MILAAN: Da Vinci, graf- en Engelse Kunst

31 juli 2009Eindelijk hebben we Da Vinci's meesterwerk kunnen bewonderen.
Slechts een kwartier mag je met een groep bij het kunstwerk zijn. Dat is te kort om alles rustig in je op te nemen.
Het is een knap gecomponeerd werk dat een evenwicht en rust combineert met een leven digheid in handen en gezichten. Het is het moment nadat Christus heeft gezegd dat een van de aanwezigen hem zal verraden. De handen per groep van drie personen maken
de verschillende reacties duidelijk. Aardig detail is dat Da Vinci op straat schetsen maakte van voorbijgangers die hij gebruikte bij het vormgeven van de discip elen. Voor Judas nam hij de kop van de prior van het klooster omdat deze hem steeds lastig viel.

Begraafplaatsen in Italie zijn bijna allemaal voorzien van vele beelden en koepels, tempels als familiegraven. Die van Milaan is bijna een open lucht museum.Ook hier vind je het Avondmaal, maar nu gebeeldhouwd. De een met levensgrote figuren, de ander in minimumformaat.

De makers zijn anoniem, maar het zijn over het algemeen vaklui en soms zelfs kunstenaars.




In het Milaanse Museum Pac toont The British Council een overzicht van de moderne kunst van de afgelopen eeuw. De kunstenaars zijn allen in het bezit van een Brits paspoort. Alle stijlen zijn vertegenwoordigd. Sommige werken zijn goed gemaakt, hebben zeggingskracht,anderen, zoals veel van de Young British Artists zeggen ons niets tot weinig. Richard Hamilton,Ri;chard long en Tony Craig zijn natuurlijk ook vertegenwoordigd. Hieronder een keuze
Richard Deacon(1949)maakt veelal abstracte beelden waarbij hij gebruik maakt van alledaagse voorwerpen. All Sorts uit 2003 is als een totem voor deze tijd.
Anish Kapoor(1954) geboren in Bombay, wonend in Londen en India verbindt in zijn werk het oosten met het westen. In dit werk The Chant of Blue uit 1983 laat in het blauw de invloed van Yves Klein zien.
Barbara Hepworth(1903 - 1975) maakt beelden die abstract zijn. Uit de titels bljkt al dat zij ze als vormen ziet. Toch zien ze er organisch uit, mede door de open en gesloten delen.
Bridget Riley(1931)is vooral bekend geworden door haar optical art. Door kleur en vorm krijgt haar werk een dynamiek en beweging in de ogen van de kunstenaar.
Heel sterk is dat te zien in dit werk:Cataract 3 uit 1967.
Frank Auerbach(1931)is in Ditsland geboren, maar in 1939 met zijn ouders naar Londen gevlucht. Hij was medestudent van Francis Beacon. Zijn werk is expressionistisch te noemen. Hij werkt direct op het doek, geen onderschildering, geen schets, maar direct in kleur en lijn vangen wat hij ziet. Vaak schildert hij gebouwen in de wijk Camden, zoals hier The Camden Theatre uit 1976.
Lucian Freud(1922)schildert vooral portretten. De meeste werken tonen naakten die door de aardse kleuren een vlekkerige huid hebben. Dit vroege werk uit 1947, Girl with Roses, laat al zien dat de modellen moe worden van de langdurige sessies.
Henry Moore(1898 - 1986) Girl with Clasped Hands uit 1930. De meest bekende beeldhouwer uit Engeland laat hier in dit vroege werk al zien waar hij heen gaat: hij abstraheert menselijke vormen tot een abstractie.
David Hockney(1937) rekende men vroeger tot de pop art omdat hij heel banale zaken als zwembaden en verveeld kijkende portretten maakte in aan tijdschriften ontleende kleuren. Man in a museumuit 1962 is een soort overgang tussen expressionisme en pop art.
Howard Hodgkin(1932) Still Life in a Restaurant (detail)uit 1976-1979 laat zien hoe Hodgkin werkt. Met een beperkt aantal kleuren en in enkele lijnen en vormen maakt hij werken die tussen figuratief en abstract inzitten.
Mona Hatoum (1952) is geboren in Palestina. Zij woont en werkt in Londen. Aanvankelijk was ze een performance-artist, later ging ze installaties maken. In haar werk komen haar 'roots'en haar nieuwe leefomgeving beide tot uiting. zoals hier in de bidmat met kompas: Prayer Mat uit 1995.
Ben Nicholson(1894- 1982) was een grondlegger van het construcitivsme. Hij is getrouwd geweest met Barbara Hepworth. Aanvankelijk schreef hij toneelstukken, maar de beeldende kunst trok hem meer. Zijn werk is constructivistisch. Daarbij gaat het om de elementaire vormen die op elkaar in werken.
Eduardo Paolozzi(1924- 2005) is vooral bekend geworden als pop art kunstenaar. Dit werk uit 1963-1966, Diana as an Engine 1, is daar een goed voorbeeld van.
Sarah Lucas(1962)is een van de Young British Artists die in de jaren negentig furore maakten. Zij maakt foto's en installaties. In 1999 kwam een fotoboek uit waarin alle zelfportretten uit de jaren 90 bij elkaar stonden. Dit is er een van.
Graham Sutherland(1903- 1980) Thorn Tree
Zijn werk is realisitsch, expressionistisch en surrealistisch genoemd. De beelden deed hij op tijdens wandelingen. Dode takken al of niet met doornen zijn veel voorkomende motieven in zijn werk, dat ook veel portretten telt. De takken dragen betekenis en bezieling, al weet hij zelf niet hoe die te benoemen.

Gilbert and George ontbreken natuurlijk niet in dit overzicht. Ook zij hebben regelmatig bomen in hun werk gebruikt. Deze boom staat op een binnenplaats waarop hun atelier uitkijkt. De titel Intelectual Depression (1980)kan serieus of ironisch zijn. Je weet het nooit bij deze heren.