BREDA PHOTO BIËNNALE 2024

Voor de 11e keer organiseert BREDAPHOTO FESTIVAL een foto en installatie-expo door de hele stad in de open lucht en in diverse leegstaande fabriekshallen en kantoren. Het thema is JOURNEYS.

Natuurlijk veel aandacht voor migratie (mensen vluchten voor oorlog, voor natuurrampen en voor armoe en ziektes), maar ook reizen door de tijd, de herinneringen ende ontmoetingen met mensen in afgelegen landen en met een aparte cultuur.

HADA UDDIN (1991, BAGLAHDESH).
OXFAM NOVIB presenteert het project TAKE ME TO THE RIVERS. Jonge fotografen krijgen ondersteuning in het eigen maken van een eigen stijl.De vier deelnemers kregen de opdracht
het leven aan of in de rivieren in Nepal en Bangladesh.  

CLAUDIA GORDILLO (1954, Nicaragua)
De fotografe was correspondente die verslag maakte van de burgeroorlog in Nicaragua.
Tussen 1982 - 1991 reside ze af naar de Caraïbische kunst, waar  een gemengde
bevolking hun eigen gang gingen en zich niets aantrok van de regeringsregels.

JOVITA KNIGHT 1990

EMOS IN CANOE 1990

FRANCISCO SAMBOLA 1990
Leider verzetsgroep

GIANY KRAAN (NL)
De fotograaf is vooral bekend als Gigi. Zijn project BLOOD IS TICKER THAN WAT
gaat over de bewuste keuze van gekleurde mensenom met een blanke kinderen te krijgen.
Hijzelf voelt zich 'verraden' door zijn ouders. Hij neemt foto's van mensen met gemengd
blood. Om dit te benadrukken werkt hij met een bloedrode filter.

ILLARIA DI BIAGIO (1984, IT)
Geïnspireerd door een boek, Baltic, orgigns of Homer epics,
waarin beweerd wordt dat Homeros voor zijn Odyssee verhalen gebruikte die gaan
over het leven aan de Baltische kust, heeft zij lange tijd doorgebracht aan die kust. 
 

 

JOOST RUTTEN (2004,NL)
The distance between one, is een serie foto's die met humor
uitbeelding geeft aan het isolement en de wijze waarop wij met 
elkaar en met de omgeving omgaan.

KORAL CARBALLO (1987, Mexico)
" Ik maak foto's met de gedachte om de koloniale wonden van geslacht, ras en klasse

 die onze geschiedenis hebben doorkruist te helen. Afro-afkomst in Mexico is een realiteit 
 en dit is een herinneringsbrief hiervoor."

MAX GRUND (....,BRD)
Contemporary Male Relationship bestaat uit 4 foto's
die scenes lijken uit een Shakespeariaans toneelstuk, waarbij mannen vrouwenrollen spelen.
De belichting benadrukt dat. De personages ogen kwetsbaar. Max wil dat "de toeschouwers
hun vooroordelen heroverwegen en de schoonheid van kwetsbaarheid te omarmen."

                                                                              

MOUNIR RAJI (1982, NL)
Zijn serie DREAMLAND is een ode aan Marokko.
Het land waar hij ieder jaar met zijn ouders de vakantie doorbracht.

                               De foto's zijn genomen in de kleuren van de late zomerzon.

                               Ze roepen een verlangen op naar een land dat eigenlijk niet bestaat.

SAKIR KHADER (1990, NL)

Deze jongen van een jaar of 12 heeft zijn familie dood zien gaan
door de beschietingen van het Israëlische leger.

Aan de foto is te zien dat Sakir in staat is om in zijn portretten zijn
eigen betrokkenheid te tonen. Hijzelf heeft Nederlandse en Palestijnse wortels.

Dat helpt hem om dichtbij de mensen en hun gevoelens te komen.

Naast de kwetsbaarheid toont hij ook de wil om door te gaan en niet te wanhopen.

Nederland kan trots zijn op deze grote documentaire- maker .

KATYA LESIV (1993, Ukraine)
YOU CAN SPEND A NIGHT IN THE VILLA (2022/23)
Als vluchteling kwam zij met haar dochter in Finland.
Haar eerste nacht kon ze slapen in de villa.
Het is niet bij een nacht gebleven. Met haar foto's wil ze
uitdrukken dat ze boft met de villa en tegelijk de leegte die
de villa oproept (het is niet mijn thuis)

Deze foto hoort bij een drieluik,
I'M GGOING HOME TO EAT MULBERRIES FROM THE TREE (2024)

                           Vanaf haar jeugd at ze bessen van de struiken. Het gemis en verlangen

                            komt boven bij het eten van bessen uit de Finse supermarkt.