EMPTY PARADISE

De portretten in de serie Die Armen van Martin Eder roepen vragen op met betrekking tot identiteit. Wat is schoonheid en wat is lelijkheid? Wanneer gaat erotiek over in afstotelijkheid? Eder slaagt erin de fragiliteit van zijn onderwerpen op indringende wijze voelbaar te maken voor de beschouwer zonder dat deze tot voyeur verwordt. Anders dan bij pornografische afbeeldingen schept Eder geen sfeer waarbij de kijker bewust de situatie ingetrokken wordt. Ondanks de soms expliciete poses, wordt de beschouwer eerder bewust gemaakt van de zielstoestand van de geportretteerde, dan zich fysiek bij haar betrokken te voelen.



In het fotomuseum Den Haag is een groepstentoonstelling te zien die als gemeenschappelijks heeft de somberheid en ongrijpbaarheid van het heden. We hebben alle mogelijkheden om het paradijs binnen te halen, maar dat lijkt net zo leeg te zijn als ons hedendaagse leven.

Laurence Demaison (1965) wordt vaak in een adem genoemd met fotografen als Francesca Woodman en Cindy Sherman. Deze fotografen kozen net als Demaison de representatie van het eigen vrouwelijke lichaam als onderwerp. Demaison gaat nog een stapje verder: op zoek naar haar eigen identiteit vervormt ze haar eigen lichaam, misvormt ze het en laat ze het uiteindelijk volledig verdwijnen.



Fotograaf Keith Carter (1948) uit Wisconsin is de oudste en tevens meest gelauwerde kunstenaar die deelneemt aan Empty Paradise. Hoewel hij veelvuldig in Europa fotografeert, is hij hier nog nauwelijks bekend. Zijn sfeervolle foto’s van voornamelijk landschappen, dieren en kinderen ademen een raadselachtige tijdloosheid door hun verhalende kracht en poëtische eenvoud.

De Haagse kunstenaar Ingmar Lemmens (1967) had lange tijd een afkeer tegen het digitaal bewerken van beeld, maar ontdekte vier jaar geleden de mogelijkheden van deze nieuwe vorm van fotografie. Het resultaat zijn vervreemdende zelfportretten en vervormde foto’s veelal geplukt van het internet. Hoewel Lemmens nog nooit eerder heeft geëxposeerd, zijn zijn foto’s op tientallen internetfora aan te treffen.



Géraldine Jeanjean (1978) is in Nederland geboren maar heeft Franse ouders. Haar oma woonde in Frankrijks meest dunbevolkte streek, in het dorp Aumont. Jeanjean maakte in een periode van vier jaar een reeks beelden, landschappen en portretten in dit dorp, waarbij stilte en verlatenheid kernwoorden zijn.