My Blog List

Saturday, November 14, 2009

RINUS V.D BOSCH & THE ART OF FASHION & PAUL KOOIKER IN BOYMANS

12 november 2009

Rinus van den Bosch (1938 – 1996)krijgt eindelijk een expositie in een museum. Veel van de tekeningen en schilderijen bevonden zich nog in zijn atelier. Alleen een aantal kennissen waren op de hoogte van zijn werk en ideeen. Zelf had hij weinig behoefte om naar buiten te treden. Via zijn vrienden kreeg hij opdrachten van gemeentes en instellingen. Daar leefde hij van.
Honderden tekeningen maakte hij, een enkele op groot formaat.


Dit schilderij, een bom in een vliegtuig, zit tussen tekening en schilderij in. Het is anekdotisch zoals zijn tekeningen, maar de achtergrond laat zien dat hij experi-menteerde met het aanbrengen van verf in diverse richtingen. Later is hij zelfs monochroom gaan schilderen. Dat het landschappen waren, zag je aan de horizontale en verticale verfstreken.

Eylem_Aladogan_(1975)maakt na zijn studie aan de Willem de Kooningacademie een stormachtige carriere. Nu heeft hij in Boymans de vier kabinetten ter beschikking gekregen en daar toont hij o.a. zijn potloodtekeningen op zwart papier.
Backbone Spearhead een collage van landschapsfoto, tekening van een torso en geometrisch schilderwerk.
Fortitude Solitude is weer een combinatie van figuratief en abstract.

Kunst en mode groeien steeds dichter naar elkaar. Schilders en beeldhouwers gebruiken stof en garen. Couturiers maken sculpturale jurken, hoeden en sieraden. Blikvangers zijn natuurlijk Victor & Rolf.


Christophe Coppens is van ontwerper met een eigen lijn en eigen winkels steeds meer in de artistieke hoek gekomen. Hij maakt objecten die een combinatie zijn van etalagepoponderdelen en stofobjecten die doen denken aan organen.





LOUISE BERGUSON( 1911!) is bekend als beeldhouwer(haar spinnen zijn overal ter wereld te zien), omdat zij beelden maakt van wol, heeft ook zij een plaats gekregen in deze expo. Tja.

Paul Kooiker(1964) maakt fotoseries die in boekvorm verschijnen. Nu is zijn nieuwste serie in Boymans te zien: Crush


De foto's zijn tot groot formaat opgeblazen. Vaak geeft het formaat de foto een meerwaarde. Dat is bij dit werk niet zo. Op elk formaat overheerst het idee van een crime scene, de foto's zijn grofkorrelig, bewust fout belicht en tonen armoe. De modellen die niet beantwoorden aan welke schoonheidswaarden dan ook voegen zich in deze geensceneerde triestigheid.



Monday, November 09, 2009

SALLY MANN IN FOTOMUSEUM DEN HAAG

Sally Mann (1951) raakte in een klap beroemd door haar serie Immediate Family in 1992. Deze serie legde van 1984 -1994 de kindjaren van haar zoon en dochters vast. De foto's chockeerden veel mensen, omdat de kinderen veelvuldig bloot zijn afgebeeld.
Veel van deze foto's zijn genomen bij hun vakantiehuisje waar ze allemaal naakt zwommen. Door zwarte balkjes aan te brengen voor de genitalien van de 4-jaar oude Viriginia werkten de kranten mee aan het idee dat het om kinderporno ging. Dat is natuurlijk niet het geval. Het zijn foto's die kinderen laten zien die vrij leven op een afgelegen boerderij in Virginia. Het lijken soms spontane dan weer geposeerde foto's. Door de 19e eeuwse camera die Sally Mann hanteert moeten de meeste wel geposeerd zijn.
De Camera en de assistente Molly Roberts
De kinderen Emmet (1979), Jessy(1981) en Virginia(1985). Zij hebben alledrie toestemming gegeven voor elke foto die gepubliceerd is.
De laatste foto van een naakte Emmet. Daarna wilde hij niet meer bloot op de foto.

Deze foto van Virginia spreekt aan door de cirkel van haar en licht en door de idee dat we getuige zijn van een verdrinking.
Jessy houdt van de camera. Al heel jong weet ze hoe te poseren.
Venus after school
Candy with cigarette Dit is de meest bekende foto van Sally Mann. De blik in de ogen van Jessy, de sigaret en de make up werken dubbel: spel of losgeslagen jeugd?
Candy back home
Jessy is nu zelf fotografe en model.

