Er zullen weinig bezoekers teleurgesteld uit de expositie van Pipilotti Rist zijn gekomen. De voortdurend bewegende projecties van planten, vrouwen, fruit en water op het plafond, de grond en de muren zijn zo aangenaam door kleur en close ups dat je je er vanzelf aan overgeeft.
De installaties zijn met elkaar verbonden door een doolhof van witte gordijnen. Steeds kom je op open plekken waar bedden, kussens of tapijten je uitnodigen tot liggen. Een slimme zet omdat videoinstallaties vaak geen rekening houden met de toeschouwers. Soms staan er enkele stoelen of een bank, meestal moet je staand de beelden tot je nemen. Hier is dat niet zo. De meeste bezoekers brengen dan ook goauw een uurtje door bij Pipilotti's werk.
Haar favoriete model, Pepermenta, is veelvuldig te zien. Tussen tulpen, planten en in water, vaak naakt, een onschuldig naakt dat speels door het leven gaat.
Het mooiste werk vond ik de dode takken die volhingen met doorzichtig plastic eetbakjes. De wisselende spotlights maakte er een sprookje van.
No comments:
Post a Comment