In de jaren zeventig ging ik graag naar de concerten van Sail Joia, een groep die bestond uit amerikanen, portugezen, nederlanders en zuidamerikanen. Ze maakten een prachtige mix van jazz en pop met zuidamerikaanse ritmes. Fernando en zijn broer zaten daarbij. Na een jaar of tien bleek hij nog steeds muziek te maken en ben ik hem gaan volgen.Op cd en tijdens concerten. De groep veranderde nogal eens van samenstelling maar de bas was altijd in handen van fernando's broer.
Al een aantal jaren maakte hij een theatertournee en mixt hij zijn 'fado'-muziek met Nederlandse invloeden. Zaterdag 7 januari zagen we hem bezig in de kleine zaal van Kunstmin. Hij was verkouden, dat was soms te horen. Erger was het dat het concert vooral erg Nederlands werd, grappige inleidinkjes, meezingstukjes en vooral de behoefte om te behagen. Dan haken wij af. Jammer.
No comments:
Post a Comment