VERZAMELAARS

Open art Fair 2010 Jaarbeurs Utrecht/ Gekoesterde Schoonheid Brabants museum Den Bosch

Veel ateliers lijken op opslagplaatsen. Niet alleen alle niet verkochte werken staan er in rekken. Vaak ligt, staat of hangt er een enorme verzameling materiaal, dat de kunstenaar ooit nog eens denkt te kunnen gebruiken. Sommigen gaan zelfs zo ver dat ze een aparte opslagplaats hebben voor tweedehands spullen en materiaal dat ze bij het vuilnis vandaan hebben gehaald. Het is waarschijnlijk beter om hen jutters te noemen dan verzamelaars. Een goed voorbeeld van zo'n jutter is Thorsten Brinckmann uit Hamburg. hij noemt zich een "serialsammler".
Hij gebruikt zijn verzameling voor het samenstellen van beelden en voor het maken van portretfoto's, waarbij zichzelf aankleedt en houdingen aanneemt die bekend zijn uit de kunstgeschiedenis, zoals hieronder een navolging van de(naakte) Olympia(1863)van Manet.



Als we in de kunst over verzamelaars spreken, dan bedoelen we echter niet de kunstenaars, maar de mensen die kunst verzamelen. Het Noord-Brabants museum in Den Bosch organiseerde onlangs een tentoonstelling onder de titel Gekoesterde Schoonheid met als ondertitel Kunst uit Brabants privebezit. Er blijkt heel wat moois en bijzonders verzameld te zijn in het Brabantse. Aardig is te zien dat er verschillende manieren zijn om te verzamelen.
Sommige verzamelen alleen landschappen, andere alleen werk uit een bepaalde stroming of van een enkele kunstenaar. Gelukkig zijn er ook die werk verzamelen met als enige maatstaf dat het hen moet aanspreken. Op de expositie waren middeleeuwse beelden van heiligen te zien naast Picasso's, Rembrandt naast Mondriaan, Van Gogh naast Ruysdael,Jan Steen naast Karel Appel.
Dat niet iedere verzamelaar weet hoe de werken optimaal te bewaren, was te zien aan het vuil, beschadigingen en het kapotgaan van de oude vernislaag.
Rubens
Jan Sluyters
Corneille
Cesar Domela
Marc Mulders

Zoals elk jaar kon je weer heel wat verzamelaars begerig zien rond kijken of er nog werk van hun gading was op de beurs Open Art Fair. Deze beurs richt zich op de verzamelaar met een ruime beurs die vooral geïnteresseerd is in figuratief. Er blijken zelfs galeries te zijn die zich hebben gespecialiseerd in de mooie man(Groningen)of in de hond(Dog Arts). De verkopers verwachtten blijkbaar dat veel mensen graag dieren zien in de kunst. Foto's, beelden en schilderijen van dieren waren in drie van de de vijf stands te vinden.
Marie Cecile Thijs(1964) maakt vooral portretten. Dit kattenportret is er een uit haar serie White Collar. Ze heeft de 17e eeuwse kraag te leen gekregen van het Rijksmuseum. Haar serie Human Angels kreeg vorig jaar terecht veel aandacht.

Verder zag je op de beurs veel stillevens (vooral op de 17e eeuwse wijze) en vrouwelijke schoonheid (niet te bloot). Je loopt langs kunst die je niet of zelden in een museum zal zien. Sommige werken sprongen eruit, althans voor mij, want smaak is subjectief, al kan je smaak wel ontwikkelen, bijvoorbeeld door rond te lopen op een kunstbeurs als Open Art Fair.

Stephan Zirwes(1967,Duitsland)fotografeert landschappen vanuit de lucht, althans daar lijkt het op. Het kunnen ook maquettes zijn die hij opbouwt met stroken vloerbedekking en kartonnen atributen. Het zijn in ieder geval wonderschone plaatjes.
Meer werk vind je op zijn prima site www.stephanzwires.com
Pepijn Langedijk is een jonge fotograaf en filmer. Hij werkt vooral in opdracht. Zijn vrije werk komt dit jaar voor het eerst naar buiten.

Andrew McNeile Jones is naast schilder filmer en televisiemaker. Dit werk is er een uit zijn serie Interiors. Ze geven een alledaags beeld maar door licht en schaduw en de perfecte kleuren krijgt het een meerwaarde. Soms lijkt het een moment uit een verhaal.

Esther Nienhuis schildert het onderweg zijn in de regen. Deze werken kregen de titel Saudade. Dit woord kennen we uit het Portugees. Het betekent zoveel als heimwee of melancholie.
De werken geven beelden van het onderweg zijn. De regen roept associaties op met verdriet om wat er achter blijft.