gaat over rouw en verlies. Aanleiding is het boek met dezelfde titel dat Hanne Hagenaars schreef. Ze vroeg aan kunstenaars hoe zij omgaan met rouw en verlies en of dat in hun werk terug te vinden is. Het is een wonderlijk geheel geworden waarbij naar voren komt dat de rituelen bij sterven in deze tijd in het westen verdwenen zijn.
Bij sommige volken, vooral in Azië, is de traditie nog volop aanwezig bij het sterven van familieleden of medebewoners in afgelegen streken.
 |
| JOB KOELEWIJN 1961 MY FATHERS UNDERPANTS 1929- 1992 |
 |
| ODONCHIMEG DAVAADORJ 1990 Mongolië CORPS SE SOUVENIR 2 , 2024 |
 |
| BECOMING A BIRD |
 |
| ROOTS ARE WINGS 1 2024 |
 |
| DIONA KRAAL 1980 THE SURVIVAL OF THE FAINTIST |
 |
| KETJE MANS 1979 CEREMONY 2017 |
 |
| EFRAT ZEHAVI 1974 Israël BLUE BABY BLEU HOLE 2022 SCHROBBEN HARKEN GIETEN VEGEN is de naam die MARIA ROOSEN (1957) voor haar overzicht van 40 jaar in het Schiedams Museum. Ze is bekend geworden door haar glaswerk, vooral haar borsten en kannen.Ze werkt samen met Tsjechische glasblazers. De kan is vooral haar basis, de kan bewaart en deelt. De vormen zijn al heel lang hetzelfde gebleven. Zelfs in veel van haar aquarellen schilders ze de contouren van een kan. Daarna houdt ze het papier zo dat de verf zich over het vel verdeelt. Het beeld dat zo ontstaat, inspireert haar voor haar werk. |
No comments:
Post a Comment