan op reele mensen. Ze fascineren en roepen emoties en interpretaties bij de kijker op. Werk om te koesteren.
zonder titel 2009 65x60



WOUTER VAN RIESSEN (1967)maken een kinderlijke indruk door het gebruik van heldere lijnen en simplificering van de figuren. Het zijn zelfportretten, maar het gezicht is tot masker geworden. Uit zijn voorstellingen blijkt dat hij van oorsprong tekenaar is. De laatste tijd gebruikt ook hij de computer om allerlei manipulaties uit te voeren om zo tot een krachtige compositie te komen.
KNIFE 2008,175x135
CYCLOP


LIQUE SCHOOT(1969) maakt sinds 2003 uitsluitend zelfportretten. Elke dag neemt ze een foto van zichzelf. Met behulp van de computer gaat ze met die foto's aan de slag.
Zo componeert ze de voorstelling die ze wil schilderen. Het zijn niet zo maar weergaven van haar uiterlijk. Er spelen emoties en mysteries mee in de wijze waarop ze zichzelf schildert.


MARLI TURION(1952) neemt de vrouw als onderwerp. Ze onderzoekt de verhouding tussen levende vrouwen en de wijze waarop deze worden afgebeeld. Ze heeft een speciale manier van werken, mixed media, zet beelden over elkaar, werkt met dunnen verf en pixels, krijt en houtskool. Intrigerend werk.
IKTAJ BELL(125 X 175)


LEVI VAN VELUW(1985)heeft succes met zijn foto's waarop hij zichzelf transformeert met behulp van allerlei materialen tot landschap, lichtbron of als object.
light II
Veneer

BARBARA WIJNVELD(1972)portretteert zichzelf meestal met ingetogen blik, daarover heen zet zij het uitbundige portet van een icoon met typerende kenmerken. De combinatie maakt dat ze intrigerende werken worden, zeker ook door de enorme omvang, meestal 1.90x 1.40 cm.



EFRAT ZEHAVI(1974) woont en werkt in Rotterdam, maar heeft een draagbaar atelier, waardoor ze overal kan werken. Ze vraagt voorbijgangers een uurtje model te zitten. Zij boetseert dan van modelklei een klein portret. Daarvan neemt ze foto's met daaronder een kenmerkende zin uit het gesprek dat ze tijdens de sessie met de mensen voerde. Een aantal beeldjes bewaart ze, de meeste blijven alleen als foto bestaan.



YIN YUN(1974)is een van de Chinese kunstenaars die met hun perfect gemaakte werken enorme bedragen verdienen. Zoals veel van zijn generatie werkt hij in een pop art/ cartoonachtige stijl. Zijn karikaturaal vormgegeven volwassenen barsten in hevige huibuien uit alsof ze kinderen zijn die hun zin niet krijgen. Door het constante gebruik van felle kleuren, opgeblazen hoofden, opengesperde monden en de dikke tranen is zijn werk heel herkenbaar, maar ook veel van hetzelfde. Als er al sprake is van een portret, dan is het een ironisch portret van een verwende generatie volwassenen.
Crying 1

SILVIA B. maakt tekeningen en sculpturen. Ze zijn heel goed gemaakt en lijken op het eerste gezicht aantrekkelijk en verleidelijk. Beter kijken laat zien dat het eigenlijk onbehaaglijke beelden zijn, zoals hieronder. Het lijkt meer een commentaar op de cosmische chirurgie. Het wezen stelt geen bestaand mens voor. Is het dan wel een portret?
Almost Perfect

RUUD VAN EMPEL(1958) is hot. zijn Venus is niet aan te slepen en ook de andere werken worden gretig verkocht. Hij noemt zich fotograaf, alhoewel hij eigenlijk vooral op de computer zijn collages op een perfecte manier vormgeeft. De figuren en de vegetatie lijken echt, maar hebben nooit bestaan volgens het museum. Vraag is dus of hier wel sprake kan zijn van portretten.