CAREL DE NERÉE TOT BABBERICH in Dordts Muesum

Carel de Nerée (1880 -1909) was een verschijning in het Den Haag van rond 1900.

Hij leerde voor diplomaat, toegelaten door zijn adellijke naam, en werkte kortstondig 

in de administratie van consulaten e.d. Hij vond het werk saai en geestdodend.

Als uitlaatklep ging hij tekenen.

De 20e eeuw was nog maar nauwelijks begonnen of de tuberculosepandemie

sloeg toe. Ook Carel had het goed te pakken. Bezoeken aan sanatoria hebben niets geholpen.

ZELFPORTRET AAN ZEE (1899?)
gemaakt tijdens zijn werk op een dossierblad.

Zijn moeder was een vooraanstaand (textiel)kunstenaar.

Wellicht heeft hij van haar tekenles gehad, want er is geen bewijs dat hij een kunstopleiding heeft gevolgd. 

Het ontwerp voor dit wandkleed is gemaakt door Carel.
Het borduurwerk is gedaan door zijn moeder

Ook dit werk is zo tot stand gebracht.
Dit fragment toont zijn voorkeur voor het Symbolisme.

PORTRETSTUDIE MET GEFRONSTE WENKBRAUWEN 1901
Het gezicht kan vrouwelijk of mannelijk zijn.
Dat is wat hij wil: androgyne personages.

PORTRETSTUDIE (LUISA CASATI)
De indringende opgen zijn kenmerkend voor zijn tekeningen.

Luisa heeft diverse malen model gestaan.
Haar brede schouders en een androgyn gezicht
fascineerden hem. Rechts heeft ze een plooi van haar jurk
in haar hand. Het zijn nimfachtige vrouwen.
Haar voeten zijn verrassend klein.

FAUNESSE 1905

SORTIE 1904
Duidelijke invloed van Aubrey Beardsley.
De hoed en wandelstok horen vrouwen niet te dragen.

EXTASE (na het offer) 1901.
Inspiratie kwam uit de literatuur,
zoals het boek van Louis Couperus: Extase.
Over een man en vrouw die zich onthouden van seks
en op zoek zijn naar de extase.

Extase 1901
Een ets voor de inleiding van het boek.

GEÏDEALISEERD PORTRET 1901

DE PRIESTER
Een portret van Henri van Booven met wie
Carel jarenlang samenleefde.
Hij noemt hem de priester omdat hij de schoonheid  
preekte in de romans die hij besprak.