My Blog List

Tuesday, February 23, 2010

NIET NORMAAL Beurs van Berlage

De grens tussen normaal en niet-normaal is moeilijk te trekken. Toch is er een soort begrip van wat wel normaal is. Maar wie bepaalt dat? en veranderen tijd en plaats niet wat accpetabel is en wat niet?
Het lijkt wel of in de USA ieder die het kan betalen aan de botox of aan de plastische chirurgie is. Julika Rudelius, de zusjes L.A.Raeven gaan daar bijvoorbeeld op in in hun video's(forever, 2006 van Rudelius is prima).
Ook de Dove reclame en de parodieen daarop gaan in op de maakbare mens, waarin fotoshop elke persoon een perfect uiterlijk(of het tegenovergestelde) kan geven.
De indeling van de expositie aan de hand van drie invalshoeken: Maakbaarheid,
Norm en verschil en Mens en Technologie is niet strak volgehouden. De ruimte is daarbij zeer bepalend geweest. Er zijn (te)veel videofilms te zien. Hoogtepunten daarin zijn Metalosis Maligna van Floris Kaayk(1982, Nederland) en New York Groove van Daniel Guzman (1964, Mexico).
Susie Freeman(..Engeland) werkt samen met diverse medische instellingen die menen dat mensen teveel medicijnen krijgen voorgeschreven. zij werkt veel met pillen, e.d. in haar ontwerpen voor modeaccessoires. Hier heeft ze gebaseerd op twee levens een overzicht gemaakt van welke medecijnen een man en vrouw tijdens hun leven slikken. een onthutsend statement.
Aernout Mik(1962, Nederland) mag natuurlijk niet ontbreken. Zijn films tonen mensen die de situatie niet meer als normaal zien. Middlemen(2001) toont wanhoop op de beurs, waarin de berichten onmiskenbaar tonen dat de beurs is ingeklapt. Apathie, angst en wanhoop en shocks zien we bij het verslagen personeel.
Thomas Rentmeister(1964, Duistland)creert bewust perfecte beelden die daardoor juist een onbehaaglijk gevoel oproepen. Het is meer dan een vorm alleen, maar wat is dit? Een enorme pil? Een massagetafel, een zitmeubel?
Marc Quinn(1964, Engeland) heeft naam gemaakt met zijn marmeren beelden van Kate Moss en van gehandicapten. De reeks heet The Complete Marbles en dit is Stuart Penn.
Er zit natuurlijk ironie in de titel. Quinn wil laten zien dat ze als mens compleet zijn ondanks hun handicaps.
Thomas Hirschhorn(1957, Zwitserland)bouwt zijn installaties op in veelal wit en rood, die vrolije kleuren staan vaak in tegenstelling tot het onderwerp. In dit werk Outgrowth Family 2007 zijn allerlei foto's verwerkt van mensen met afschuwelijke uitstulpingen. De etalagepoppen met hun volmaakte vormen hebben hier ook allerlei uitstulpingen gekregen als symbool voor alle welvaartziekten die wij onszelf aandoen.
Marlene Dumas(1953, Zuid Afrika) is aanwezig met haar 36 portretten van medewerkers en patienten van het psychiatrisch instituut Het Hooghuys(1991, Etten Leur)

De zwaar gehandicapte Donald Rodney(1961-1998, Engeland) is vertegenwoordigt met twee werken. Naast zijn volledig aangepaste rolstoel die hij nodig had vanwege zijn ingeneeslijke bloedziekte, is deze foto aanwezig: In the house of my father(1997).
Rodney houdt in zijn zwarte hand(de ziekte is erfelijk en komt alleen bij negers voor)een huisje gemaakt van huid, dat overbleef van zijn zoveelste operatie.
De Engelse broers Jake(1966) en Dinos(1962)Chapman plaatsen in dit werk Ubermensch(1995) de zwaar gehandicapte,geniale geleerde Stephen Hawking in een rolstoel op een rotspunt.Overwint de geest alle problemen?
Birgit Dieker (1964Duitsland)maakte deze Bad Mummy in 2005 als commentaar op de versekste commerciele wereld. Ze wil de kijker in verwarring brengen. Is een vrouw die dit soort sm-pakjes draagt in staat ook een goede moeder te zijn?
Berlinde de Bruyckere(1964, Belgie)maakt beelden die er op het eerste gezicht zeer menselijk of dierlijk uitzien, maar er is iets mee, hier is wel een lijf, maar het is meer dan incompleet.
Adam Brandejs (1982,Canada)is vertegenwoordigd met zijn gempets, zogenaamde embryonale knuffels die aangesloten zijn op monitoren of beademingsaparatuur.

