My Blog List

Wednesday, April 24, 2013

ZWART & WIT / BLACK & WHITE Gorcums Museum

Het Gorcums Museum neemt afscheid van Piet Augustijn, conservator moderne kunst met deze expo waarin de werken zijn gekozen op grond van hun zwart of wit zijn.Uiteraard ontbreken werken in keramiek en glas niet, want daarin heeft het museum een goede naam verworven. Daar het museum een kleine, maar goede collectie geometrische, koele werken van Armando, Ad Dekkers, Jan Schoonhoven en Ewerdt Hilgemann. Ook zij beperkten zich in de jaren zestig/zeventig voornamelijk tot het onpersoonlijke wit of zwart. Hun werk gaat de confrontatie aan met werk van hedendaagse kunstenaars.


Z.T. (2011)-ANOUK GRIFFIOEN (1979)
Pollencount (2011)-BARBARA NANNING(1957)
Witte Kannen(2011-2013)- BERNARD HEESEN (1958)
Z.T.(2012)-HANS VAN DER HAM (1960)
Variabel Beeld no.55(2009)- HUIBERTJE KANT (1957)
Ovale Schaal met geometrische beschildering(2012)- KARIN BABLOK(1964, D)

Zeeland(2010)- ANITA MANSHANDEN(1966)

Flatoupoinless Black(2012)-JAN MAARTEN VOSKUIL(1964)
Self and his pulling Ego(2012)- NETTY VAN OSCH(1962)
Inner Moon(2011)- JELENA POPADIC(1964, Joegaslavie)
Burning IX (2011)- RAQUEL MAULWURF(1975,S)
Z.T.(2012) -ROSEMIN HENDRIKS(1968)
Verrijzenis (2013)-PAUL VAN DONGEN(1958)
Z.T.(2012)-YVONNE VAN DER HERIK(1957)

Tuesday, April 23, 2013

PORTRET IN PORTRET Dordts Museum




De tentoonstelling Portret in Portret trekt veel bezoekers. Waarschijnlijk door het thema en door het accent dat op de 18e eeuw ligt. Het is soms zoeken naar het extra portret en dat maakt het wel zo leuk. Er zijn verschillende redenen om van iemand een portret in een ander portret op te nemen. De meest voor de hand liggende is natuurlijk dat het extra portretje verwijst naar een overleden iemand.
Verwarring is er soms over half afgedekte portretten, de ene keer verwijst het naar een pas overleden iemand, de andere keer naar een afgewezen geliefde. Al met al lijkt er enige gemakzucht bij de samenstelling ingeslopen. Veel werken zijn uit de eigen collectie, waardoor trots de afgebeelde voorwerpen bij de doeken zijn geĆ«xposeerd. Anderzijds is de reden soms niet sterk, zoals bij de foto van Miles Davis, waarin de fotograaf te zien is in de pupillen van de geportretteerde. 

 

MARIA VAN ORANJE - NASSAU -GERARD VAN HONTHORST (UTRECHT 1592 – 1656 UTRECHT) | PANEEL, 74,5 X 58,5 CM  Ze houdt het portretje van haar overleden moeder vast.
ANNA ALMA TADEMA- LAURENS ALMA TADEMA(DRONRIJP 1836 – 1912 WIESBADEN).
In de deur zijn panelen te zien waarop haar ouders zijn afgebeeld.

DRIE GENERATIES - CHARLEY TOOROP (1891-1955 BERGEN). Haar zoon Edgar Fernhout staat met een palet achter haar. Ook hij was schilder. Daarachter staat de monumentale gebeeldhouwde kop van haar vader Jan Toorop.



SPIEGEL U IN MIJ-ROGER RAVEEL (1921 MACHELEN -2013 DEINZE). Raveel heeft alleen de omtrekken van zichzelf afgebeeld. Op zijn lijf is een spiegel geplakt. Opvallend is de heel secuur geschilderde hand. De hand schildert wat zich in de schilder spiegelt, oftewel de kunstenaar reflecteert op de wereld.



