FOTOBIËNNALE OOSTENDE 2023: allerlei

Er zijn aardig wat Belgische fotografen te zien op deze Biennale. Sommige maken experimenteel werk.

KAREL MUS (1964). Hij fotografeert vaak 's nachts. De lichtverschijnselen die te zien zijn, maken de foto's mysterieus en intrigerend.

GIANNI URMENETA OTTIKER  (1966, Peru) kiekt eenvoudige voorwerpen op zo'n manier dat ze betekenis krijgen. Ze woont en werkt in België.                                                                                           Op de Biënnale zijn donkere foto's te zien. Het vraagt tijd om de voorstelling te herkennen. Verrassend genoeg heeft een mobiel geen moeite om te tonen wat er te zien is (zie foto2).

       ATHOS BUREZ(1987) werkt voor diverse bedrijven en tijdschriften. In zijn vrije werken gaat hij
       aan het werk als een schilder. Hij bouwt zijn stillevens zorgvuldig op, zoekt naar de beste verlichting         en kadrering. De resultaten zijn verrassend en licht humoristisch. 

MOTHER OF CURTAINS

STILL LIFE

BADEN AAN ZEE (naar Ensor)

KAREL FONTEYNE (1950) is pas laat gaan fotograferen.

Na zijn kunststudie was hij lang zoekende. De vanzelfsprekende surrealitieit in de Zuid Amerikaanse literatuur gaf hem een zet in de goede richting. De kunstwereld was direct overtuigd van zijn talent.

In 1980 verhuisde hij naar Italië en werkte met zijn camera in de modewereld. Zijn vertrouwen in zijn verbeeldingskracht maakte dat hij zelf bepaalde wat en hoe het op de sets toeging.

HET TWAALFDE BLOKJE

DE RODE DRAAD

MARIE WYNANTS (1995) raakte jong aangetrokken tot dans. Ze ging naar de Academie en legde zich toe op de hedendaagse dans. De dagelijkse trainingen en de drang nar perfectie gaf haar een groot begrip in de esthetiek. Vooral in de bewegingen van de dansers zocht ze naar emotie. Dat leidde haar tot fotografie. De wijze waarop de maatschappij reageert op het zien van het menselijke lichaam fascineerde haar.