BRUSEL GALLERY WEEKEND 3: Niet-Westerse Kunstenaars

 Opvallend veel niet-westerse kunstenaars zijn er te zien in dit weekend, meer dan in Nederland. 
 Vermoedelijk is dat omdat Brussel toch kosmopolieter is dan bijvoorbeeld Amsterdam.
  In Brussel zitten ook heel wat galerieën die ook in Parijs, Londen of New York zitten.

De Galerie  Pierre-Marie Giraud heeft een voorbeeldige presentatie van het werk van Ritsue Mishima (1962, Japan). In 1985 begon haar artistieke carrière met het maken van installaties met bloemen. In 1986 verhuisde zij naar Venetië. Vanaf 1996 creëert ze glazen objecten in samenwerking met specialisten uit Murano. Haar objecten gaan terug op natuurlijke vormen, zijn kleurloos en reflecteren het licht en de kleuren in de ruimte waarin zij staan. In Boymans zagen wij haar werk vor het eerst; nu is het nog barokker en gedurfder geworden. Een aanrader. 

Thu Van Tran (1979, Vietnam) woont en werkt in Parijs. Het verbaast haar dat in Parijs geprobeerd wordt de koloniale geschiedenis weg te moffelen door het museum voor Inheemse kunst te slopen.
In de beelden was de overheersing van de Fransen over de Aziaten en Afrikanen ondubbelzinnig uitgebeeld. Ze heeft er foto's van gemaakt en gipsen afdrukken van de kapot gemaakte beelden.

In Saigon zag ze hoe bouwplaatsen werden afgesloten door grote bedrukte zeildoeken. De afdrukken waren foto's van plaatsen als Las Vegas, New York en Parijs. Niemand leek zich daaraan te storen. Blijkbaar is de invloed van het westen nog steeds vanzelfsprekend. Voor de tentoonstelling heeft ze afgedankte zeildoeken uit Saigon laten komen en deze in Parijs voorzien van foto's uit Vietnam.

Te zien bij Meessen De Clercq

Galerie Templon heeft de grote ruimte  beschikbaar gesteld aan Jittish Kallat (1974, India).
De kunstenaar heeft een fascinatie voor de kosmos. Die weet hij zelfs te vinden in de microscopische foto's van de binnenkant van een papaya (foto2). Hij interesseert zich ook in de oosterse geloven.
Daarvan geven andere beelden blijk. Een grote bijna vormeloze 'rots' van klei is bezaaid met ogen van allerlei soorten dieren en vogels (foto1 is een detail). Hij is een meesterlijk boetseerder. In de ruimte hangt een pracht van een vliegende hond en in een andere ruimte staat een smalle tafel met daarop slapende dieren. Ze liggen vredig bij elkaar zonder vijandschap. Om te benadrukken dat alle dieren gelijkwaardig zijn heeft hij ze alle hetzelfde formaat gegeven (foto3).

NATURE MORTE 2016

Rivers in your mouth heet de show van Sanam Khatibi (1979, Iran) bij Rodolphe Janssen.

Sanam is autodidact en daardoor ook vrij van de ongeschreven regels die veel studenten op de kunstacademies geleerd hebben en waarvan zij zich moeizaam moeten bevrijden.

Haar Aziatische achtergrond is nauwelijks merkbaar in haar surrealistische werken. Alhoewel, de wijze waarop de figuren geschilderd zijn terug gaan op de klassieke versieringen van Iraanse vazen.

De protagonisten in haar werk zijn veelal naakte vrouwen, zonder erotische bedoelingen. Het gaat haar om de vrouw die in vrijheid leeft in een bosrijke omgeving. Bijna idyllisch op het eerste gezicht, maar de vrouwen zijn jagers en gaan vrij hardvochtig tekeer met hun buit. Kitsch ligt op de loer door de romantische kleuren, maar de werken blijven aan de goede kant en intrigeren door hun verhalen.

RIVERS IN YOUR MOUTH 2017

TAFEL MET IRAANSE KLEINODEN

BUT I WANT TO SWALLOW YOU 2017

DON'T WORRY I WILL BE GENTLE WITH YOUR DARLINGS 2017

Ratna Gupta (1979, India) is te zien bij Felix Frachon, die zich specialiseert in Indiase en Afrikaanse kunst. Haar show heet: We Will Die Soon. Haar werk gaat alle kanten op: ze filmt, tekent, maakt objecten, experimenteert met organische stoffen en schrijft. Veel van haar werken zijn klein, maar zeer bewerkelijk. De foto's doen eigenlijk geen recht aan haar werk.