Mann legde de verandering in de lijven vast van haar kinderen. Een logische stap is om daarna de dood als onderwerp te nemen. In haar boek 'What remains' heeft ze foto's opgenomen die ze genomen heeft op een pathologische boerderij waar lijken
in de open lucht liggen om het ontbindingsproces te volgen.



Voorbeeld van haar sfeervolle landschapsfotografie. Ze woont en werkt in het diepe zuiden van de States en heeft haar camera gezet op plekken waar tijdens de burgeroorlog fel is gestreden, daarvan is natuurlijk niets meer te zien, maar de sfeer straalt van de foto's af.

AAT VERHOOG IN PULCHRI DEN HAAG

75 jaar en nog steeds volop aan het werk. Vanaf zijn 70e schildert Aat Verhoog niet alleen, maar hij maakt ook beelden. Die hebben aan de ene kant typische Verhoog kenmerken door de uitdrukkingen op de koppen, maar voor de rest onderscheiden ze zich niet van de vele vergelijkbare beelden. Zijn schilderijen zijn verrassend sterk. Hij gebruikt nu bladgoud, (gordijn)stof en zelfs zand in zijn werken. Dat maakt ze soms tot iconen. Aat Verhoog kent zijn klassieken, dat blijkt niet alleen uit zijn voorstellingen, maar ook uit zijn enorme technische kunnen.
Napels 2009 Een groot doek met een strakke compositie en fantastische kleuren die perfect op elkaar zijn afgestemd.
Theater 2009. De achtergrond in zilver en goud, de abstrahering in de figuur verwijzen naar de icoonkunst. Frivool afwijkend is de achtergrond aan de linkerzijde, het lijkt wel oud behang.

In het oudere werk van Verhoog kwamen ze al voor: de amazones. Hier tegen een lucht die zuiver pointilistisch is.
In gedachte Nog een modern icoon. Hier is goed te zien hoe weinig middelen Verhoog nodig heeft om sfeer te brengen. De blik, de houding en de kleurstelling benadrukken dat de vrouw helemaal in haar gedachten is opgegaan.

Thursday, November 05, 2009

MACRO (Gino Marotta) MACRO FUTURE(new york minute)

Rome heeft eindelijk een museum voor de hedendaagse kunst. Drie gebouwen, 2 oude bedrijfsgebouwen aan de rand van het centrum en een splinternieuw gebouw in de voorstad.
MACRO (museum voor contemporaine kunst rome) toont o.a. een archief van een kunsternaar en een installatie met puzzels die het publiek mag maken. De voorstellingen zijn allemaal van kernproeven. Beetje flauw allemaal. De enige die er boven uitsteekt is Gino Marotta die planten en dieren maakt van plexiglas, die tegelijk 2- en 3-dimensionaal zijn. Hij doet het tegenwoordig ook met laserstralen.








In Macro Future is een overzicht van 60 kunstenaars te zien die nu in New York jong zijn.Twee oude gebouwen van een vroegere slachterij zijn geheel omgevormd tot museum. de titel luidt


De entree is perfect: draaiende parasollen waar je zoekend naar de ingang heen moet.

Aaron Bondaroff
Er zijn verrassend goede schilders die teruggrijpend op vroegere kunststromingen hun eigen weg gevonden hebben
Tauba Auerbach Shatter III 209 acryl, glas op paneel
Taura Auerbach
Rosson Crow New York Stock Exchange olie op doek

Michael Cline

Jules de Balincourt

Julian Opie City 2004

De onderstaande hanteren een soort collagetechniek in de onderwerpen. Dora is een hommage(?) aan Picasso. En Ace of Spade roept onmiddellijk Andy Warhols Solver Elvis in gedachte. Burning Roth is duidelijk een verbrand werk in de trant van Rothko
Wolfe von Lenkiewicz Dora

Wolfe Ace of Spades
Valery Hegarty Burning Roth

Van een aantal is duidelijk dat graffiti en manga hen "geschoold" hebben.

Steve Powers 8 days a week

McGee

Tomoo Gokita

Patrick Griffin

Dearraindrop

Brian Belott

Natuurlijk zijn er ook installaties. De mooiste is van Aaron Bondaroff bij de entree.
Veel zien eruit als gemakkelijk knutselwerk. Andere zijn meer dan alleen een beeld.
Ze zetten je aan het denken.
Terence Kohl

Chris Johanson (detail)

Ara Peterson

Foto en film zijn onvermijdelijk bij hedendaagse kunst. Een aantal video's en foto's ontstijgen niet het amateurniveau. Onderstaande kunstenaars hebben gemeen dat ze de hedendaagse techniek inzetten om verrassende beelden te realiseren.

Michael Bell Smith Starlightsvideo

Evan Gruzis
Tim Barber

Xylor Jane


Cory Arcangel