MEXICO EXPECTED/UNEXPECTED

24 december 2009
Het Stedelijk Museum Schiedam vinden wij een van de aardigste musea in Nederland. Het gebouw heeft sfeer en de expo´s zijn vaak goed ingericht en schenken aandacht aan nieuwe kunstenaars. Nu is er een collectie van het Mexicaanse echtpaar Coppel te zien die op reis is door Europa. Er zijn veel werken van Mexicaanse kunstenaars aanwezig, maar ook van buitenlanders. De twee Amerikaanse curatoren die de expo hebben samengesteld hebben een mooie collectie samengesteld waarbij de werken soms een verband met elkaar hebben door onderwerp of werkwijze.
De titel wil aangeven dat het in deze tentoonstelling gaat om de vraag of uit de werken een Mexicaanse identiteit of imago spreekt. De niet-Mexicaanse werken dienen om die vraag te ondersteunen. Ook zij tonen dood, woestijn en een ezel. Dit thema moet een onderling verband zichtbaar maken en dat doet het niet. Gelukkig maar, de werken zijn op zich al interessant genoeg.

Deze collage van Carlos Morales dient als blikvanger voor de tentoonstelling en terecht: het is een direct aansprekend, lekker grafisch werk.


BARAJA collage CARLOS AMORALES(1970, Mexico) werkt al jaren aan een archief van beelden. Die beelden gebruikt hij in zijn collages, video's en installaties. Door de beelden telkens anders met elkaar te combineren krijgen ze steeds een andere betekenis.

LYGIA CLARK(1920-1998 Brazilie) was naast kunstenaar ook iemand die met kunst psychotische patienten wist te helpen.
Zij behoorde tot de Neo Constructivisten en wilde dat de museumbezoekers tot participanten werden en haar creaties veranderden door ze anders op te bouwen.
Nu zijn het werken waar je alleen nog naar mag kijken.

(SITTING DONKEY, TRENTO) (2004)opgezette ezel 160x73,6x134,6 cmMAURIZIO CATTELAN(1960, Italie) heeft hier een plaats gekregen omdat inMexico vele ezels lopen. Het mooie van dit beeld is dat het zit met de rug naar het publiek, alsof het met rust gelaten wil worden of sterallures heeft. Die satirische kant is kenmerkend voor het oeuvre van Cattelan.

ANA MENDIETA(1948- 1985, Cuba-VS)was vooral een performancekunstenares. Zij hield zich vaak bezig met dood en vergankelijkheid, zoals uit haar werken blijkt. Ze was getrouwd met de beeldhouwer Carl Andre.



THE MAN WITH THE BIRDS (1985) foto GRACIELA ITURBIDE

BIRDS foto GRACIELA ITURBIDE (1942, Mexico)fotografeerde het gewone leven in Mexico, altijd in zwart-wit. Ze zocht wel altijd naar een compositie, net als Bresson en Cartier.
Haar bekendste foto: de varanenvrouw
zelfportret

SOCCERBALL GABRIEL OROCZO(1962, Mexico)ziet de schoonheid in de dingen die uit hun gewone doen zijn gehaald, zoals deze lekke voetbal die door het water erin een soort vogelbadje wordt. In andere werken gebruikt hij ronde vormen en goud papier om de ruimte te definieren of door foto's een andere zeggingskracht te geven.
Ook maakt hij dat wij anders kijken naar skeletten e.d die we normaal alleen in paleontologische musea tegenkomen.



CARRIERS (1974)dia's FRANCIS ALYS(1959, Belgie/ Mexico)wordt gezien als een MExicaans kunstenaar ondanks zijn Belgische afkomst. Hij maakt foto's, dia's, films, installaties en schilderwerken. Hij is internationaal doorgedrongen door zijn films waarin hij zijn ideeen vormgeeft, zoals met een groot ijsblok door Mexicostad te lopen totdat het blok totaal gesmolten is. In de meeste werken zit een serieuze toon die wonderlijk samengaat met humor.



BIOMBOmetaal, beton, gips, 160x300x7cm (2004) DAMIAN ORTEGA (1967, Mexico)is samen met Alys het meest aanwezig in deze expositie. Biombo is een constructie die speels is en tegelijkertijd serieuze associaties oproept over stedenbouw en gevangenschap.
MOBY DICK video DAMIAN ORTEGA laat in deze video een popgroep Moby Dick van Led Zeppelin spelen terwijl hij poogt een Volkswagen in bedwang te houden waarvan de banden zijn ingesmeerd met vet.

Veel indruk maakte hij een aantal jaren geleden met installaties als deze die iedereen herkent als een vrachtwagen terwijl er alleen een aantal onderdelen aanwezig zijn die het volume aangeven.

DAMIAN ORTEGA (1967) levert op deze expositie het topstuk aan door dit drumstel als het ware los te maken van zijn oorspronkelijke samenstelling en te laten zweven. Grandioos.