Pan is het kleine broertje of zusje van Tefaf in Maastricht. Komt er een internationaal publiek op de Tefaf af, Pan lijkt het vooral voor Amsterdammers te zijn. Het aanbod in Maastricht is van zo'n hoge klasse dat menig wereldmuseum niet op kan met wat daar allemaal te zien en te koop is. Pam richt zich meer op de middeninkomens. Er is antiek, Japanse prenten, meubels en kunst. Opvallend veel van Kees van Dongen en van Jeroen Henneman bij diverse galerieën. Er is vooral veilige kunst te koop: keurig, kleurrijk en bekende namen. Toch zijn ook hier wel wat voor ons opmerkelijke werken te zien.
Wolfram Ullrich (1961, Duitsland) bijvoorbeeld. Hij maakt muurschilderingen die behoorlijk 3d lijken, maar het niet zijn, echte tromps d' oeil dus.
Prachtig glaswerk van Wilfried Grootens (1954, Nederland).
En van Peter Bremers (1957, Nederland).
En van Stepan Pala (1944, Tsjecho-Slowakije).
Hyperrealistisch schilderwerk van Alain Gazier (1956, Frankrijk).
Altijd goed en verrassend: "architectonische" schilderwerken van Jurriaan Molenaar (1968, Nederland).
Sander Meisner (1979, Nederland) is gefascineerd door ruimtes in theaters en openbare gebouwen.
Zijn foto's zijn scherpe uitsneden die een verrassend beeld laten zien van gewone ruimtes.
Ooit was elke fotoserie van Erwin Olaf (1959, Nederland) een sensatie. Zijn foto's zijn nog steeds fantastisch, wat techniek en enscenering betreft. Maar het moeten is verdwenen.
Het verrassendste werk zijn de kleine foto's van Miho Kaijoka (1973, Japan). Elke foto is via een langdurig proces in de donkere kamer tot stand gekomen en later nog verder bewerkt. Subliem!
No comments:
Post a Comment