LOUISE BOURGEOIS & HANS BELLMER

november 2010
LOUISE BOURGEOIS werd in 1911 in Parijs geboren. Haar ouders waren tapijtmakers. Al jong hielp zij hen in het atelier. Zij studeerde wiskunde en daarna volgde zij de kunstacademie. In 1938 vertrok zij naar Amerika met haar man. In 1947 begon zij te exposeren met beelden vooral van hout. Pas in de jaren zeventig na de dood van haar man en van haar vader kreeg de kunstwereld weer belangstelling voor haar. Haar werken werden erotisch geladen. Ze kwam naar buiten met haar levensverhaal, dat gretig op haar werken werd gelegd. Haar vader nam zijn maitresse in dienst als dienstmeisje en hield zijn gevoelens voor haar niet geheim. Haar moeder verdronk in de rivier achter haar huis. Louise achtte haar vader schuldig. De haat/liefdegevoelens voor de vader, lees man, maakten haar beelden androgyn. Een samengaan van mannelijke en vrouwelijke elementen. Later voegde ze er aan toe, dat ze graag doeken uitwringt met daarbij de gedachte aan de maitresse en haar vader, die zij beiden ook uit zou willen wringen.
Haar spinnenbeelden noemt zij Maman.
Ze is altijd blijven doorwerken en genoot van de publiciteit. In 2010 stierf zij nadat zij net klaar was met de samenstelling van deze tentoonstelling die eerst in Berlijn en nu in Den Haag is te zien.


Petite Maman

BEELD LB

TEKENING LB


FILLETTE LB

CELL LB

Hans Bellmer(1902-1975) volgde lessen op de Technische Universiteit in Berlijn omdat zijn vader dat wilde. Daarnaast volgde hij de lessen van Georg Grosz die hem aanraadde naar Parijs te gaan. die raad volgde hij graag op om zich zo volledig op de kunsten te richten. Hij nam tekentechnieken over van de surrealisten (frottages, bijv) maar richtte zich vooral op fotografie. Hij ging aan de gang met onderdelen van etalagepoppen en maakte zelf bewegende delen. De onderdelen combineerde hij zo, dat ze erotisch en tegelijk sadistisch leken. Ook hij kreeg met Freudianen te maken die zijn werk zagen als uitingen van een perverse geest.

Vanaf 1953 leefde en werkte hij samen met de schozfrene en depressieve schrijfster Unica Zum. Zij zonderden zich steeds meer af en experimenteerden met hun poppen, maar ook met bondage. In 1975 spronmg Unica haar dood tegemoet. Enige tijd later gevolgd door Hans.

ZELFPORTRET HB

FOTO HB


POUPEE HB


HALVE POP HB

POP HB

De beide kunstenaars zijn beide in de jaren dertig in Parijs in contact geweest met de surrealisten. Maar ze hebben elkaar nooit ontmoet.
Ze zijn nu samen te zien in de tentoonstelling Double Sexus . Volgens het persbericht zijn er overeenkomsten in hun werk:

Lichamen zijn vervormd, ledematen missen of worden juist verdubbeld en mannelijke en vrouwelijke kenmerken smelten samen tot androgyne wezens. In Double Sexus gaat het werk van Bellmer en Bourgeois voor de eerste keer een spannende dialoog aan. Gemeenschappelijke thema’s als vrouwelijke fantasieën, mannelijke angsten, dubbelzinnigheid van geslacht en de zoektocht naar de eigen identiteit sluiten goed aan bij de actualiteit. Door de emancipatie staat de traditionele rol van zowel de man als de vrouw op losse schroeven