My Blog List

Tuesday, February 21, 2017

HOW TO DISAPPEAR COMPLETELY De Garage Rotterdam


Het thema is goed gekozen en is ook in werk van anderen terug te vinden: De wil om het zichtbare  te verbergen en het zichtbaar maken van het ongeziene. De spanning tussen die twee uitersten leidde tot deze rijke expositie, zoals zo vaak in de Garage.
ANOTHER BAD RITUAL  2015
 De tekenaar Nik Christenen (1973, GB, werkend in Amsterdam) maakt tekeningen op groot formaat. De laatste tijd maakt hij collageachtige werken waar mensen en planten pas langzaam zichtbaar worden. In dit werk ontdek je een heilige met een boek en een knielende man voor hem.


TO LEAVE THE SCENE UNSEEN 2015
Roos van Haaften (1983, NL) maakt installaties waarin licht en schaduw een voorstelling oproepen.
Ze laat in de installatie zien hoe dit beeld tot stand komt.

EVENT HORIZON (2010)
KUBUS 2 (2017)

Het thema komt duidelijk naar voren in het werk van Sema Bikorvic (1977, NL) . Haar video toont een bos/heidelandschap. Er komt vanuit de verte een stip aan, gedragen door iemand die recht op de camera afloopt en zo het uitzicht meer en meer belemmert totdat er niets meer te zien is.
Kubus 2 heeft zij laten maken zonder gebruik van handschoenen. Daarna heeft ze met goudpoeder de vingerafdrukken, vegen e.d. zichtbaar gemaakt.

LIFT (2000)
Een wat ouder werk van Fiona Tan (1966, Indonesie, nu Amsterdam). Ze liet zich door 50 ballonnen omhoogtrekken als een poging tot ontsnappen.

HIDING BEHIND THE SHINE (2014)

In het werk van Karin Arink (1967, NL) staat het lichaam centraal. Ze werkt vaak met stof en keramiek. Hier heeft ze aluminiumfolie gebruikt om haar eigen lichaam mee te bedekken. Ze verstopt zich en tegelijkertijd zijn lichaamsdelen zichtbaar.

ANTI DRONE TENT (2013)
In het werk van Sarah van Sonsbeeck (1976, NL) gaat het vaak om bedreiging en wat er tegen te doen. Het bovenstaande werk is opgebouwd uit isolatiedekens. Deze houden infraroodstralen tegen en dus ben je in je tentje niet zichtbaar voor drones.

BLACK GEOMETRY 16 (2016)
 Teo Treloar (1974, Aust) maakt kleine tekeningen van mensen die worstelen met geometrische vormen. Wat er precies aan de hand is, wordt niet duidelijk en dat maakt het werk aantrekkelijk.
Z.T. TIJDELIJK VERDWIJNEN
 Nog een klein werk, nu van Cindy Moorman (1976, NL). zij houdt zich bezig met het individu t.o.v. de groep. Ga je op in de groep en verdwijn je tijdelijk of kies je voor het persoonlijke, het nadrukkelijk er zijn?

CAPE BLANCHE (2015)
Via via kwam Lydia Ouhramane (1992, DZ) ter ore dat er aan de kust bij Oran, Algerije een plek was, waarvandaan vluchtelingen richting Europa vertrokken. Zij heeft de plek gefotografeerd, met name waar de vluchtelingen zich schuil hielden tot de boot hen kwam halen.
Cape Blanche is gemaakt met een thermografische camera in de schuilgrotten. 

MUSIK MYSTIK PORTAL (2015)

De eerste werken van Joan van Barneveld (1978,NL) waren zwart, pas na goed kijken gaf de voorstelling zich bloot. Later ging hij over tot overbelichte beelden. Nu schildert hij voorwerpen die lijken te zweven of onaards zijn. 

