ABV24: DE ARSENALE

In de Arsenale lijkt het aanbod gevarieerder.

In de entreehal hangt het neonwerk dat het thema van deze expositie werd.
De maker is CLAIRE FONTAINE, een duo dat in Italië woont en werkt.
Ze willen met hun kunst de onmacht van de politiek aan de kaak stellen.

Deze astronaut aarzelt om naar binnen te gaan.
De maker is YINKI SHONIBARE (1962, GB).
Hij gebruikt voor zijn beelden Dutch Wax (een fel bedrukte stof,
die nog steeds geliefd is in de Afrikaanse kledingindustrie. 
De stof staat voor hem symbool voor de koloniale tijd,
die nog steeds invloed heeft op de Afrikaanse staten.

GRETA SCHÖDL (1953, Oostenrijk)
Haar werk ontstaat door het werk te voorzien van tekst.
MARMO BASSO 2023
De naam van het gesteente staat rondom de steen.
De letter O is vervangen door gouden stippen.

PICCOLO MARMO ROSATO 2020
Het handschrift is klein gehouden.
Ook hier zijn de O's in goud gezet.
Door de kleur van de inkt ontstaat een landschap.

RIVER CLAURE (1997, Bolivia)
is een fotograaf die met humor reflecteert op de
Boliviaanse cultuur die traditioneel wil blijven en met de tijd meegaan.

Een kimono van papier in een Boliviaanse woestijn.
Een hint naar de titel van de expositie: Foreigners Everywhere.

 

ANA SEGOVIA (1991, Mexico)
VANOMOS CON PANCHA VILLA 2021
Na haar kunststudie in Chicago legde hij zich toe op de Mexicaanse films uit de jaren 50.
Die films waren zwart-wit. Stills uit die films bewerkt zij in een poppy stijl.
Ze steekt de draak met de macho-cultuur die vanzelfsprekend in die oude films aanwezig is.
Naast schilderwerk maakt ze ook films. Toreadors helpen elkaar in de schitterde pakken,
een speelse klap voert tot een stevig gevecht.

SALMAN TOOR ( 1983, Pakistan)
THE BEATING 2023
Gezien zijn seksuele geaardheid vluchtte hij naar de USA.
Daar studeerde hij aan het Pratt Institute New York.
Aanvankelijk werkte hij in een stijl die terug ging op de 17e eeuwse Nederlandse meesters.
Later ging hij werken maken die terug grijpen op zijn homo-zijn. De kleine doekjes zijn vooral met groen verf gemaakt. De feestjes, de stiekeme vrijerij in de parken en het geweld tegen afwijkend seksueel gedrag zijn zijn onderwerpen.

SUSANNE WEGNER (1915- 2009, Oostenrijk)
In 1950 emigreerde ze naar Nigeria, waar ze zich de Yoruba cultuur.
Samen met Nigerianen realiseerde ze grote beelden, herstelde tempels en muurschilderingen.
Later leerde ze de Casava-batik techniek. In het werk hierboven is deze techniek te zien.
De rode en zwarte kleuren tonen een uitbundig geheel, waarbij de grote figuren goden voorstellen.
De platte figuren en stripachtige ledematen en ogen horen bij de Yoruba-cultuur.

SANGODARE GBADEGESIN AJALA (1948, Nigeria)

                                                                         , Dancer walking on a nail
                                        Sangodare is een aanduiding voor zijn  hoge priesterschap (van de Yarubo
                                        dondergod). Daarnaast was hij kruidendokter en kunstenaar. Hij gebruikt

                                        rijke complexiteit van de Yarubo-cultuur, de kosmologie, de rituelen en zijn eigen
                                        spirituele praktijk. Hij was een van de eerste geadopteerde zoon van Susanne

                                        Wegner.

Zijn opmerkelijke kunst communiceert de rijke complexiteit va kosmologie en rituelen zoals ervaren door zijn eigen spirituee paktijk

, Sacrifice for Iroko, God and Tree

Sonponna ou Qbaluayé

IVAN ARGOTE (1983, Columbia)
Tegenwoordig woont en werkt hij in Parijs.

                                                   Het liefst werkt hij site pesific. De kleine  werken

                                                   komen voort uit zijn herinneringen aan zijn jeugd.

KILUANJI KIA HENDA (1979, Angola)
In zijn bijdrage aan de Biennale laat hij zien dat in Angola de huizen
in de welgestelde wijken voorzien zijn van hekken die diefstal en geweld
moeten voorkomen. De foto's vormen compositorisch één geheel.
Het werk is niet documentair maar kunstzinnig.

In deze installatie heeft hij met de hekken een ondoordringbaar geheel gemaakt.
Tegelijkertijd is elk hekje heel fragiel.

JOSHUA SERAFIN (1995, Filipijnen)

Hij woont en werkt in Europa. Hij treedt op als queer performer.

Op de Filipijnen is queer-zijn normaal. In het westen ervaart hij tegenstand.

Daar gaan zijn choreografieën over en zijn video's.

THE VOID 2023

OMAR MISMAR (1986, Libanon)
Hij maakt mozaieken van wat hem op straat opvalt:
zoals een balkonhek of het plaatsen van een kunstwerk in een muur.  

 

BARBARA  SANCHEZ- KANE
PRET A PATRIA (2021)
Als couturier heeft ze naam gemaakt met haar progressieve kledinglijn.
Daarnaast is ze installaties gaan maken die als decor fungeren bij (mode)performances.
Pret a Patria was allereerst als alternatief bedoeld voor de uniformen van het leger.
Daaarna maakte zij dit beeld waar de hiërarchie in het leger wordt geparodieerd.

                                                                                   

ARAVANI ART PROJECT
In 2016 richtten een groep indiase trans-en cisvrouwen dit project op
met als doel kunst te maken die alle kleuren van de regenboog gebruikt om
een goed en vrolijk beeld te geven van de onderdrukten.
DIASPORA 2024

DOMENICO GNOLI 1970 USA
SOUS LA CHAUSSURE 1967