GLASSTRESS & BERNARDO ROIG BIENNALE 2009

13 AUGUSTUS 2009
In een van de vele mooie palazzi in Venetie zagen we een mooi overzicht van glaskunst. Voor ons had het nog veel meer mogen zijn

Koen van Mechelen, Jan Fabre en vele andere kunstenaars hadden werk gemaakt speciaal voor deze tentoonstelling. Van andere was werk te zien uit particuliere verzamelingen.
Jean Arp (1886- 1966) was betrokken bij dada en het surrealisme. Later maakte hij abstract werk in organische vormen, zoals nu blijkt ook in glas.
Arman(1928-2005) is medeoprichter van de Nouveaux Realistes geweest. Vaak wordt hij gemakshalve bij Pop Art gerekend, omdat hij alledaagse voorwerpen gebruikt, die hij in een plexiglaskastje plaatst, zoals Accumulation of Light Bulbs (1962)
Robert Rauschenberg(1925-2008) stond echt aan de wieg van de Amerikaanse Pop Art beweging. Zijn fascinatie voor auto's bleek al uit zijn schilderijen en assemblages, nu ook uit zijn onbekend glaswerk.

Mona Hatoum(1952,Palestina, werkzaam in Londen) begon met performances, daarna video's en vandaar naar installaties, zo noemt ze ook de verzameling Glass Grenades
Marya Kazoun(1976,Libanon, werkt in Canada)is regelmatig te gast op de afgelopen Biennales. Zij werkte al eerder met glas. Nu een mooie installatie Habitat- where he came from(2009)
Hye Rim Lee(1963, Korea, woont in New Zealand)ontwikkelde cypberfiguren die van kristal lijken, daar maakt ze prints en video's mee.
Luca Pancrazzi bekleedt niet alleen auto's met glasscherven(zie Verona) maar ook ladders: Scala 2008

In het museum voor moderne kunst in Venezie heeft Bernardo Roig(1965-Spanje) de vrije hand gekregen. Zijn expo heet Shadows must dance naar een video die hij heeft gemaakt, waarin hij met op zijn schouders een installatie met lampen al dansend tegen witte muren opbotst.
Hij heeft stevige ingrepen gedaan in het museum. Zo staat een tekening van hem voor een paar werken uit de vaste collectie die dus nu niet te zien zijn.
Het meest bekend is hij geworden door zijn marmeren gepolijste zelfportretten, die hem tonen met blote torso en de bovenrand van zijn broek open.
De man met het licht toont hem slepend met tl-buizen.
Achter de werken van Matisse staat een beeld van hem met de broek afgezakt tot op de enkels.

In een diensttrappenhuis staart zijn evenbeeld uit het raam.
In aanbidding voor een kunstwerk knielt zijn beeltenis, dat overdekt is met een smeltend laagje ijs, waardoor zijn kop parelt van het zweet.