Ned Solakov(1957, Bulgarije)maakt een variabele installatie per expositie, afhankelijk van de ruimte, onder de naam This is me ..too. Zijn video waarin hij zich inleeft in een sneeuwvlok is er altijd bij.
Ned Solakov grijpt vaak heel subtiel in op bestaande voorstellingen, exposities e.d. In het Van Abbemuseum bijvoorbeeld plaatste hij commentaar bij de uitspraken die de tentoonstellingen vergezellen, soms met een simpel tekeningetje, zoals ook hier op het behang van een kamer in een museum. De meeste mensen zien het niet eens.
Patricia Piccinini(1965, Sierra Leone, werkt in Australie) maakt monsters die lief lijken, maar ook scherpe kantjes hebben. Ze ontroeren en doen je huiveren.

Monday, February 08, 2010

ROTTERDAM ART 2010 + OBJECT

4 februari 2010
Na lange tijd weer eens naar Rotterdam Art geweest en wat een verrassing. De kunst was bijna overal van een hoog niveau, de prijzen ook. Een greep uit het aanbod:
JOCHEN MUHLENBRINK(1980) ANSICHT beperkt zich tot landschappen en stillevens, zijn kleurgebruik en afwerking zijn precies en fascineren.
NORBERT BISKY(1970) CROSSING 2009. Nog een Duitse schilder die begerig makend werk maakt. Op zijn nieuwe werken overheerst het zonlicht en komt zijn liefde voor jonge jongens tot uiting. Het geweld dat vaak op zijn werken is te zien, is nu niet aanwezig. Voor mij is het iets te gelikt.
CLAUDE CLOSKY(1963) AUCHAN , Frans kunstenaar die de mensen graag op het verkeerde been zet. Kijk maar eens op sittes.net
FRANK HALMANS(1963)heeft iets met architectuur. Hij bouwt stofzuigers om tot vakantiehuizen, ontwerpt maquettes en maakt van boeken huisjes.
FREEK WAMBACQ(1978,Brussel) - THE HUNTER maakt met objecten speelse voorstellingen zoals deze assemblage waarbij de jager in het hondenhok overgaat in zijn jachthond.
GREGOR GAIDA
NIK CHRISTENSEN(1973, Engeland) In the house of Bedlam(2007) opgeleid aan de Rietveld Academie. werkt het liefst met inkt op groot papier. Mysterieuze beelden die aan horrorstories doen denken.
JENS WOLF(1967, Duitsland)schildert in de stijl van de Hard Edge, geometrische vormen in acrylverf op triplex. Hij tekent de vorm met potlood,nog te zien, brengt dan een laag lijm aan en daarop de verf. Hierdoor ontstaan spannende doeken in dof en glanzende verf.

KAREN SARGSYAN(1973, Moldavie)maakt installaties die theatraal overkomen. De figuren zijn uit karton geknipt en doen denken aan Aziatische dansers. Het ziet er eenvoudig uit, maar getuigt juist daardoor van een enorm vakmanschap.
Veel fotografie op de beurs.
JAAP SCHEREN MOTHER NATURE Een maker van geensceneerde foto's, die eruit zien of ze gemaakt zijn van elementen die de fotograaf toevallig aantrof.
MIKA ROTTENBERG(1976, Argentinie) werkt in USA en maakt video's, van die video's zijn stills in de handel. Ze werkt graag met gebouwen waarbij de mensen elkaar hun (half)producten doorgeven via luiken en gaten in muren en plafonds.
OLAF OTTO BECKER (1959, Duitsland) maakt fascinerende landschapfoto's, vooral in de Noordpoolstreek.
OLEG DOU
(1983, Rusland. Weer een Rus die prachtige foto's maakt met weinig kleuren en heel veel bewerkingen.
PIETER HUGO NOLLYWOOD 2008 Zuid Afrikaans fotograaf, die deze keer present is met zijn foto's over de filmindustrie van Nigeria, die vooral horror maakt.
CARLO FERRARIS(1960, Italie) STANDING CARROT 2008 werkt en woont in New York, naast foto's maakt hij beelden en video's. Zijn werk doet glimlachen maar zet wel aan het denken.
THORSTEN BRINKMANN CASA VAGANOVA 2008
BAS PRINCEN(1975) SHOPPING MALL reist veel vooral in het MiddenOOsten en Noord Afrika, kiest voor zijn foto's gebouwen uit en zet die zo in het kader dat het verwarring oproept over de vraag of ze werkelijk bestaan.

Tegelijk met de kunstbeurs is de designbeurs Object in Rotterdam. Veel juwelen, keramiek en extravagante meubelen. Opvallend is het werk bij D&A lab uit Brussel. Zij vragen kunstenaars meubels te ontwerpen. En dat levert kunst op die te gebruiken is.
Prachtig gemaakt en helemaal van deze tijd.
JAN FABRE
dIMITRI VAN GRUNDERBEEK