Sunday, February 19, 2017

HAUTE PHOTOGRAPHIE ROTTERDAM 2017

De berichten over dit nieuwe onderdeel van Art Rotterdam waren veelbelovend. Een uniek concept, waarin werk van gerenommeerde gecombineerd wordt met veelbelovend werk van jongere fotografen. Nu is deze combinatie niet baanbrekend te noemen, dus moest het iets anders zijn.
Dat was het ook. Het was een presentatie van vijf grote fotogaleries uit de hele wereld.
De entree was 10 euro, de plek Las Palmas 2, naast het Fotomuseum.
Al snel bleek het een zeer commercieel opgezette prersentatie van Kahlman Gallerry uit Amsterdam.
Meer dan 80 % van de werken kwamen bij deze gallery vandaan. De rest kwam inderdaad van enkele andere verkopers uit b.v. Antwerpen en New York. Hun aanbod bleek vooral uit oudere foto's te bestaan, overbekende werken uit de straat fotografie uit de jaren 50 en 60. De prijzen lagen hoog, de oplagen nog hoger, want ongelimiteerd. Kahlman voegde werk van Sanne Sannes en Gerard Fieret toe. De prijzen lopen gemakkelijk op tot boven de 10.000 per foto.
De rest was vooral aantrekkelijk voor kopers die willen laten zien dat ze 'verzamelaars' zijn: verantwoord naakt, fraaie landschappen en portretten. Vaak op groot formaat, gevat in indrukwekkende lijsten. Dit publiek was binnengekomen 'op uitnodiging', kreeg een glas in de hand gedrukt en een vrijwilligster mee die rondleidde en de prijzen uit het hoofd had geleerd.
Een sfeer die je niet direct bij Art Rotterdam zou verwachten.
Foto's nemen is niet altijd genoeg voor dit publiek. Ze willen verrast worden door wat er nog meer met foto's kan, zoals bewogen beelden, foutieve afdrukmethodes,  computergestuurde manipulatie, weghalen van delen door schrappen, branden of chemicaliĆ«n toe te passen.
Voorbeelden hiervan zijn:



DARWIN, SINKE & TONGEREN.

HIDEYUKI ISHIBASHI

INKA & NICIAS

IRIS HUTTEGER (zwartwit foto met gekleurde borduurgarens)

LORENZO VITTURI

ROGIER HOUWEN
Gelukkig waren er ook werken van fotografen die weten waar het omdraait bij fotografie:
STPHAN VANFLETEREN

PIETER HENKET

Thursday, February 16, 2017

ROTTERDAM ART FAIR 2017

Het is geen topjaar wat betreft vernieuwende of verrassende kunst. Opvallend zijn het grote aantal collages, waarvan de meeste erg voorspelbaar zijn. Daarnaast is er veel ' geometrisch' abstract: kleur, lijnen en vormen moeten de toeschouwer boeien. En dat lukt lang niet altijd. Het gebruik van gevonden materiaal zet door en levert weinig verrassende kunst op. Tenslotte is er een veelvuldig teruggrijpen op bestaande kunst door in de stijl van de grote meesters te werken of deze zelfs te kopie
ren.
Natuurlijk zijn er ook goede werken te zien, vaak van bekende kunstenaars als Hans Schuil, Thorsten Brinckmann en Jasper de Beijer. Zoro Feigl sluit daarbij aan en met zijn eerste werken op huiskamerformaat.


BERT BOOGAARD

ZORO FEIGL (alleen dit werk was nog niet verkocht, misschien omdat het verf lekte).

LOUIS REITH

FEMMY OTTEN

JASPER DE BEIJER

LANA MESIC TOWER I

MARIO DE BRANDERE

AUKJE KOKS
GEOFFREY DE BEER

JEROME TOURON

JESSICA BACKHAUS SHIFTING (FOTO)

MARGREET VAN BREEVOORT

ANYA JANSEN
CLAUDIA LARCHER kreeg van haar galerie de hele ruimte voor haar werk in de serie Baumeister.
Daarvoor gebruikt ze materiaal uit architectuurtijdschriften en bouwt daarmee  collages(3d), lampen en print er gordijnen mee.



MOHAU MODISAKEN is een Zuid- Afrikaans fotograaf. Zijn werk viel ons al op tijdens een van de vorige Biennales. Dit jaar zal hij het paviljoen van zijn land in Venetie tot zijn beschikking krijgen.
We zijn er nu al naar uit.


ROBERT ZANDVLIET

JAN ROELAND