Klimt in het Belvedere en Schiele in het Leopold Museum.
Gustav Klimt zijn werken zijn overbekend uit alle mogelijke plaatjseboeken.
Maar geen afbeelding haalt het bij het echte werk. Dan vallen de twijfels in een klap weg. Het goud en de decoratieve schildertrant zijn puur en geen kitsch.
Om stil van te worden.
Dit ontwerp voor een affiche is zo gedurfd. Het lege vlak drukt de voorstellingen naar de rand. En het werkt.
De mensen staan stil voor het grote doek. Hun ogen schieten van links naar rechts.
De fotocamera's klikken om je heen. Velen kijken een tweede, een derde keer. Het werk is als een altaarstuk.
Er zijn verschillende versies van Judith. Haar triomfantelijke lach, haar koele erotiek als van Caterine Deneuve en dan bijna weggestopt het hoofd van Holofernes.
Het gaar deze Judith niet om de bevrijding van haar stad. Het gaat haar om een pervers genot.
Het werk van Egon Schiele blijft fascinerend. Zijn aparte manier van afbeelden met de gehoekte lijven en handen, de erotiek die in zijn werk aanwezig is, smullen
Bijna abstract is dit werk. Een dode boom meer niet, maar wat een spanning in de vormgeving. Verrassend, nog beter dan zijn straatjes.
No comments:
Post a Comment