De collectie telt meer dan 2600 werken en hangt en staat verspreid over het hele complex.
Natuurlijk gelden er voorwaarden voor het aankopen van kunstwerken. Alte heftige voorstellingen of zeer kwetsbare voorwerpen kunnen niet in een openbare ruimte als een ziekenhuis. Er moet ook een positief element in de werken zitten. Een Amerikaans artikel over ziekenhuiskunst stelt dat het de bezoekers moet kunnen afleiden en troosten, zonder dat het direct met ziekte of dood te maken heeft.
Een functie waar je niet direct aan denkt, noemt het artikel ook: het zijn herkenningspunten voor de patiënten om hun weg te vinden in het doolhof da reen ziekenhuis vaak lijkt te zijn.
Er is nu een overzicht te zien in de expo- ruimte van het ziekenhuis en er is een catalogus verschenen.
Voor mij was het of ik in de collectie liep die ikzelf zou willen hebben.
Het begint al in de hal, daar zit een beeld van Margriet van Breevoort (1990). Een zeeolifant zit rustig te wachten tot hij opgeroepen wordt.
Homunculus Loxodontus 2016 |
Lin de Mol woont en werkt vanuit Zweden. Ze heeft al diverse fotoboeken uitgegeven en op heel veel plaatsen geëxposeerd. In Ierland maakte ze deze foto, waar het laatste zonlicht van de dag wordt gereflecteerd.
LAST LIGHT 2013 |
Z,T. 2013 |
DRESDEN 45 2005 (uit Serie Dresden, het Amerikaanse bombardement op de stad zonder militaire aanleiding) |
Het is aantrekkelijk werk in frisse kleuren en met een spannende constructie.
Roland Ophuis (1968) is een bewogen kunstenaar. hij trok de aandacht met zijn doeken waarop verkrachtingen en martelingen te zien waren die zich in concentratiekampen afspeelden. Een dergelijk werk past natuurlijk niet in een ziekenhuis. Het werk hieronder hangt er wel. Het ziet er vredig uit, Maar het zijn de vrouwen die zijn achtergebleven bij het VN-kamp en niet weten wat er met hun mannen en zonen is gebeurd
LAMENTATION SZEBRENICA 1995 |
No comments:
Post a Comment