Paul Kooiker wordt in de inleidende tekst een conceptueel kunstenaar genoemd. Voor veel van zijn fotoboeken geldt dat. Ze zijn gebaseerd op 1 idee dat vervolgens soms verrassende, soms nietszeggende foto's oplevert. De meeste bekendheid dankt Kooiker aan de werken waarop dikke modellen naakt poseren op tafels, kleden of stoelen. Hun gezichten blijven buiten beeld en de geslachtsdelen zijn door overbelichting onzichtbaar gemaakt.
War er conceptueel is aan deze tentoonstelling is voor mij niet helder. Er zal vast een concept achter de keuze en volgorde van de foto's schuilgaan, maar ik zie drie thema's die op willekeurige wijze naast elkaar verschijnen in een zodanige hoeveelheid werken dat het doodslaat. Bijna geen enkele bezoeker zoomt in op een foto, maar kijkt vluchtig langs de werken heen. Dat lijkt me niet de bedoeling .
No comments:
Post a Comment