Het was bijna een familievoorstelling, maar dan van de spelers. De groep van drie was uitgebreid met twee dochters. Vier van de spelers droegen dezelfde achternaam.
Docenten en de dochter van de rector spelen Oidipoes. er gaat natuurlijk van alles mis. De onderlinge spanningen komen via het stuk tot uitbarsting.
Een goed gegeven. Maar het kwam amateuristisch over. Nu was het de bedoeling om een schoolvoorstelling na te spelen, maar de ironie en de dubelle laag die dat vereist, ontbrak voor ons. Het publiek had de grootste lol en lachte om werkelijk alle flauwiteiten. Ons soort toneel blijkbaar niet.
No comments:
Post a Comment