SARKIS EN MARJAN TEEUWEN IN ROTTERDAM

Marjan Teeuwen heeft een naam opgebouwd met haar foto's waarop te zien is hoe zij slooppanden 'aankleedt'  met gips- en pvc-platen en sloopresten. Daardoor ontstaan onverwachte doorkijkjes die een bepaalde schoonheid hebben. In Rotterdam heeft ze de gelegenheid gekregen om in 4 pandjes in de Putse Bocht naar haar hand te zetten. De panden waren te bezoeken en roepen bij bijna alle bezoekers de behoefte op om zelf als fotograaf op te treden. De kunstenares genoot zichtbaar van het grote aantal bezoekers en de bewondering die op alle gezichten te lezen was.  

SARKIS IN DE ONDERZEEBOOTLOODS

Sarkis Zabunyan (1938, Istanbul) leeft en werkt in Frankrijk. Hij maakt vooral installaties, waarbij het publiek uitgenodigd wordt tot activiteit. Zijn thema is lange tijd oorlog geweest. De eerste keer dat hij de loods bezocht dwarrelde er sneeuw naar binnen. Dit beeld heeft hij terug willen halen. Zijn eerste installatie brengt de associatie met sneeuw snel naar boven door de duivenveren die op de fietsen en de grond aanwezig zijn.

In het midden van de cirkel is een lange buis waarvan de buitenkant ook beplakt is met veren. 

bovenin bewegen twee elementen op de ademhaling van de kunstenaar. Als het donker is, geven ze licht .

De fietsen zijn een herinnering aan het witte fietsenplan dat de provo's in Amsterdam realiseerden in 1965. De bezoekers worden uitgenodigd  om de fietsen te gebruiken om in de loods rond te rijden.

 Een plateau met daarop een carillon wordt omring door hoge, kaarsrechte boomstammen. Bovenin hangen de klokken van het klokkenspel. De muziek is van John Cage: Litany for the Whale(1980).
De associatie duikboot-walvis is gauw gelegd. Aardig is het bankje dat opstijgt naar de klokken.

Een ouder werk uit de jaren 80 gaat terug op het schilderij Toteninsel van Arnold Boeklin. De mast is omgeven door muziektape, waarop de opera Lulu is opgenomen. In de boot liggen  de letters van het woord Kriegschatz in tl-uitvoering als kritiek van Sarkis op de musea die voorwerpen of werken tonen zonder hun context te presenteren.

De drie hallen hebben elk hun eigen kleur, veroorzaakt door kleurfolie die op de ramen is geplakt.

Blauw is in zijn ogen de kleur van water en lucht, het geestelijke en het goddelijke, van sprookjes en fabels. Nachtblauw is ook de kleur van de dood.

Rood is de kleur van het leven, van vuur en warmte en van liefde en hartstocht, van onrust en opwinding.  Geel is volgens Sarkis een spirituele kleur en staat voor wijsheid, voor creativiteit en fantasie. Goudgeel verwijst naar het hoogst bereikbare:onsterfelijkheid.