Monday, April 08, 2013

JA NATUURLIJK -GEM DENHAAG



Het Fotomuseum, alle zalen van Gem en de tuinen plus de vijver zijn allemaal gereserveerd voor de tentoonstelling JA NATUURLIJK  met als subtitel Kunnen Kunstenaars de Natuur redden?
Veel documentatie, veel plantjes en veel stof tot nadenken en ook nog een aantal aansprekende werken. Wat verlang je nog meer van een expo met dit onderwerp?

 Keith Edmier trekt in de hal direct de aandacht met deze prachtige plant.

 Eerst de hoogtepunten: Jim Holyoak en Matt Shane maakten een immens grote tekening van een denkbeeldig landschap waarin diverse woonkernen 'verstopt' zitten.
 Jane en Louise Wilson fotografeerden het stadje dat speciaal gebouwd is voor de werkers van Tsjernobil. Na de ramp neemt de natuur bezit van de overhaast verlaten gebouwen, zoals deze school
 Roy Villevoye maakte levensechte beelden van hemzelf en zijn Papoea-vriend. Het werk heet The Clearing. Zijn zij opgeruimd of zijn zij alleen maar uitgeput van het schoonmaken?

 Pierre Huyghe stopte in een aquarium een heremietkreeft en een Japans masker. De kreeft koos het masker als huis. Dat levert prachtige beelden.
 Ai Wei Wei maakte 18 olieplassen van porcelein (China in het Engels!) Schoonheid en protest ineen.
 Anselm Kiefer mag natuurlijk niet ontbreken. Al jaren werkt hij met natuur(gedroogde bloemen, takken, etc) en lood. Door de teksten en de lijnen beeldt hij een sterrenhemel uit.
 Antti Laitinen levert in zijn video commentaar op het romantische idee van terug naar de natuur.
Op komische wijze laat hij zien dat wij niet meer in staat zijn in ons eten en in onze nachtrust te voorzien.

 Driessens & Verstappen lieten een computer zelf 3d-objecten ontwerpen. Neemt de techniet het over van de natuur?
 Egied Simons toont ons het onooglijke leven dat in mossen en sporen voorkomt.
Frank Mandersloot geeft een origineel voorbeeld van hergebruik. Een fontein opgebouwd uit wegwerpflessen.

 Hilarius Hofstede voorzag een motorfiets van zwijnenkoppen. Hoeveel dieren vonden de dood door motoren die door natuurgebieden scheuren?

 Mark Dion zet taferelen die je in een natuurmuseum kunt verwachten op hangars e.d. en plaatst ze in een museum. Het maakt duidelijk hoe absurd we met de natuur omgaan.
Roderick Hietbrink heeft een vader die als hobby heeft het vervaardigen van opgezette dieren. In zijn film brengt zijn vader de dieren terug naar hun leefomgeving.
Ook Tinkebell heeft een grote installatie met opgezette dieren. Deze staan op zeer burgerlijke meubeltjes onder een foto van een Amerikaans/Canadees(?) meisje dat trots in haar dagboek bijhoudt hoeveel dieren ze heeft geschoten. De installatie is te groot omdat elk stuk hetzelfde verhaal vertelt.
 Studio Drift heeft een wonderschone installatie gemaakt van lampen met een rokkenkap die op de maat van muziek in en uit hun houder komen.
 Raoul Ortega Ayala bouwt met botten en vet de toren van Babel na zoals deze geschilderd is door Breughel. De tafel staat een beetje schuin en de toren wordt verwarmd door enkele lampen die er om heen zijn opgesteld. Langzaam zakt de toren in, het vet wordt opgevangen in een teil.
Olafur Eliasson tovert met licht en schaduwen. Hiermee wil hij aangeven dat de zon eindig is en daardoor ook ons zonnestelsel.
 Ook om het museum zijn werken te zien, zoals van Tea Makipaa een Memorial for the Petrol Age.
Als de olie opraakt, blijven we met al onze nutteloze voertuigen zitten. Ze zullen overwoekerd worden door de natuur.

 Marjetica Potrc en haar medewerksters hebben in de natuur een platform gebouwd dat exact de omtrek heeft van de toren die ooit bij het congrescentrum gebouwd is en nu leeg staat. De punt wijst naar het gebouw.
Atelier van Lieshout bouwde een karninstallatie en zaagmolen als toekomstvisie op de nieuwe mens die voor zichzelf zal moeten zorgen.