GEERT MUL & VOLKSKRANT BEELDENDPRIJS 2016 STEDELIJK MUSEUM SCHIEDAM

Naast de kunstenaars die in de race zijn voor de jaarlijkse prijs, is er ook werk te zien van de vorige winnaars in verband met het 10 jarig bestaan van de prijs. Dat klonk goed, dus op naar het Stedelijk van Schiedam. Door de langdurige expo's gewijd aan de Cobra collectie en de verbouwing van het museum waren we er lange tijd niet geweest. De entree is een enorme verbetering.

Vier van de vijf kandidaten hadden allemaal een even grote witte kubus gekregen. In de aanpak van de ruimte waren de verschillen direct te zien.



Anouk Kruithof zette er haar beroemde boekenmuur neer en voor de rest allerlei afdrukken van haar fotoboeken, wat een rommelig geheel opleverde.

Jan Hoek gaf zijn plek zandkleurige wanden. Daarop schreef hij met potlood de achtergrond van zijn foto's. De piraten die actief zijn aan de Afrikaanse kusten zijn onbenaderbaar. Ver van de kust beweren een aantal mannen dat zij een piratenverleden hebben. Tegen betaling willen zij hun ervaringen vertellen en zich laten fotograferen. Natuurlijk hebben zij nog nooit de oceaan gezien en hebben ze bedacht hoe een echte piraat er uit zou zien. Jan Hoek maakt hun fake nog erger door ze een kitsch achtergrond te geven. Sterk Werk.

Ali

The Real Pirate
Hij was de eerste die zich voordeed als piraat. Inmiddels is hij ermee gestopt.
Vandaar dat hij dit 'carnavaleske' pak draagt.

Omar

Alexis Blake presenteert een video gemaakt van een dansperformance in een museum met antieke kunst. De eenbenige danseres trekt de aandacht, voor de rest is het een braaf ballet zoals een leek denkt dat dans hoort te zijn. 

De andere deelnemers, Jay Tan en Taocheng Wan, maakten installaties die niet te fotograferen zijn.
Taocheng deed bij de opening een performance. Haar installatie is rijk en gevarieerd en dat kan je van Jay Tans werk absoluut niet zeggen.

Het overzicht van de voorafgaande jaren viel zwaar tegen. Het heeft er alle schijn van dat het budget minimaal was. Twee positieve uitzonderingen:


  

Femmy Otten

Zorro Feigl

voor zijn doen een klein werk. Helaas niet altijd in beweging.

In de ander vleugel van het museum is een overzicht ingericht van het werk van Geert Mul (1965).
Hij is een van de eerste kunstenaars die met de computer werkte. Het verhaal gaat dat hij zijn Commodore meebracht naar de Academie.

In de jaren 90 ging de ontwikkeling razendsnel. De werken uit die tijd zijn vooral druk, onrustig.
Vermoeiend om naar te kijken. Na 2000 kreeg Mul veel opdrachten van bedrijven en overheden.
Daar zijn juweeltjes van te zien op de tentoonstelling.

THE FALL
Ieder heeft wel eens een prentbriefkaart gekregen, waarop de ene voorstelling overging in een ander als je de kaart bewoog.
Deze techniek heeft Geert Mul digitaal gebruikt om deze piramides te maken die bij het langs wandelen steeds andere illustraties tonen.

NATURALLY
Voor een ziekenhuis ontwierp hij een wand van circa 8 meter.
                                                  Op de expo is daarvan een deel te zien. De boom verandert van kleur alsof                             de dagen en de seizoenen in een sneltreinvaart voorbijgaan.

SAN SUY
Het hoogtepunt een enorme wand waarop een 50 tal Chinsese landschappen zijn verzameld.
De wand reageert op de bewegingen van de bezoeker(s) door delen van andere tekeningen
het oorspronkelijke beeld te laten verdringen.