Ze ontmoetten elkaar tijdens hun studie aan Bauhaus. Josef Albers (1888-1976) en Anni (1899-1994) studeerden aan dit instituut dat een synthese voorstond tussen 'plastische kunsten, ambachtelijke techniek en industrie'.
Josef had daarvoor een opleiding tot leraar gevolgd van 1905-1908, daarna gaf hij acht jaar les. Naast het werk volgde hij colleges aan kunstacademies met het accent op decoratieve kunst. In 1920 volgde hij de lessen aan Bauhaus (32 jaar oud). Al snel werd hij leraar bij Bauhaus. Hij wilde als student al met glas werken, maar zijn docenten waren daar aanvankelijk op tegen. Totdat hij zijn werken toonde, glasmozaieken gemaakt van weggegooid glaswerk. Hij kreeg een glaswerkplaats waar hij studenten begeleidde in hun studie.
 Boven een glasmozaiek uit de Bauhaus tijd.(1920) Onder een later werk uit 1955 |
Zij wordt gezien als de pionier in het weven als kunstvorm. Ze experimenteerde met het combineren van diverse weeftechnieken, gebruikte verschillende soorten draden en ijzerdraad en cellofaan.
Toen het weven te zwaar voor haar werd begon ze te schilderen en prenten te maken.
In haar eerste jaar ontmoette ze Josef en binnen een jaar trouwden zij. Beiden doceerden aan Bauhaus. Het echtpaar emigreerden in 1933 naar de Verenigde Staten vanwege de opkomst van de Nazi's.
Tot op hoge leeftijd gaven zij les aan diverse Academies. Ze reisden graag naar Midden- Amerika.
Beiden lieten zich inspireren door de traditionele kunstvormen die ze daar leerden kennen.
Josef werkte abstract via een zelf verzonnen systeem. Naast schilderwerk werd hij een enthousiast prentenmaker. Hij onderzocht de werking van kleuren en lijnen. In de zeefdrukken kom je vooral geometrische figuren tegen. Ze zien er vrij eenvoudige uit, maar ze werken als een werk van Escher.
Je probeert de vormen te ontcijferen, maar de dieptewerking maakt dat bijna onmogelijk
 |
Het meest bekend is zijn enorme serie HOMMAGE TO THE SQUARE. Van 1950 -1972 maakte hij er talloze. Hoewel de vorm gelijk is, zijn ze allemaal anders. De basis is het vierkant met daarin nog 2 of 3 steeds kleiner wordende vierkanten. De kleuren zijn zo gekozen dat de vierkanten afwisselend naar voren komen. Ook de lijnen lijken te bewegen.
